Innlent

Tók langan tíma að fatta að vinna þyrfti úr áfallinu

Smári Jökull Jónsson skrifar
Sólrún Alda Waldorff brenndist illa í bruna í október 2019.
Sólrún Alda Waldorff brenndist illa í bruna í október 2019. HMS

Sólrún Alda Waldorff, sem komst lífs af en brenndist illa í bruna í Mávahlíð í október fyrir tveimur árum, segir það hafa tekið langan tíma að átta sig á að hún þyrfti að vinna úr áfallinu. Sólrún Alda segir sögu sína í tilefni af eldvarnarátaki Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar með Landssambandi slökkviliðs- og sjúkraflutningamanna.

„Í október 2019 var ég sálfræðinemi við Háskóla Íslands og vann á Te & kaffi. Aðfaranótt 23. október fór ég að sofa og vaknaði ekki fyrr en þremur vikum síðar í sjúkraherbergi í Svíþjóð eftir rosalega alvarlegan eldsvoða.“

Kvöldið afdrifaríka dvaldi Sólrún Alda í íbúð í Mávahlíð en kærasti hennar leigði þar herbergi. 

„Þetta kvöld þá förum við að sofa frekar snemma, um tíuleytið. Eigandi íbúðarinnar kemur seint um kvöldið og fer að elda inni í eldhúsi með olíu skilst mér. Það kviknar í olíunni. Hann panikkar smá og ætlar að hlaupa með olíuna út en missir pottinn fyrir framan útidyrahurðina. Nær að stökkva út en útgönguleiðin okkar er farin.“

„Við vöknum, sjáum eldinn, reynum að brjóta gluggann. Það tekst ekki og það hefur bara liðið yfir okkur. við munum ekki meira.“

Þrátt fyrir snör viðbrögð slökkviliðsins var eldurinn fljótur að breiðast út. 

„Af því sem ég veit þá kom slökkviliðið rosalega fljótt, að mér skilst innan fimm mínútna. Eldurinn var svo fljótur að breiðast út og var svo heitur að skaðinn gerðist rosalega fljótt.“

Sjúkraflutningamenn fyrstir á staðinn og búnir að hleypa af slökkvitæki

Loftur Þór Einarsson frá Slökkviliðinu á höfuðborgarsvæðinu fór í útkallið þetta kvöld ásamt Jóni Ernst Ágústssyni Berndsen. Þeir lýsa því hvernig björgunaraðgerðir fóru fram.

Jón Ernst Ágúst Berndsen var einn af slökkviliðsmönnunum á vettvangi í MávahlíðHMS

 „Þegar við lendum á staðnum, ég held það hafi tekið innan við fimm mínútur að komast á staðinn - fullgallaðir, sjáum við reyk út um glugga. Það voru sjúkraflutningamenn á undan okkur sem voru búnir að hleypa af einu slökkvitæki, það var búið að brjóta rúðu í einu herbergi. Sjúkraflutningamaðurinn sér manneskju þar inni,“ segir Loftur Þór.

Jón var tiltölulega fljótur að finna fyrsta aðilann sem lenti í eldinum.

„Við förum inn um gluggann og strax þegar ég kem inn er ég búinn að finna einn aðila. Byrja um leið að koma honum út. Hann var þannig staðsettur að það fór tími í að reyna að losa hann. Hann var undir rúmi og svo voru stólar og blómapottar yfir honum. Þegar við erum að losa það náum við að lyfta honum upp og koma honum út,“ segir Jón.

Skyggnið í íbúðinni var lítið sem ekkert en þrátt fyrir það náðu þeir fljótlega að slökkva eldinn.

„Við komu slöngu inn og ég er með stútinn. Jón, reykkafari, hjálpar mér með slönguna. Við förum fram á gang og slökkvum eldinn. Það var ekkert skyggni, svartur reykur. Náum að slökkva eldinn. Svo festist slangan svo Jón fer til baka. Þá finnst seinni manneskjan inni í sama herbergi. Var þá uppi í rúmi. Ég fer til hans og við hjálpumst við að koma henni út. Hún komst beint á börur,“ bætir Loftur Þór við.

Erfitt fyrir fjölskylduna að fela hversu erfitt þetta var fyrir þau

Fljótlega eftir eldsvoðann var Sólrún Alda flutt til Svíþjóðar á sérstaka deild á sjúkrahúsinu í Linköping sem sinnir fólki sem lent hefur í bruna.

„Ég vakna eftir mánuð á spítala í Svíþjóð og man ekki neitt. Það var rosalega erfitt og skringilegt. Ég vissi ekki hvar ég var. Ég þekki engan, það var verið að tala annað tungumál. Hægt og rólega yfir nokkra daga var alltaf stöðugt verið að segja: „Sólrún, þú ert búin að lenda í slysi. Þú ert í Svíþjóð. Fjölskyldan þín er hérna.“

Frá vettvangi brunans í Mávahlíð.Vísir/Jóhann K.

Fjölskylda Sólrúnar fór með henni til Svíþjóðar.

„Maður fann náttúrulega mikinn sársauka og sá allar snúrur, öll tækin sem maður var tengdur við. Fjölskyldan átti erfitt með að fela hversu erfitt þetta var fyrir þau. Kannski eftir nokkra daga er maður aðeins byrjaður að skýrast í hausnum og skilja betur hvað var í gangi.“

Sólrún Alda brenndist illa í brunanum en segir að verst af öllu hafi verið hversu illa hún brann í lungum.

