Áfrýjunarnefnd samkeppnismála hefur staðfest niðurstöðu Samkeppniseftirlitsins þess efnis að því beri ekki að afhenda Forlaginu upplýsingar um gögn sem liggja til grundvallar því að Forlagið sé metið markaðsráðandi á bókamarkaði.

Í úrskurðinum segir meðal annars, þar sem vísað er til varna Samkeppniseftirlitsins gagnvart erindi Forlagsins: „Allar vísbendingar séu því um að yfirburðir áfrýjanda séu miklir gagnvart öllum þeim heimildarmönnum sem veittu Samkeppniseftirlitinu svör í málinu og eftir atvikum nánari sjónarmið. Samkeppniseftirlitið telur að áfrýjandi sé í stöðu til að beita hefndaraðgerðum ef hann komist að því hvaða heimildarmenn hafa sett fram svör eða sjónarmið sem honum séu ekki þóknanleg.“

Þetta eru stór orð en ekki er á framkvæmdastjóra Forlagsins, Agli Erni Jóhannssyni, að heyra að hann missi svefn vegna þeirra.

„Ég tel enga ástæðu til að tjá mig um málið á þessu stigi. Við töldum okkur þurfa að átta okkur betur á forsendum eftirlitsins og var meinað um það,“ segir Egill Örn. „Meira er ekki um það að segja.“

Og þar við situr. En, um hvað snýst þetta tiltekna mál? Forlagið hefur lengi eldað grátt silfur við Samkeppniseftirlitið. Þessi kafli í þeirri sögu telst ekki stór og snýst um skilgreiningar á stöðu Forlagsins á bókamarkaði sem nú á undir högg að sækja. Samkvæmt Hagstofu Íslands var velta íslensks bókamarkaðar árið 2016 rúmir 3,2 milljarðar á ársgrundvelli. Forlagið er vissulega langstærsti bókaútgefandi landsins, með þriðjung af þeirri veltu. En, til að skilgreinast sem markaðsráðandi fyrirtæki þarf fyrirtæki að vera með 50 prósenta markaðshlutdeild eða meira. Forlagið hefur ekki viljað fallast á að teljist markaðsráðandi í ljósi þessa. Og vill meina að Samkeppniseftirlitið styðjist við ófullkomnar upplýsingar í mati sínu á stöðu fyrirtækisins; könnun meðal bókaútgefenda – sem eru margir, litlir og dreifðir á Íslandi.