Lífið

Stjörnurnar mættu á Hatrið

Stefán Árni Pálsson skrifar
Góð stemning var á forsýningunni í Háskólabíói í gærkvöldi.
Góð stemning var á forsýningunni í Háskólabíói í gærkvöldi. Myndir/Hafsteinn Snær Þorsteinsson

Heimildamyndin A Song Called Hate, Hatrið á íslensku, var forsýnd með pompi og prakt í Háskólabíói í gærkvöld og mættu þónokkuð margir á sýninguna. Myndin segir frá Eurovisiongjörningi Hatara árið 2019 og því sem gerðist á bak við tjöldin í Ísrael og Palestínu.

Hljómsveitin Hatari hafði starfa í jaðarsenu íslenska menningarlífs frá árinu 2016 og var lítt þekkt. Það breyttist eftirminnilega árið 2019 þegar meðlimir hennar, Matthías Tryggvi Haraldsson, Klemens Hannigan og Einar Hrafn Stefánsson, ákváðu að senda lagið Hatarið mun sigra í Söngvakeppni sjónvarpsins. Var þetta grín eða alvara hjá þessu and-kapítalíska BDSM teknóbandi? Var þetta brandari sem gekk of langt? Viðbrögðin voru hörð og um tíma virtust allir hata hatara. 

Hatari er þriggja manna hljómsveit en Eurovisiongjörningurinn samanstóð af 13 manns sem hafði að geyma dansara, leikara og hönnuði. Saman lögðu þau af stað í óvissuferð þann 2. maí 2019 sem enginn vissi hvernig myndi enda. Staðráðin í að taka sér dagskrárvaldið og setja Eurovision í pólitískt samhengi átakanna á milli Ísrael og Palestínu lögðu þau af stað með fyrirheit um óvæntar uppákomur.

Gísli Marteinn Baldursson, Skarphéðinn Guðmundsson og Rúnar Freyr Gíslason mættu allir á forsýninguna. 

„Ég vildi skoða hvort óþekkt hljómsveit frá Íslandi gæti brotist í gegnum meginstrauminn og náð að koma pólitískum skilaboðum áframfæri með því að taka þátt í Eurovision söngvakeppninni sem er eitt stærsta sjónvarpsprógramm í heimi,” segir Anna Hildur um tilurð myndarinnar.

Myndin hefur fengið einróma lof gangrýnenda. Sænska ríkisúvarpið fjallaði um hana undir fyrirsögninni „Þau þorðu að taka afstöðu í Eurovision deilunni”, sem vísar til þess að Hatari var eini þátttakandinn sem lét til sín taka um málefni Palestínu í keppninni.

Í Dagens Nyheter er farið lofsamlegum orðum um myndina og segir hana draga fram mannlegu hliðina á pólitík og aktífisma listamanna. Margir aðrir gagnrýnendur hafa tekið í sama streng og segja myndina þarfa og tímabæra.

Ragnar Kjartansson myndlistarmaður og Ingibjörg Sigurjónsdóttir.

A Song Called Hate er frumraun Önnu Hildar Hildibrandsdóttur sem leikstjóra en hún framleiðir jafnframt myndina í gegnum fyrirtæki sitt Tattarrattat. Meðeigendur hennar Iain Forsyth og Jane Pollard sem leikstýrðu meðal annars 20.000 Days on Earth með Nick Cave eru yfirframleiðendur myndarinnar ásamt Skarphéðni Guðmundssyni hjá RÚV.

Baldvin Vernharðsson sem hefur leikstýrt og filmað mikið af myndböndum Hatara var kvikmyndatökustjóri.

Myndin fer í almennar sýningar í Háskólabíói í kvöld og verður í kjölfarið sýnd í bíóhúsum víða um land.

Sumir mættu í búningum. 
Klemens Hannigan, Matthías Haraldsson og Einar Stefánsson bynda bandið Hatari.

gjgjd

Baldur Þórhallsson, Felix Bergsson og Elíza Reid skemmtu sér vel. 
Hér má sjá Sigurjón Sighvatsson, Önnu Hildi og Skarphéðinn Guðmundsson. 
Ragnhildur Steinunn og Guðrún Jóna létu sig ekki vanta. 
Hatarahópurinn sem fór út til Ísrael.
Anna Hildur Hildibrandsdóttir leikstjóri og framleiðandi og Baldvin Vernharðsson kvikmyndatökumaður fylgdu þeim eftir allan tímann og unnu að heimildamynd um Eurovisiongjörninginn. A Song Called Hate var frumsýnd á RIFF sl haust og heimsfrumsýnd á kvikmyndahátíðinni í Varsjá þar sem hún var tilnefnd til Free Spirit verðlaunanna. Myndin hefur á undanförnum misserum gert það gott á evrópskum kvikmyndahátíð og var meðal annars tilnefnd til Dragon verðlaunanna sem besta norræna heimildamyndin á Gautaborgarhátíðinni nú í febrúar. Baldvin er hér til vinstri, Hildur í miðjunni og Elíza Reid forsetafrú lengst til hægri.

Hér að neðan má sjá brot úr myndinni.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×