Innlent

Segir af og frá að borgin hafi sam­þykkt land­töku hljóða­laust

Viktor Örn Ásgeirsson skrifar
Pawel segir að meirihluti borgarstjórnar telji ákveðin gæði fólgin í þeirri sátt sem fengist hefur í lóðadeilunum.
Pawel segir að meirihluti borgarstjórnar telji ákveðin gæði fólgin í þeirri sátt sem fengist hefur í lóðadeilunum. Vísir/Vilhelm

Formaður skipulags- og samgöngunefndar segir af og frá að Reykjavíkurborg hafi samþykkt „landtöku“ hljóðalaust. Þvert á móti. Vesturbæingar eigi að gleðjast yfir fyrirhuguðum breytingum á deiliskipulagi við Sundlaugartún og mikilvægt sé að sátt hafi náðst í málinu. 

Fréttastofa greindi frá því í gær að Teitur Atlason varaborgarfulltrúi Samfylkingarinnar hafi sagt af sér í kjölfar deilna um skipulagsbreytingar við Sundlaugartún. Teitur sagði fáránlegt að meirihluti borgarstjórnar hafi leyft eigendum einbýlishúsa að sölsa undir sig lóð við Vesturbæjarlaugina endurgjaldslaust.

Nú er fyrirhugað að lengja lagaleg lóðamörk þriggja einbýlishúsa inn á Sundlaugartún, en taka það svæði sem eigendur húsanna hafa verið með í fóstri undanfarna áratugi. 

Pawel Bartoszek, formaður og umhverfis- og skipulagsnefndar, furðar sig á yfirlýsingum Teits og fagnar því að sátt sé komin í málið. Hann ræddi hið umþrætta Sundlaugartún í Reykjavík síðdegis fyrr í dag.

„Þetta er tillaga sem er í auglýsingu þannig að endanleg ákvörðun hefur ekki verið tekin. Þannig að mér þætti kannski eðlilegra að Teitur hefði beðið endanlegrar afstöðu borgarstjórnar áður en hann tæki þessa ákvörðun. En hann verður að eiga hana sjálfur,“ segir Pawel. 

Hann bætir við að eðlilegri nálgun kjörins fulltrúa hefði verið að koma athugasemdum á framfæri, eða beita sér innan borgarstjórnar, til að fá niðurstöðunni breytt enda umsagnarfrestur til 8. apríl næstkomandi.

Lítil ræma fari inn á viðkomandi lóðir

Pawel segir að stóra fréttin sé sú að nú verði girðingar, sem staðið hafa við túnið, teknar niður. Girðingarnar hafi staðið í tæp fimmtíu ár en nú stækki túnið í raun á ný og yfir því eigi Vesturbæingar að gleðjast.

„Ég hef auðvitað skilning með sumum þeirra sem telja að við hefðum ekki átt að gefa eftir neitt. Það sem við í rauninni gerum er að við látum lóðirnar hopa alla leið að trjálínu sem er þarna nú þegar, þannig að túnið myndar þá svona náttúrulega heild fyrir vikið,“ segir Pawel.

„Mikið af fólki heldur kannski að við höfum með einhverjum hætti samþykkt þessa landtöku sem þarna hefur átt sér stað í fimm áratugi. Þvert á móti. Við erum einmitt að fjarlægja þessar girðingar sem þarna hafa verið reistar. Þannig já, túnið stækkar um nokkur hundruð fermetra en það er þarna lítil ræma meðfram görðum fólks sem fer þá inn á viðkomandi lóðir,“ bætir hann við.

Aðspurður telur hann að borgarbúar geti almennt ekki eignað sér land með einhvers konar landtöku. Þessi deila hafi staðið yfir í fimm áratugi og dómstólaleiðin gæti hafa farið á annan veg. Hann viðurkennir þó að mörg dæmi séu um að borgarbúar fari út fyrir lóðamörk, til dæmis með gróðursetnigu. Sundlaugartúnið sé ekki einsdæmi.

„Að sjálfsögðu verður líka að hafa í huga að þegar menn gera samkomulag þá mætist fólk kannski á miðri leið. Hér mætumst við reyndar alls ekki á miðri leið heldur förum við mjög langt inn á þessar lóðir sem menn hafa eignað sér hingað til. Þannig að við lítum reyndar svo á að þetta svæði, sem bætist við, er svæði sem hefði hvort sem er farið undir beð, trjágróður eða girðingar. Þannig að túnið sem slíkt hefði ekki stækkað endilega þó að borgin hefði eignast þarna nokkur trjábeð,“ segir Pawel.

Betri kostur að leysa málið með sátt

Pawel sýnir kveðst þó skilja að Vesturbæingar og aðrir borgarbúir hafi áhyggjur af málinu.

„Mér finnst bara fullkomlega eðlilegt að fólk spyrji eðlilegra spurninga. Og þarna er fólk auðvitað að hvetja okkur til dáða til að standa fast á ákveðnum almannarétti og gefa ekki eftir tommu af landi og ég hef alveg samúð með þeim sjónarmiðum. 

En við sem förum með borgarstjórn þurfum líka að vega þá almannahagsmuni, að ég hefði ekki viljað að við hefðum eytt tíu eða tuttugu árum í viðbót í deilur á þessum stað, löng og ströng málaferli, heldur er miklu betri kostur fólginn í því að leysa málið í eins mikilli sátt og hægt er og þá getum við farið í því að skipuleggja fallegt tún sem nýtist Reykvíkingum.“


Tengdar fréttir

„Salómons­dómur“ borgarinnar er að stækka einka­lóðir í Vestur­bæ

Mikil gremja er meðal margra Vesturbæinga vegna fyrirhugaðrar „lausnar“ á lóðadeilu í Vesturbænum, nánar tiltekið lóða sem standa við bakgarð einbýlishúsa við Einimel og svo Vesturbæjarlaugina. Skipulags- og samgönguráð Reykjavíkur vilja leysa áralanga deilu með því einfaldlega að stækka einkalóðirnar.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Fleiri fréttir

Sjá meira


×