Ómar Stefánsson, fyrrum oddviti Framsóknarmanna í Kópavogi, sagði sig úr flokknum á mánudag. Ástæðuna segir hann vera þá stefnu sem Framsóknarflokkurinn tók í kosningabaráttunni í málefnum útlendinga. En eins og kunnugt er lét Sveinbjörg Birna Sveinbjörnsdóttir, oddviti Framsóknar í Reykjavík, þau ummæli falla í kosningabaráttu að draga ætti lóðarúthlutun til múslima tilbaka og í kjölfarið þróaðist umræðan í átt að þjóðernispópúlisma að mati Ómars.

„Það var tvennt sem skilaði þessum borgarfulltrúum í Reykjavík. Annars vegar ósmekkleg þjóðernisumræða og skírskotun til útlendingahaturs sem skein í gegn hjá oddvitanum og manneskjunni í öðru sæti. Hins vegar samúðaratkvæði fyrir það hversu heiftarleg viðbrögðin voru, þetta var heiftug umræða af hendi flokksins og svo var heiftug umræða á móti,“ útskýrir hann. „Umræðan í þjóðfélaginu náði aldrei neinum þroska.“

Ómar segist gefa lítið fyrir svokallaðar eftir á skýringar og vísar hann þar í ummæli Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar, formanns Framsóknarflokksins, eftir kosningarnar þegar hann sagðist ekkert hafa á móti því að múslimar byggi sér bænahús. „Mér finnst það algjörlega skína í gegn að hvorki formaður, varaformaður né ritari sáu ástæðu til að segja nokkuð í kosningabaráttunni. Vildu leyfa þessari umræðu að tryggja Framsóknarflokknum einhverja stöðu í baráttunni,“ segir hann. Honum finnst það ótækt að þessir þrír einstaklingar sem fara fyrir flokknum hafi neitað að tjá sig á meðan á baráttunni stóð eða láta ná ekki í sig og leyfa umræðunni þar með að þróast á þann hátt sem hún gerði.

Af múslimskum ættum

Blóðfaðir Ómars er múslimi og býr í Jemen. Þar búa einnig níu hálfsystkini hans sem hann heimsækir reglulega. Hann þekkir því hópinn sem varð fyrir mestu aðkasti í kosningabaráttunni persónulega. „Ég veit að það eru ekki þessar öfgar í trúnni sem flokkurinn var að boða. Það skiptir ekki máli í hvaða þjóðfélagi það er, það eru alltaf einhverjar öfgar en að dæma trúarhópa út frá öfgunum er ekki í lagi.“ Hann tók ummælin þó ekki persónulega. „Það sem mér finnst alvarlegast í þessu er að það er fullt af fólki í Framsókn sem eru ekki þessarar skoðunar en á meðan flokkurinn stendur eftir og getur talið hausana á tveimur fulltrúum í Reykjavík eftir kosningabaráttuna þá eru þeir að kynna þessa stefnu. Flokkurinn þarf að gera miklu hreinna fyrir sínum dyrum.“

Ómar hafði ákveðið að hætta í stjórnmálum áður en hann hafði hins vegar aldrei haft í hyggju að segja sig úr Framsóknarflokknum. „Ég hætti útaf þessu máli.“