Innlent

Bein útsending: Þjóðin sameinast í söng klukkan 11:15

Stefán Ó. Jónsson skrifar
Samsöngur í Laugarnesskóla.
Samsöngur í Laugarnesskóla. Vísir

Dagur íslenskrar tónlistar er haldinn hátíðlegur í dag, fullveldisdaginn 1. desember.



Að venju verður efnt til þjóðarsamsöngs klukkan 11:15, en þá verður þremur lögum útvarpað á helstu útvarpsstöðvum landsins og allir landsmenn hvattir til að taka undir, hvar sem þeir eru staddir.



Lögin eru Vísur Vatnsenda-Rósu, Hver á sér fegra föðurland og Sautján þúsund sólargeislar úr Bláa hnettinum. „Fyrri tvö lögin þekkir þjóðin vel, það þriðja er nýtt, en undurfagurt,“ segir á vef Dags íslenskrar tónlistar en myndband með lögunum, sem og textana, má finna hér að neðan.



Þjóðarsamsöngurinn hefst sem fyrr segir klukkan 11:15 og útvarpað verður frá Hörpu. Hlusta má á útsendingu Bylgjunnar frá samsöngnum hér að neðan, sem og texta og upptökur af lögunum.

Sautjánþúsund sólargeislar

Á hoppudjúpum himni stjörnur stukku

en stráðust burt með feimnum kinna-roða

er sólin sjálf hóf bjartan dag að boða

með barmafylli af morgungeisla lukku.



Þá undur lífsins reis og fór á fætur

og furður heimsins dönsuðu í ljósi

þess hlýja dags er umvafði mig hrósi

með hlátrasköllum fram til næstu nætur.



Ég ósk’ að sautjánþúsund sólargeislar 

klappi þér á kinn

með sautjánþúsund sólargeisla happi

vinur minn.



Svo eina nótt þá brást mér sólin bjarta

því blíðust morgunstund varð aldrei rauð

sól sökk í hafið, drukknaði, var dauð

og drottnað hefur síðan nóttin svarta.



Nú hvorki tungl né skærar stjörnur skína

því skýin hafa himin tekið yfir

svo varla nokkurt strá hér lengur lifir.

Brátt lífið deyr ef ekki fer að hlýna.



Ég ósk’ að sautjánþúsund sólargeislar 

klappi þér á kinn

með sautjánþúsund sólargeisla happi

vinur minn.

Vísur Vatnsenda-Rósu

Augun mín og augun þín,

ó, þá fögru steina.

Mitt er þitt og þitt er mitt,

þú veist hvað ég meina.



Langt er síðan sá ég hann,

sannlega fríður var hann.

Allt sem prýða má einn mann,

mest af lýðum bara hann.



Þig ég trega manna mest,

mædd af táraflóði.

Ó, að við hefðum aldrei sést,

elsku vinurinn góði.

Hver á sér fegra föðurland

Hver á sér fegra föðurland,

með fjöll og dal og bláan sand,

með norðurljósa bjarmaband

og björk og lind í hlíð?

Með friðsæl býli, ljós og ljóð,

svo langt frá heimsins vígaslóð.

Geym, drottinn, okkar dýra land

er duna jarðarstríð.



Hver á sér meðal þjóða þjóð,

er þekkir hvorki sverð né blóð

en lifir sæl við ást og óð

og auð, sem friðsæld gaf?

Við heita brunna, hreinan blæ

og hátign jökla, bláan sæ,

hún uni grandvör, farsæl, fróð

og frjáls - við ysta haf.



Ó, Ísland, fagra ættarbyggð,

um eilífð sé þín gæfa tryggð,

öll grimmd frá þinni ströndu styggð

og stöðugt allt þitt ráð.

Hver dagur liti dáð á ný,

hver draumur rætist verkum í

svo verði Íslands ástkær byggð

ei öðrum þjóðum háð

Svo aldrei framar Íslands byggð

sé öðrum þjóðum háð.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×