Nú liggur fyrir að Íslendingar geta ekki staðið við skuldbindingar sínar gagnvart annarri samþykkt Kýótóbókunarinnar. Ísland skuldbatt sig til að draga úr losun miðað við árið 1990 um fimmtung. Losunin hefur hins vegar verið stöðug síðan 2011.
Árið 2020 tekur Parísarsamkomulagið við og þarf stórátak í umhverfismálum til að standast skuldbindingar.
„Miðað við stöðugleika losunarinnar á undanförnum árum er ljóst að stjórnvöld og almenningur þurfa að grípa til róttækra aðgerða til þess að Ísland geti staðið við skuldbindingar sínar árið 2030. Tækifæri Íslands til samdráttar í losun felast að miklu leyti í að draga úr brennslu á jarðefnaeldsneyti í vegasamgöngum og fiskiskipum, vélum og tækjum, að draga úr losun frá jarðvarmavirkjunum, ásamt því að minnka úrgangsmagn,“ segir í ársskýrslu Umhverfisstofnunar sem gefin var út á dögunum.
Vinna við aðgerðaáætlun í loftslagsmálum er einnig á eftir áætlun en hún átti að liggja fyrir á vormánuðum. Vinnan er leidd af umhverfis- og auðlindaráðherra en fulltrúar sex annarra ráðherra koma að vinnu verkefnisstjórnar.
Guðmundur Ingi segir ekki fyrsta kost að kaupa losunarheimildir til að standast skuldbindingar sínar.
„Ríki geta gert þrennt til að standa við töluleg markmið samkvæmt Kýótóbókuninni fyrir árið 2020, það er dregið úr losun, bundið kolefni úr andrúmslofti og keypt heimildir ef upp á vantar til að standast skuldbindingar. Það er sísti kosturinn að mínu mati,“ segir Guðmundur Ingi.
„Við munum þó væntanlega þurfa að kaupa heimildir vegna fyrri skuldbindinga, sem miðast við árið 2020, en hversu miklar liggur ekki ljóst fyrir að svo stöddu,“ bætir Guðmundur Ingi við. „Ég vil hefja undirbúning kaupa á heimildum sem fyrst þannig að Ísland sé í stakk búið til þess fyrr en á eindaga eftir fjögur til fimm ár. Ljóst er þó að fjárheimildir þarf fyrir slíkum kaupum.“
Norðmenn hafa á síðustu árum keypt nokkuð af einingum og til að jafna bókhald okkar Íslendinga myndi kostnaður við slík kaup hlaupa á hundruðum milljóna króna.
