Sjö ára drengur hefur beðið í sex mánuði eftir að komast í aðgerð sem getur bætt líf hans. Móðir hans segist engin svör fá um hvenær hann komist að. Framkvæmdastjóri Einstakra barna segir mörg dæmi sem þetta og að börn bíði allt að tíu mánuði eftir að komast í aðgerðir á Landspítalanum. 

Katrín Brynja er móðir Björgvins sem er sjö ára. Fljótlega eftir fæðingu hans þurfti hann að fara í sína fyrstu aðgerð vegna hjartagalla. „Þegar við vorum að bíða eftir aðgerðinni þá borðaði hann aldrei neitt. Þannig að hann var alltaf með sondu og við héldum að það væri tengt hjartagallanum hans,“ segir Katrín en að hins vegar uppgötvast fljótt að hann væri með fæðuhöfnun ásamt fleiri kvillum. 

Björgvin hefur þurft að fara í fjölda rannsókna og aðgerða frá fæðingu. Í mars á þessu ári koma í ljós að hann þarf að fara í enn eina aðgerðina tengda meltingarkerfinu. Katrínu Brynju var sagt að hún gæti vænst þess að aðgerðin yrði framkvæmd innan mánaðar. 

„Síðan erum við bara búin að bíða eftir því að vera kölluð inn og ég er alveg búin að spyrja margoft um þetta og það er alltaf já það hlýtur að fara að koma að þessu,“ segir Katrín Brynja.

Guðrún Helga Harðardóttir, framkvæmdastjóri Einstakra barna, sem eru samtök barna með sjaldgæfa sjúkdóma, segir marga í sömu sporum og Björgvin. Mörg börn þurfi að bíða í talsverðan tíma eftir að komast í aðgerð. „Upp í 10 mánuðir er það sem ég er að heyra. Það fer svona eftir því hvað er og verra auðvitað yfir sumartímann. Í okkar tilfelli þá eru börnin oft á tíðum mjög veik og á mjög erfiðum stað og aðgerðir, minni háttar og stærri aðgerðir, skipta gríðarlega miklu máli og foreldrarnir geta ekki beðið svona lengi,“ segir Guðrún.

Hún segir foreldrana flesta fá svipuð svör þegar þau spyrji af hverju biðin sé oft svona löng. Þau séu á þá leið að það vanti pláss á gjörgæslu og vöknun og starfsfólk vanti á dagdeildir. Í sumum tilfellum hafi foreldrar verið mættir á spítalann með börn sín í aðgerð þegar þeir séu sendir heim aftur. 

Í svar frá stjórnendum Landspítalans vegna málsins segir að því miður kunni börn líkt og aðrir sjúklingar að þurfa að bíða eftir aðgerðum. Ávallt sé hins vegar forgangsraðað eftir alvarleika og þörfinni. Aðgerðin sem Björgvin þarf að fara í er ekki bráðaaðgerð en kemur þó, að sögn móður hans, til með að láta honum líða betur. Hann fær nú lyf á hverjum degi sem hjálpa honum á meðan að hann bíður en hversu löng sú bið er er enn alveg óljóst.

„Við fórum í lok ágúst að hitta hjúkrunarfræðinginn hans og þá fengum við aftur tíma núna í október og þá var sagt vonandi verður hann búinn að fara þegar að því kemur en ég hef ekkert heyrt,“ segir Katrín.