Fjallað var um málið í fréttum Stöðvar 2. Í nýsamþykktri fjármálaáætlun ríkisstjórnarinnar er stefnan mörkuð um hve miklum fjármunum verði varið til jarðgangagerðar og hvaðan þeir koma. Á fimmtán ára tímabili er gert ráð fyrir 25 milljarða framlögum úr ríkissjóði og að gjaldtaka af umferð skili sömu fjárhæð. Það gera 50 milljarða króna, eða 3,3 milljarða á ári.
Af þessu fimmtíu milljörðum munu Fjarðarheiðargöng þurfa 44-47 milljarða króna, samkvæmt áætlun Vegagerðarinnar. Einnig er ætlunin að greiða úr jarðgangapottinum viðhald og rekstur allra jarðganga, sem árlega kostar yfir 600 milljónir króna eða átta til tíu milljarða króna á þessum fimmtán árum. Potturinn dugar því ekki og þyrfti raunar sautján ár til að ná endum saman.
Miðað við að gjaldtaka af öðrum jarðgöngum og gröftur Fjarðarheiðarganga hefjist eftir tvö ár er því ekki að sjá að gert sé ráð fyrir að peningar verði til fyrir öðrum jarðgöngum fyrr en eftir árið 2040.
Áður en svo afdrifarík ákvörðun er endanlega tekin má ætla að farið verði rækilega yfir allar forsendur en meginrökin fyrir göngum eru erfiðar vetrarsamgöngur yfir Fjarðarheiði. Samkvæmt gögnum Vegagerðinnar, sem fram koma í matsskýrslu, var fjöldi daga með skert færi í meira en 3 tíma á árunum 2015 til 2020 á bilinu 29 til 56 dagar eða að jafnaði um 40 dagar að vetri. Hér er miðað við daga þar sem þæfingur var á heiðinni, hún þungfær eða alveg lokuð.
Sé hins vegar skoðaður fjöldi daga sem heiðin var lokuð í meira en tólf tíma sést að dagafjöldinn á þessu sex ára tímabili var allt frá einum degi og upp í níu daga eða að jafnaði tæplega fjórir dagar að vetri.
Til samanburðar má geta þess að Hellisheiði milli Reykjavíkur og Hveragerðis var mun oftar lokuð lengur en í tólf tíma síðastliðinn vetur, eða í sjö daga í febrúar og tvo daga í mars.
Í greinargerð jarðgangáætlunar segir að í kjölfar Fjarðarheiðarganga hefjist framkvæmdir á göngum milli Seyðisfjarðar og Mjóafjarðar og síðan frá Mjóafirði til Norðfjarðar og þannig verði komið á hringtengingu á svæðinu.
Margir telja þó að tvenn göng um Mjóafjörð ættu að koma á undan en slík göng myndu jafnframt tryggja Seyðisfirði láglendistengingu við vegakerfið allt árið um Norðfjarðargöng og Eskifjörð.
Miðað við hefðbundna landshlutaskiptingu í jarðgangagerð og háværar kröfur um jarðgöng í öðrum landshlutum verður þó að telja ólíklegt að eftir svo dýra framkvæmd sem Fjarðarheiðargöng að pólitísk sátt náist um að haldið verði áfram að bora fyrir austan. Með því að byrja á Fjarðarheiðargöngum má þannig telja líklegt að hringtenging helstu byggða Austurlands gæti þurft að bíða fram á miðja þessa öld.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2:
