Friðrik Brynjar í 16 ára fangelsi

„Þetta eru mikil vonbrigði, dómurinn er bara rangur,“ segir Sveinn Andri Sveinsson, verjandi Friðriks Brynjars Friðrikssonar, sem var dæmdur í sextán ára fangelsi í Hæstarétti í dag. Friðrik var dæmdur fyrir morð á Karli Jónssyni, aðfaranótt 7. maí 2013 á Egilsstöðum. Karl var stunginn 92 sinnum.

Friðrik var upphaflega dæmdur í 16 ára fangelsi í Héraðsdómi Austurlands þann 23. október síðastliðinn en dómnum var áfrýjað til Hæstarétts. Tveir dómskvaddir matsmenn fóru yfir rannsókn lögreglunnar og gögn málsins. Í vitnaleiðslum þann 27. maí sögðu þeir að gögn málsins ekki staðfesta með afgerandi hætti að Friðrik hefði banað Karli.

Matsmennirnir gagnrýndu meðal annars ljósmyndir sem lögregla hafði tekið af vettvangi glæpsins en sumar þeirra þóttu óskýrar og ónothæfar við yfirferð matsmannanna. Þá vantaði ljósmyndir frá öllum sjónarhornum meðal annars í tilfelli blóðugs handarfars sem fannst á svalahandriði íbúðarinnar þar sem Karl var drepinn.

„Hann reyndi að kyssa mig“

Við aðalmeðferðina í Héraðsdóms Austurlands var upptaka úr samtali Friðriks Brynjars við Neyðarlínuna spiluð.  Símtalið hófst á orðunum: „Já halló, ég heiti Friðrik Brynjar. Ég held ég hafi drepið mann.“

„Ég kýldi hann einu sinni, beint hnefahögg, og hann datt niður og ég dró hann með mér út fyrir svalirnar,“ heyrðist Friðrik segja við starfsmann Neyðarlínunnar.

Friðrik var auðheyranlega drukkinn á upptökkunni og á köflum í samtalinu var hann greinilega í miklu uppnámi.

„Ég er í sjokki,“ sagði hann. „Ég vil ekki fara til hans.“

Í samtalinu fullyrti Friðrik að hann hefði ekki slegið Karl að ástæðulausu. „Hann réðst á mig,“ sagði hann og: „Hann reyndi að kyssa mig.“

Missti meðvitund á 10 til 30 sekúndum

Í aðalmeðferð málsins gaf þýskur réttarmeinafræðingur skýrslu og kom fram í máli hans að spor eftir hund hefðu fundist í blóði inni á heimili Karls. Það kom heim og saman við frásögn Friðriks Brynjars sem sagði fyrir dómi að hann hafi verið hundinn sinn með sér.

Réttarmeinafræðingurinn lýsti því að morðinginn hefði veitt karli 92 áverka með hnífi „með miklum ofsa og ofbeldi“. Gat hafi komið á hjarta hans og tveir lítrar af blóði hafi verið í brjóstholi hans þegar lögregla kom á vettvang. Hann hafi að líkindum misst mjög fljótt meðvitund eftir stungurnar í brjóstholið, líklega eftir tíu til þrjátíu sekúndur.

Til marks um ofsann nefndi sá þýski að gríðarlegt afl þurfi til að stinga hníf í gegnum rifbein manns, auk þess sem brot úr hnífnum hefðu orðið eftir í höfði Karls.

Réttarmeinafræðinginn var spurður hvort hugsanlegt væri að Karl hefði veitt sér áverkana sjálfur, og sá þýski svaraði með semingi að mögulega hefði hann getað stungið sig einu sinni af slíku afli í brjóstholið, en aldrei tvisvar.