Í síðasta mánuði sendi sveitin svo frá sér sína fyrstu breiðskífu eftir þessi merkilegu tíðindi. Transgender Dysphoria Blues nefnist gripurinn og um eins konar þemaplötu er að ræða. Grace syngur af mikilli ákefð um reynslu sína af því að vera kona í líkama karlmanns, fordóma samfélagsins og ástina frá sjónarhorni transmanneskju.

Grace syngur um það að hana dreymi um að strákarnir sjái hana eins og allar hinar stelpurnar, en sjái þess í stað "bara fagga". Þá syngur hún um kvennaveiðar fortíðar með karlkyns vinum sínum, þar sem hún óskaði sér einskis heitar en að vera eins og þeir. Þetta eru vandamál sem ég hef aldrei staðið frammi fyrir, og aldrei fengið betri innsýn í en nú. Og þetta eru bara tvö lög af tíu.
Takk fyrir þetta, Laura. Núna skil ég betur hvernig það er að vera eins og þú. Núna veit ég líka að það er fullt, fullt af rokktextum sem enn á eftir að semja.