Dagrún Jónsdóttir leitar nú réttætis í máli sínu en hún kærði 1987 tvo bændur fyrir ítrekaðar og grófar nauðganir gegn sér hún var 14 og 15 ára .
Málinu var vísað frá vegna slælegrar rannsóknar lögreglu 1989.
Dagrún sagði í Íslandi í dag í gær að hún hefði á síðasta ári vísað málinu til Nefndar um eftirlit með lögreglu. Nefndin komst að þeirri niðurstöðu að meint brot lögreglu væru fyrnd og ekki ástæða til að aðhafast frekar.
Innslagið úr Íslandi í dag má sjá í spilaranum hér að neðan:
Dagrún segir málið hafa markað allt sitt líf.
Ég var náttúrulega algjörlega ónýt efir að þessu var vísað frá. Ég var að reyna að gera allt rétt kæra og segja frá og þeir bara sluppu þrátt fyrir augljósa sekt,“ segir hún.
Nefndin hafi ekki vald til að endurskoða rannsóknir sakamála
Fréttastofa leitaði eftir svörum frá Nefnd um eftirlit með lögreglu í dag, hér að neðan má sjá spurningar og svör.
1. Hefði nefndin getað úrskurðað, að þrátt fyrir að málið væri fyrnt, þá lægi fyrir að rannsóknin hafi verið illa gerð?
Það fellur ekki undir valdsvið nefndarinnar að endurskoða eða fjalla um framkvæmd rannsóknar sakamála, beitingu rannsóknarúrræða eða um ákvarðanir handhafa ákæruvalds um það hvort rétt sé að gefa út ákæru í máli, segir í svari nefndarinnar
2. Stendur til að skoða málið aftur þ.e. eru komin fram einhver ný gögn í því?
Ekki stendur til að skoða málið aftur að óbreyttu, segir í svari nefndarinnar.
Væri hægt að leita til stjórnvalda
Sigrún Ingibjörg Gísladóttir lögmaður hjá Rétti segir að erfitt geti verið að ná fram réttlæti í málum sem þessum í réttarkerfinu en þó séu til leiðir.
„Laganna leiðir eru takmarkaðar að því leiti að brot fyrnast,gagnvart grunuðu fólki og gagnvart mistökum í réttarkerfinu. Það er alveg ljóst að brot sem kærð eru árið 1987 eru fyrnd. Það sem hefur verið stundum gert í málum þar sem réttarkerfið veitir enga lausn er að stjórnmálin koma inn og setja lög. Það hafa til að mynda verið sett lög á Alþingi sem gera þolendum kleift að sækja um bætur. Við höfum t.d. séð þessar sanngirnisbætur varðandi vistheimilin og þess háttar. Þá er alltaf hægt að semja utan við lög hvort sem það er í formi einhvers konar yfirlýsingar eða bætur sem fólk er að sækjast eftir,“ segir Sigrún.
Óboðlegt þá, óboðlegt nú
Fram kom í umfjöllun í Íslandi í dag í gær að yfirheyrslur lögreglu í máli Dagrúnar árið 1987 voru óeðlilegar á margan hátt. Vísbendingum í yfirheyrslum var ekki fylgt eftir, kærður einstaklingur var spurður hvort 14 ára stúlkan hefði leitað á hann og svo framvegis.
Sigrún segir að sem betur fer hafi rannsókn sakamála í þessum málaflokki breyst umtalsvert en ennþá sé þó hægt að gera miklar endurbætur.
„Það er algjörlega óboðleg að lögreglumaður spyrji hinn grunaða í yfirheyrslum þarna hvort 14 ára stúlkan hafi leitað á hann. Slík spurning samræmist ekki lagaumhverfi sem við erum með í dag þar sem samræði fullorðins aðila með barni yngra en 15 ára er skilgreint sem nauðgun. En þessi spurning var heldur ekki í lagi fyrir 35 árum,“ segir Sigrún.
„Við sjáum hins vegar því miður oft í málum sem þessum að algengt er að við yfirheyrslur kom fram spurningar sem eru alls ekki í lagi. Þetta er eitthvað sem við þurfum að skoða og breyta,“ segir Sigrún.
