Flétta úr hári langömmu Gyða Lóa Ólafsdóttir skrifar 7. febrúar 2015 12:00 Vísir/GVA Elín Bríta Sigvaldadóttir, vöruhönnuður býr í bjartri og fallegri íbúð í Vesturbæ Reykjavíkur ásamt kærastanum sínum, sex mánaða gömlum syni þeirra og tveimur köttum. Íbúðin er björt, falleg og hana prýða fjölmargir ólíkir og áhugaverðir munir enda blundar smá safnaragen í Elínu, þótt hún sé dugleg að sortera og breyta. Í gluggakistunni stendur steinskál full af fallegum steinum. „Ég safna steinum, ég bara get ekki fleygt þeim. Ég er mjög hrifin af steinum yfirhöfuð og hef safnað þeim síðan ég var lítil.“ Elín hefur gaman af alls kyns hlutum, hvaðan sem þeir koma. „Þetta er voða „random“, hvort sem hlutirnir eru gamlir, nýir eða ættargripir. Bara hlutir sem mér finnst fallegir.“ Um stofuna ómar tónlist sem berst úr einum af uppáhaldshlutum Elínar, gömlu kassettutæki, og í hlýlegum hægindastól teygir annar kötturinn makindalega úr sér og geispar á meðan Elín hefst handa við að sýna okkur eftirlætishlutina sína. Fylgist með syninum "Þessa dagana er uppáhaldsstaðurinn minn hér, strákurinn minn er oft að leika sér hér á gólfinu og þá sit ég hér,“ segir Elín og bendir á tekkskrifborð sem hangir á einum stofuveggnum. Skrifborðið fylgdi með hansahillum sem eru á ganginum fullar af ýmsum áhugaverðum og fallegum munum sem Elín hefur sankað að sér.Vísir/GVASorgarskart Fyrsti gripurinn sem Elín sýnir okkur er óvenjulegur erfðagripur. „Þetta er gert úr hári langömmu minnar. Hún gaf syni sínum, afa mínum þetta þegar hann flutti til Bandaríkjanna að læra svo hann myndi aldrei gleyma henni,“ segir Elín og heldur áfram að lýsa fíngerðri fléttunni: „Þetta er kallað sorgarskart, var mikið gert á Viktoríutímanum og er hnýtt úr hárinu á henni. Þetta er fyrir vasaúr, ég hélt alltaf að þetta væri armband. Ég vann útskriftarverkefni mitt eiginlega út frá þessum hlut. Ég gerði skartgripi og inn í einum var hár af sjálfri mér sem ég hnýtti sjálf.“Vísir/GVAFallegt á veggjunum Mikið af íslenskri myndlist skreytir veggina á heimilinu. „Við vorum að hengja upp þessa myndlist eftir vini okkar. Við gáfum sjálfum okkur myndina til vinstri í jólagjöf, hún er eftir Steingrím Gauta Ingólfsson,“ segir Elín. Hinar myndirnar tvær eru eftir Halldór Ragnarsson en Elín og kærastinn hennar gefa hvort öðru oft myndlist í gjafir.Vísir/GVA Gamalt gullÍ svefnherberginu hangir gulli slegin ljósapera, peran er erfðagripur og er kveikt á henni á hverju kvöldi. „Ljósaperuna erfði ég frá afa mínum. Þegar hann dó þá fann ég hana í geymslunni hjá honum. Hún er frá 1960 og eitthvað og virkar enn þá.“Vísir/GVA Á Óskalistanum Á ganginum hangir Strap-spegill frá danska merkinu Hay sem Elín fékk í jólagjöf. „Spegillinn var búinn að vera lengi á óskalistanum,” segir Elín og bætir við að sex mánaða gamall sonur hennar elski að horfa á sjálfan sig í speglinum þegar hún gengur með hann fram hjá honum.Vísir/GVAKassettutækið Um bjarta stofuna leika ljúfir tónar sem berast úr gamaldags kassettutæki. Kassettutækið keypti kærasti Elínar og er það orðið eitt af uppáhaldsraftækjunum á heimilinu. „Mér finnst eitthvað pínu sjarmerandi við það og gamaldags,“ segir Elín og bætir við: „Manni finnst eitthvað svo stutt síðan en samt eru svona tuttugu ár síðan fólk átti kassettutæki.