Innlent

Endurkjör Bush þýðir klofning

Þekktur franskur Íslandsvinur hefur oft gert að gamni sínu með þeim hætti að segja að Íslendingar eigi heiður skilinn því þeir hafi uppgötvað Ameríku næstum fimm hundruð árum á undan Kólumbusi en þeir hafi hins vegar öfugt við hann haft vit á því að segja engum frá því!. Franski blaðamaðurinn og rithöfundurinn Jacques Julliard, aðstoðarritstjóri vikuritsins Nouvel Observateur, myndi seint taka undir slikan galgopahátt. Julliard er vinstrimaður í stjórnmálum og þekktur álitsgjafi í vikulegum dálki í blaði sínu og í umræðuþáttum í frönsku sjónvarpi. Hann er nýkominn úr þriggja vikna fyrirlestrarferð um Bandaríkin og flutti fyrirlestur í gær hér á landi á vegum Alliance francaise og Háskóla Íslands. Julliard leggur áherslu á að Frakkar og Bandaríkjamenn séu sögulega tengdar þjóðir; báðar hafi þjóðirnar varpað af sér oki konungsveldis, stofnað lýðveldi og verið bandamenn í tveimur heimsstyrjöldum að ógleymdu kalda stríðinu. Jafnvel þótt slegið hafi í brýnu nokkrum sinnum á síðustu áratugum hafi þó ekki kólnað jafn hressilega áður og eftir að stjórn George W. Bush tók við völdum. "Já, samskiptin breytast ef Kerry vinnur," segir Julliard. "Sigri Kerry, sem er orðið mun líklegra en áður, myndi því verða vel tekið mjög víða í heiminum en sérstaklega þó í Frakklandi. Kerry er sennilega vinsælasti bandaríski forsetaframbjóðandi í Frakklandi síðan á dögum Johns F. Kennedy. Kerry talar frönsku, á hús í Frakklandi og á franska ættingja, þar á meðal Brice Lalonde, fyrrverandi ráðherra og forsetaframbjóðanda franskra græningja. Þessi frönsku tengsl gera Kerry raunar ekkert vinsælan heima fyrir! Frakkland, Þýskaland, Rússland og Belgía, lönd sem voru andsnúin stríðinu, munu seint senda her til Íraks en verði Kerry kosinn forseti verður viðfangsefnið ekki að senda hermenn til Íraks heldur kalla þá heim. Það verður að gera án þess að borgarastríð brjótist út. Þarna geta Evrópumenn, sérstaklega Frakkar, leikið stórt hlutverk vegna sambanda sinna í arabaheiminum. Ég er sannfærður um að sigri Kerry, muni afstaða Chiracs forseta og frönsku þjóðarinnar snarbreytast. Líklegast er að sigri Bush muni hann halda sömu stefnu áfram og jafnvel bæta í og fara með her á hendur Íran. Það myndi hafa varanlegan klofning hins vestræna heims í för með sér. Bush er að eyðileggja allt starf forvera sinna hvort heldur sem um er að ræða Atlantshafsbandalagið, Sameinuðu þjóðirnar eða Evrópusambandið. Hann hlustar ekki á bandamenn sína í NATO, sniðgengur Sameinuðu þjóðirnar og reynir að kljúfa ESB. Það má færa rök að því að ESB hefði ekki orðið til ef forverar Bush hefðu ekki beitt sér fyrir Marshall-aðstoðinni. Rumsfeld reynir að ala á klofningi "gömlu" og "nýju" Evrópu. Ég held að slíkur klofningur Vesturlanda gæti orðið mjög skaðlegur, sérstaklega í baráttunni gegn hryðjuverkum." --Segjum að Kerry myndi biðja Frakka um að styðja sig með því að senda her til Íraks. Myndi hann gera það? "Nei. Frakkar myndu þó hugsanlega senda her til Íraks undir forystu Sameinuðu þjóðanna. Frakkar myndu gera það til að skilja að súnnímúslima, sjía og Kúrda. Það er mikil hætta á sundrun Íraks í þrennt þegar Bandaríkjamenn hverfa á braut. Við slíkar aðstæður gæti komið til greina að SÞ sendi hermenn. Frakkar myndu aðeins taka þátt við slíkar aðstæður. Eins og þér vitið eru átta lönd í bandalaginu búin að kalla her sinn heim, ekki færu Frakkar að hlaupa í skarðið!!" Julliard hefur miklar áhyggjur af þróun fjölmiðla í vestrænum ríkjum á undanförnum árum. Hann talar um "Murdoch-væðinguna". "Bandaríska pressan var fyrirmynd alls heimsins hvað varðar sjálfstæði og fagleg vinnubrögð. Því miður er þetta liðin tíð. Nú vaða uppi auðjöfrar sem standa ný-íhaldsmönnum nærri. Þeir vilja að fjölmiðlar eigi ekki aðeins að upplýsa neytendur heldur móta skoðanir almennings. Ég rek vaxandi hörku í stjórnmálum í Bandaríkjunum, Frakklandi og Bretlandi meðal annars til þessa. Ekki síst hörku í garð arabaheimsins, og því miður beina menn spjótum að honum með það að yfirvarpi að þarna sé uppspretta hryðjuverka. Það var miklu nær að líta á Sádi-Arabíu og Pakistan en Írak til dæmis. Það er hræðilegt að horfa upp á hvernig stjórnvöld hafa alið á ótta í garð araba og margir fjölmiðlar hafa verið þægt verkfæri."



Fleiri fréttir

Sjá meira


×