Mýmörg dæmi eru um að karldýrin drepist eftir eina fengitíð en kvendýrin geta lifað og fjölgað sér í allt að fjögur ár.
„Þeir ferðast um langar vegalengdir til þess að makast eins oft og hægt er og svo virðist vera sem þessi mökunarþörf þeirra sé svo sterk að þeir sleppi því að sofa,“ segir Christofer Clemente, sem fer fyrir rannsókninni hjá Háskólanum í Queensland.
Rannsakendur söfnuðu gögnum í 42 daga með því að festa litla bakpoka, með staðsetningarbúnaði, við vilta pokaketti á Groote Eylandt, eyju rétt utan við norðurströnd Ástralíu.
Nokkrir pokakattanna sem þeir fylgdust með gengu meira en tíu kílómetra á einni nóttu, sem rannsakendur segja samsvara fjörutíu kílómetrum fyrir mannfólk.
Þá komust rannsakendur að því að á karldýrunum megi finna fleiri sníkjudýr, sem þeir telja vera vegna þess að karldýrin eyða minni tíma í þvott á meðan á fengitíma stendur.