“ Hús og heimili Mest lesið „Ég verð að komast til Japan“ Lífið Stjörnulífið: Líf og fjör og ástin blómstar Lífið „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Lífið Neyslan var orðinn algjör þrældómur Lífið Martröð að fara á útikamar í svartamyrkrinu í Eistlandi sem barn Lífið Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Lífið Sonurinn skírður Lífið Blóm og plöntur sem þola kuldann Lífið „Elska hraðann, pressuna og stressið“ Tíska og hönnun Er hægt að skjóta í gegnum byssukúlu? Lífið Fleiri fréttir Fleiri svartsýnir á gott gengi Heru Sumarlegir réttir að hætti Jönu Emilíana Torrini kemur fram í Hörpu Búa til barnaefni á íslensku á Youtube Er hægt að skjóta í gegnum byssukúlu? Blóm og plöntur sem þola kuldann Neyslan var orðinn algjör þrældómur Stjörnulífið: Líf og fjör og ástin blómstar Martröð að fara á útikamar í svartamyrkrinu í Eistlandi sem barn Bítið í beinni „Ég verð að komast til Japan“ „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Sonurinn skírður Gylfi og Alexandra eiga von á barni Bernard Hill er látinn Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Tróð upp í Norræna partýinu Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Bakaríið í beinni Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Fjórar dýrindis diskósúpur úr hráefnum sem annars hefði verið hent Kynfræðingurinn flytur úr Hveragerði Bakaríið í beinni Sérfræðingar rýna í Bakgarðshlaupið: „Endamarkið er í hausnum á þér“ „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Grænmetisæta í 38 ár en ekki lengur Una Torfadóttir með sína útgáfu af Bubbalagi frá 1998 Sjá meira
Elín Bríta Sigvaldadóttir, vöruhönnuður býr í bjartri og fallegri íbúð í Vesturbæ Reykjavíkur ásamt kærastanum sínum, sex mánaða gömlum syni þeirra og tveimur köttum. Íbúðin er björt, falleg og hana prýða fjölmargir ólíkir og áhugaverðir munir enda blundar smá safnaragen í Elínu, þótt hún sé dugleg að sortera og breyta. Í gluggakistunni stendur steinskál full af fallegum steinum. „Ég safna steinum, ég bara get ekki fleygt þeim. Ég er mjög hrifin af steinum yfirhöfuð og hef safnað þeim síðan ég var lítil.“ Elín hefur gaman af alls kyns hlutum, hvaðan sem þeir koma. „Þetta er voða „random“, hvort sem hlutirnir eru gamlir, nýir eða ættargripir. Bara hlutir sem mér finnst fallegir.“ Um stofuna ómar tónlist sem berst úr einum af uppáhaldshlutum Elínar, gömlu kassettutæki, og í hlýlegum hægindastól teygir annar kötturinn makindalega úr sér og geispar á meðan Elín hefst handa við að sýna okkur eftirlætishlutina sína. Fylgist með syninum "Þessa dagana er uppáhaldsstaðurinn minn hér, strákurinn minn er oft að leika sér hér á gólfinu og þá sit ég hér,“ segir Elín og bendir á tekkskrifborð sem hangir á einum stofuveggnum. Skrifborðið fylgdi með hansahillum sem eru á ganginum fullar af ýmsum áhugaverðum og fallegum munum sem Elín hefur sankað að sér.Vísir/GVASorgarskart Fyrsti gripurinn sem Elín sýnir okkur er óvenjulegur erfðagripur. „Þetta er gert úr hári langömmu minnar. Hún gaf syni sínum, afa mínum þetta þegar hann flutti til Bandaríkjanna að læra svo hann myndi aldrei gleyma henni,“ segir Elín og heldur áfram að lýsa fíngerðri fléttunni: „Þetta er kallað sorgarskart, var mikið gert á Viktoríutímanum og er hnýtt úr hárinu á henni. Þetta er fyrir vasaúr, ég hélt alltaf að þetta væri armband. Ég vann útskriftarverkefni mitt eiginlega út frá þessum hlut. Ég gerði skartgripi og inn í einum var hár af sjálfri mér sem ég hnýtti sjálf.