Innlent

Sýknaður af ítrekuðum kynferðisbrotum gegn dóttur sinni

Hallgerður Kolbrún E. Jónsdóttir skrifar
Maðurinn var sýknaður í héraðsdómi.
Maðurinn var sýknaður í héraðsdómi. Vísir/Vilhelm

Héraðsdómur Austurlands hefur sýknað karlmann af ítrekuðum kynferðisbrotum gegn dóttur hans. Að mati dómsins var framburður stúlkunnar í aðalatriðum trúverðugur en gerð er athugasemd við rannsókn lögreglu og rannsakendur sagðir hafa spurt stúlkuna leiðandi spurninga.

Maðurinn var ákærður fyrir að hafa brotið kynferðislega á dóttur sinni á árunum 2010 til 2018 þegar stúlkan var sex til fjórtán ára gömul. Maðurinn var ákærður fyrir að hafa í fjölda skipta áreitt hana kynferðislega og haft við hana önnur kynferðismök en samræði, með því að hafa káfað á kynfærum stúlkunnar, innan og utan klæða, sleikt á henni kynfærin og sett fingur í leggöng hennar, látið hana snerta á sér getnaðarliminn, fróa sér og eiga við sig munnmök og látið hana sitja klofbega ofan á sér á baðherbergisgólfi þegar þau voru bæði nakin og þannig nuddað getnaðarlim sínum við ber kynæri hennar. 

Fram kemur í dómi að móðir stúlkunnar hafi í september 2020 tilkynnt föður stúlkunnar til barnaverndar og upplýsti í símtalinu að kvöldið áður hafi stúlkan upplýst hana um kynferðisofbeldi, sem faðirinn hefði beitt hana um árabil. Sama dag hélt lögregla að heimili móðurinnar þar sem af henni var tekin skýrsla og daginn eftir ritaði starfsmaður barnaverndarnefndar kærubréf til lögreglu. 

Fram kom í framburði móðurinnar að nokkrum dögum áður hafi hún, með dóttur sína viðstadda, uppgötvað að faðirinn hefði í óleyfi tekið út fjármuni af bankareikningi dótturinnar. Hún hafi hringt í barnsföður sinn og krafið hann um að endurgreiða fjármunina, sem námu um 700 þúsund krónum, annars myndi hún kæra hann til lögreglu. Dóttir hennar hafi heyrt samtalið, brotnað saman og sagt mömmu sinni frá ofbeldinu sem hann hafi beitt hana. 

Óljósar minningar um fyrstu brotin

Fram kemur í dómnum að faðirinn og móðirin hafi hafið sambúð árið 1993 og eignast saman börn. Árið 2014 hafi hjónin skilið að borði og sæng en maðurinn flust á neðri hæð hússins sem þau deildu áður en móðirin fluttist búferlum árið 2015 með yngri börnin. Foreldrarnir hafi deilt forræði og börnin varið skólaleyfum hjá föðurnum, ekki síst yfir sumartímann árin 2015 til 2018. 

Stúlkan var yfirheyrð tveimur dögum eftir að málið hafði verið tilkynnt til lögreglu og sagði hún við yfirheyrslu að faðir hennar hefði misnotað hana í fjölda skipta. Þá sagðist hún hafa verið fimm eða sex ára þegar ofbeldið hófst og fjórtán ára þegar það hætti. Öll brotin, fyrir utan eitt, hafi verið framin inni á heimilinu. Þetta eina hafi verið í sumarbústað í eigu fjölskyldunnar. 

Þá kemur fram í dómnum að stúlkan hafi sagt föður sinn hafa brotið gegn sér í svefnherbergjum, gestaherbergi og stofunni þegar aðrir heimilismenn voru annað hvort ekki heima eða annars staðar í húsinu. Hún hafi yfirleitt verið klætt þegar brotin áttu sér stað en faðir hennar snert hana á ýmsan hátt. Faðir hennar hafi nefnt það við hana að þetta væri leyndarmálið þeirra. Vegna þess hve hún var ung hefði hún óljósar minningar um mörg fyrstu brotanna. 

Leitaði til læknis með sýkingar á kynfærasvæði

Fram kemur í dómi að móðirin hafi í yfirheyrslu ekki sagst hafa orðið vör við óeðlileg samskipti föðurins við dóttur þeirra en dóttirin hafi við níu ára aldur verið fari að draga sig í eigin skel en auk þess stundum fengið æðisköst. Móðirin hafi ætlað að hegðunina mætti rekja til kynferðismisnotkunar af hendi eldri bróður stúlkunnar, þegar hún var við sex ára aldur og hann um tólf ára. Við skýrslutöku í þessu máli neitaði bróðirinn að hafa beitt systur sína slíku. Móðirinn sagðist þá aldrei tengt hegðunarvanda stúlkunnar við föðurinn enda aldrei haft grunsemdir um meint brot. 

Fram kemur í dómnum að stúlkan hafi í tvígang þurft að leita til læknis vegna sýkinga á kynfærasvæði, annars vegar þvagfærasýkingar og hins vegar á kynfærum. Þvagfærasýkingin hafi ekki verið talin óeðlileg en sýking á kynfærasvæði hafi verið óeðlileg.

Stúlkan hafi þá verið í meðferð hjá Barnahúsi vegna vanlíðan og sýnt þar merki um þunglindi, kvíða og athyglisbrest. Auk þess hafi hún sýnt einkenni áfallstreytu. Þá hafi orðið breyting á hegðun hennar, þar á meðal að hún hafi einangrað sig félagslega, verið framtakslaus og viðhaft sjálfskaðandi hegðun. Stúlkan hafi þá farið að misnota áfengi til að deyfa vanlíðan sína og reynt sjálfsvíg sumarið 2021. 

Í kjölfar þess hafi stúlkan þurft innlögn á barna- og unglingageðdeild Landspítalans og þar á eftir verið flutt á Vinakot, búsetuúrræði fyrir ungmenni með fjölþættan vanda. Vegna sjálfskaðandi hegðunar hafi stúlkan þurft á sólarhringsvöktun að halda. 

Leiðandi spurningar rannsakenda komu við sakarmat

Faðirinn neitaði sök bæði í skýrslutöku hjá lögreglu og fyrir dómi. Fram kemur í niðurstöðu dómsins að frásögn stúlkunnar hafi að mati hans verið trúverðug í aðalatriðum, þótt tímasetning og atburðarrás gætu hafa skolast til. Við sakarmat gæti dómurinn hins vegar ekki horft hjá því að spurningar rannsakara hafi á köflum verið harla leiðandi við upphaf lögreglurannsóknarinnar. 

Þá væru engin læknisfræðileg gögn til staðar sem aflað hafi verið við rannsókn lögreglu, fyrir utan þau gögn sem talin eru ahfa tengsl við ætluð kynferðisbrot eldri bróður stúlkunnar. 

Ættingjar hennar, móðir, tvíburabróðir og eldri systkini, hafi þá aldrei orðið vör við kynferðislega hegðun föður gagnvart stúlkunni. Þá hafi fyrrverandi eiginkona föðurins, sem bjó með honum í nokkur ár, ekki orðið vör við að kynhneigð hans hneigðist til barna eða ungmenna. 

Maðurinn var því sýknaður og bótakröfu stúlkunnar, sem nam fjórum milljónum króna, vísað frá dómi. 




Fleiri fréttir

Sjá meira


×