Var búinn að gefa ástinni „þetta hefðbundna"
„Ég er búinn að vera að spá í þetta í einhvern tíma en hef verið að reyna að finna réttan tíma og líka réttu hringana. Ég er ekkert of æstur yfir demöntum sökum blóðdemanta-skugganum sem á þeim hvílir. Ég var búinn að gefa henni þetta hefðbundna; gull með rúbín og gull með perlu," svarar Fjölnir og heldur áfram:
„Og var að gæla við að fara á fund Eiríks Rauða sem er gullsmiður upp á eldgamla mátann. Hann vinnur aðallega með aðferðum víkinganna. Svo var það þegar ég hélt tattú og tónlistar hátíðina mína í Færeyjum núna í maí að ég sá hringa og brúðarsylgju einmitt í víkingastílnum sem ég var að leita að."
Gerir lýðnum ljóst að brúðurin er frátekin
„Einn listamannanna á hátíðinni, Kai Uve Faust, vinnur öll sín flúr handstungin upp á víkingamóðinn og konan hans hún María Stamm var einmitt að versla með víkingaskart sem var smíðað af Eiríki Rauða sem ég var á leið til fundar við. Þetta voru hringar og brúðarsylgja sem brúðurin gengur með á sér í ár eftir giftinguna til að gera lýðnum ljóst að hún sé frátekin. Þó var einn hængur á, brúðarsylgjan var seld og þá voru góð ráð dýr því annar færeyski flúrarinn á svæðinu, hún Maibrit, hafði keypt sylgjuna sem minjagrip um hátíðina," útskýrir Fjölnir og segir:
En þegar hún frétti að af ráðahagnum vildi hún umsvifalaust gefa mér sylgjuna og sama var upp á teningnum með Kai og Mariu. Þannig að þarna voru fyrstu brúðargjafirnar komnar. - Hringarnir og sylgjan. Hversu fallegt er það?"
Svo tók ég hana í fangið á mér
„Svo þegar ég kom heim eftir þriggja vikna törn í Færeyjum þá byrjaði ég á að sýna Kristínu Lilju sylgjuna og útskýra fyrir henni hvað þetta væri. Svo tók ég hana í fangið á mér og leyfði henni að finna áþreifanlega fyrir ástinni og örygginu sem umlykur hana um leið og ég bar upp bónorðið."