“Vísir/GVAFallegt á veggjunum Mikið af íslenskri myndlist skreytir veggina á heimilinu. „Við vorum að hengja upp þessa myndlist eftir vini okkar. Við gáfum sjálfum okkur myndina til vinstri í jólagjöf, hún er eftir Steingrím Gauta Ingólfsson,“ segir Elín. Hinar myndirnar tvær eru eftir Halldór Ragnarsson en Elín og kærastinn hennar gefa hvort öðru oft myndlist í gjafir.Vísir/GVA Gamalt gullÍ svefnherberginu hangir gulli slegin ljósapera, peran er erfðagripur og er kveikt á henni á hverju kvöldi. „Ljósaperuna erfði ég frá afa mínum. Þegar hann dó þá fann ég hana í geymslunni hjá honum. Hún er frá 1960 og eitthvað og virkar enn þá.“Vísir/GVA Á Óskalistanum Á ganginum hangir Strap-spegill frá danska merkinu Hay sem Elín fékk í jólagjöf. „Spegillinn var búinn að vera lengi á óskalistanum,” segir Elín og bætir við að sex mánaða gamall sonur hennar elski að horfa á sjálfan sig í speglinum þegar hún gengur með hann fram hjá honum.Vísir/GVAKassettutækið Um bjarta stofuna leika ljúfir tónar sem berast úr gamaldags kassettutæki. Kassettutækið keypti kærasti Elínar og er það orðið eitt af uppáhaldsraftækjunum á heimilinu. „Mér finnst eitthvað pínu sjarmerandi við það og gamaldags,“ segir Elín og bætir við: „Manni finnst eitthvað svo stutt síðan en samt eru svona tuttugu ár síðan fólk átti kassettutæki.“
Hús og heimili Mest lesið „Ég verð að komast til Japan“ Lífið Stjörnulífið: Líf og fjör og ástin blómstar Lífið „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Lífið Neyslan var orðinn algjör þrældómur Lífið Martröð að fara á útikamar í svartamyrkrinu í Eistlandi sem barn Lífið Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Lífið Sonurinn skírður Lífið Blóm og plöntur sem þola kuldann Lífið „Elska hraðann, pressuna og stressið“ Tíska og hönnun Er hægt að skjóta í gegnum byssukúlu? Lífið Fleiri fréttir Fleiri svartsýnir á gott gengi Heru Sumarlegir réttir að hætti Jönu Emilíana Torrini kemur fram í Hörpu Búa til barnaefni á íslensku á Youtube Er hægt að skjóta í gegnum byssukúlu? Blóm og plöntur sem þola kuldann Neyslan var orðinn algjör þrældómur Stjörnulífið: Líf og fjör og ástin blómstar Martröð að fara á útikamar í svartamyrkrinu í Eistlandi sem barn Bítið í beinni „Ég verð að komast til Japan“ „Við erum öll byrjendur á einhverjum tímapunkti“ Sonurinn skírður Gylfi og Alexandra eiga von á barni Bernard Hill er látinn Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Tróð upp í Norræna partýinu Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Bakaríið í beinni Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Fjórar dýrindis diskósúpur úr hráefnum sem annars hefði verið hent Kynfræðingurinn flytur úr Hveragerði Bakaríið í beinni Sérfræðingar rýna í Bakgarðshlaupið: „Endamarkið er í hausnum á þér“ „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Grænmetisæta í 38 ár en ekki lengur Una Torfadóttir með sína útgáfu af Bubbalagi frá 1998 Sjá meira