Í ákærunni segir að maðurinn sé grunaður um nauðgun með því að hafa án samþykkis og með ofbeldi og ólögmætri nauðung haft samræði og önnur kynferðismök við konu.
Ákærði er sagður hafa þvingað konuna til að hafa við sig munnmök með því að ýta höfði hennar ítrekað niður að getnaðarlim sínum og skeytt því engu þótt hún berðist á móti, segðu honum að hætta og kastaði upp.
Þá hafði ákærði í kjölfarið við hana samfarir með því að notfæra sér að konan var illa áttuð og gat ekki spornað við verknaðinum sökum áhrifa kannabisefna og skeytti því engu þótt hún héldi áfram að kasta upp, segir í ákærunni.
Telst þetta varða við 1. og 2. málsgrein 194. greinar almennra hegningalaga nr. 19/1940.
Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.
Af hálfu konunnar er gerð sú krafa að manninum verði gert að greiða henni fjórar milljónir króna í miskabætur auk vaxta. Þá er þess einnig krafist að hann greiði allan málskostnað.