Innlent

Katrín og Lilja þrá­spurðar um á­byrgð og mögu­legt van­hæfi Bjarna

Hólmfríður Gísladóttir skrifar
Katrín sagði Bjarna hafa axlað ábyrgð með því að knýja á um birtingu kaupendalistans og biðja um skýrslu um málið. Þórunn Sveinbjarnardóttir, formaður nefndarinnar, var hins vegar ekki lengi að skjóta til baka að það að biðja um skýrslu félli varla undir það að axla ábyrgð.
Katrín sagði Bjarna hafa axlað ábyrgð með því að knýja á um birtingu kaupendalistans og biðja um skýrslu um málið. Þórunn Sveinbjarnardóttir, formaður nefndarinnar, var hins vegar ekki lengi að skjóta til baka að það að biðja um skýrslu félli varla undir það að axla ábyrgð. Vísir/Vilhelm

Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra varði miklum hluta fyrirspurnatíma á fundi með stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd í að svara fyrir möguleg afglöp Bjarna Benediktssonar, fjármála- og efnahagsráðherra.

Forsætisráðherra og Lilja Alfreðsdóttir viðskiptaráðherra voru boðaðar á fund nefndarinnar í dag til að svara spurningum nefndarmanna um söluna á hlut ríkisins í Íslandsbanka 22. mars síðastliðinn.

Báðar voru Katrín og Lilja sammála þeim sjónarmiðum að mikið hefði skort á gegnsæi og upplýsingagjöf í tengslum við söluna og sögðu ráðherra ítrekað hafa gengið á eftir því að kaupendalistinn yrði gerður opinber.

Margar, ef ekki flestar, spurningar þingmanna vörðuðu ábyrgð og hæfi Bjarna Benediktssonar fjármála- og efnahagsráðherra.

Lilja greindi enn fremur frá því að það hefði „fokið í hana“ þegar listinn var birtur, ekki síst með tilliti til þess hvernig staðið var að valinu á svokölluðum „fagfjárfestum“ og hversu lágar upphæðirnar hefðu verið í mörgum tilvikum.

Aðspurð sagðist Lilja standa við þá sannfæringu sína að almennt útboð væri heppilegri leið en tilboðsleiðin en það gekk lítið hjá Þórhildi Sunnu Ævarsdóttur, þingmanni Pírata, að fá það á hreint hjá ráðherrunum hvort „tilboðssala“, sem fjallað er um í greinargerð með frumvarpinu sem varð að lögum nr. 155/2012 um sölumeðferð eignarhluta ríkisins í fjármálafyrirtækjum, væri það sama og „tilboðsaðferð“.

Þórhildur Sunna vitnaði í umrædda greinargerð þegar spurt var um ábyrgð fjármálaráðherra á söluferlinu, í ljósi þess að náin ættingi, faðir Bjarna, var meðal kaupenda. Spurði þingmaðurinn ítrekað að því hvort það hefði ekki verið skylda ráðherra að athuga hæfi sitt áður en hann samþykkti söluna að tillögu Bankasýslunnar.

Forsætisráðherra sagði það ekki hafa verið hlutverk Bjarna að yfirfara kaupendalistann, enda hefðu lög um sjálfstæða Bankasýsluna verið sett með það í huga að „armslengd“ væri á milli stofnunarinnar og stjórnmálanna, það er að segja ráðherra.

Lilja sagðist ekki hafa viljað viðrað efasemdir sínar um tilboðsaðferðina opinberlega til að hafa ekki áhrif á viðskipti með bréf í bankanum.Vísir/Vilhelm

Þórhildur Sunna benti hins vegar á að í greingargerðinin með lögum nr 155/2012 kæmi fram að sala hluta með útboði eða skráning bréfa í kauphöll væri ferli sem væri frábrugðið hefðbundinni tilboðssölu, til dæmis fælu almennt útboð eða skráning bréfa ekki í sér „mat á einstaka tilboðum eða eiginlegar samningaviðræður við einstaka kaupendur“.

Þannig mætti lesa úr greinargerðinni að tilboðssala fæli í sér mat á einstaka tilboðum og eiginlegar samningaviðræður en þess er einnig getið í greinargerðinni að ráðherra taki ákvörðun um samþykki eða höfnin tilboða fyrir hönd ríkisins, eins og eðilegt megi teljast.

Katrín ítrekaði þá afstöðu sína að það væri í raun óeðlilegt ef ráðherra hefði það á sínum höndum að samþykkja eða hafna einstaka kaupendur. Sigmar Guðmundsson, þingmaður Viðreisnar, benti hins vegar á að spurningin snérist ekki um val fjármálaráðherra á einstaka kaupendum, heldur hvort hann hefði verið hæfur til að taka lokaákvörðun um söluna þegar faðir hans var í kaupendahópnum.

Forsætisráðherra og viðskiptaráðherra voru báðar spurðar að því hvernig þær sæju framhaldið fyrir sér, það er að tilhögun á sölu á öðrum eignarhlutum ríkisins í fjármálastofnunum. Báðar sögðust bíða skýrslu fjármálaeftirlits Seðlabanka Íslands um söluna í vor og voru þær sammála um að tryggja þyrfti gagnsæi og upplýsingagjöf.

Þá voru Katrín og Lilja báðar á því að flest þeirra markmiða sem sett voru fyrir söluna hefðu náðst.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Fleiri fréttir

Sjá meira


×