„Eftir tvo mánuði í Svíþjóð og margar húðígræðslur þá var talið að þeir væru búnir að gera allt í Svíþjóð sem þeir gætu gert. Ég fékk yfir þrjátíu prósent bruna á líkama. Á báðum lærum, bringu, handleggjum og andliti. Svo er ég líka með sár eftir húðígræðslur. Það sem var tekið og grætt á alvarlegri svæði. Svo langverst af öllu var að ég brenndist rosalega illa á lungum sem gerir það verra. Ég á auðveldara með að fá sýkingar, verra þol og svoleiðis.“

„Þú þarft að hitta sálfræðing“

Sólrún Alda vill leggja áherslu á mikilvæga þess að nýta þá hjálp sem stendur til boða til að sinna andlega þættinum eftir áfall eins og það sem hún lenti í.

„Ég man, fyrsta mánuðinn var ég pínu að grenja með mömmu að halda í höndina mína. Ég fór ekki í mikla sálfræðimeðferð þegar ég var í Svíþjóð. En þegar ég kom til Íslands var ég hægt og rólega látin tala við prest, fara til sálfræðings og síðan hafa læknar alltaf verið að ýta á það að þetta er rosalega mikilvægt. Þú þarft að hitta sálfræðing.“

„Þetta var rosalega erfitt. Ég var pínu í neitun að þetta hefði mikil áhrif á mig. Ég þyrfti bara að vera rosalega jákvæð. Það er kannski ekki fyrr en nýlega að ég áttaði mig á því að ég þurfi hjálp. Þetta hafði miklu meiri áhrif á mig en ég hef látið á sjá.“

Engar eldvarnir til staðar

Engar eldvarnir voru til staðar í íbúðinni í Mávahlíð og Loftur Þór segir að oft á tíðum sé fólk ekki að ganga nógu vel frá brunavörnum á heimilum sínum.

„Varðandi brunavarnir í þessari íbúð þá var bara einn inngangur og það var búið að hólfa íbúðina af. Þar sem eldurinn var mestur þar voru þau lokuð inn í íbúðinni og hefðu þurft að brjóta einhverja stóra rúðu til að komast. Ég held að þetta hafi gerst allt svo hratt að það var ekki hægt. Það var ekki reykskynjari, ekki slökkvitæki og ekki eldvarnarteppi í íbúðinni. Þetta eru hlutir sem hefðu þurft að vera til staðar.“

Loftur Þór Einarsson slökkviliðsmaður brýnir fyrir fólki að huga vel að öllum eldvörnum.HMS

„Maður sér reglulega reykskynjara uppi á eldhúsbekkjum og þá er oft búið að setja lím á þá. Það er náttúrulega ekki hægt því í hitanum þá bráðnar límið og reykskynjarinn dettur niður um leið og hættir þá að virka. Maður sér að fólk er ekki að festa reykskynjara nægilega vel upp og bora þá almennilega.“

Sólrún Alda segir að ef slökkvitæki hefði verið til staðar þá hefði það bjargað miklu.

„Mér skilst að slökkviliðið hafi náð að slökkva eldinn sem var til staðar með venjulegu slökkvitæki. Þannig að mér skilst að ef slökkvitæki hefði verið til staðar þá hefði það hjálpað mjög mikið. Það voru engar eldvarnir“

Ekki hægt að gera ráð fyrir að þeir sem eiga húsið séu búnir að hugsa út í eldvarnir

„Eldvarnir skipta máli. Það er kannski leiðinlegt að þurfa að eyða nokkrum tíuþúsundköllum í það en á endanum gæti það bjargað þér og þínum. Þannig að það er rosalega mikilvægt að hugsa út í hvar og hvernig þú ætlar að hafa þínar eldvarnir. Jafnvel tala við fjölskylduna um það hvernig á að bregðast við og hvernig útgönguleiðirnar ykkar eru.“

Loftur Þór segir að eldvarnir sé eitthvað sem allir verði að hugsa út í þegar það byrjar að búa á nýjum stað. Hann segir að það séu til ódýrar lausnir í eldvarnarmálum.

„Ef þú ert að leigja að byrja að búa þá er það á þína ábyrgð að vera með þetta á hreinu. Sérstaklega ef þú ert að fara að leigja einhvers staðar. Þá getur þú ekki gert ráð fyrir að þeir sem eiga húsið séu búnir að hugsa út í þetta. Þetta eru mjög ódýrar lausnir, reykskynjari, slökkvitæki og eldvarnarteppi. Þetta verður að vera til staðar.“


Tengdar fréttir

Var haldið sofandi í þrjár vikur eftir brunann í Mávahlíð

Sólrún Alda Waldorff og Rahmon Anvarov, sem brenndust alvarlega þegar eldur kom upp í kjallaraíbúð í Mávahlíð í október eru verulega illa brennd og hafa farið í fjölda aðgerða bæði hér á Íslandi og í Svíþjóð.

Berjast fyrir lífi sínu eftir brunann í Mávahlíð

Sólrún Alda Waldorff og Rahmon Anvarov, sem slösuðust alvarlega þegar eldur kom upp í kjallaraíbúð í Mávahlíð að morgni miðvikudags, berjast nú fyrir lífi sínu á sjúkrahúsi.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Fleiri fréttir

Sjá meira


×