Þetta var meðal þess sem kom fram í aðalmeðferð í máli ákæruvaldsins á hendur Daníel Erni Unnarssyni á föstudag. Daníel Örn er ákærður fyrir tilraun til manndráps með því að hafa stungið lækninn að minnsta kosti fjórum sinnum í háls, síðu og nára. Hann játar verknaðinn en hafnar heimfærslu ákæruvaldsins til refsiákvæða. Það er að segja, hann játar að hafa stungið lækninn en segist ekki hafa ætlað að ráða honum bana.
Atvik málsins urðu að kvöldi í júní þegar læknirinn var á göngu ásamt eiginkonu sinni og vinahjónum þeirra.
Daníel Örn sagði í aðalmeðferðinni að hann hefði ekki haft neinn ásetning til þess að stinga lækninn. Hann hefði dregið fram hníf og sveiflað honum í átt að lækninum í sjálfsvörn. Læknirinn hefði kýlt hann fast í gagnaugað í aðdraganda þess og hann hafi orðið mjög skelfdur.
Tvær útgáfur um göngulag vinanna
Læknirinn bar vitni á eftir Daníel Erni á föstudag. Hann lýsti aðdraganda atvika kvöldsins á keimlíkan hátt og Daníel Örn. Hann hafi verið á gangi ásamt konu sinni og vinahjónum þeirra eftir að hafa farið út að borða á veitingastað á Kársnesi.
Daníel Örn sagði að vinahjónin hefðu gengið saman hlið við hlið og þannig tekið undir sig allan göngustiginn, þegar hann mætti þeim á rafhlaupahjóli. Því hefði hann rekist utan í vin læknisins, sem hafi ekki hopað eins og hann hefði búist við. Læknirinn sagði aftur á móti að hjónin hefðu gengið eftir stígnum í tvöfaldri röð. Það sögðu eiginkona hans og vinkonan einnig en vinurinn sagði sömu sögu og Daníel Örn.
Hafnar því alfarið að hafa reitt fyrstur til höggs
Eftir að Daníel Örn og vinurinn rákust saman virðist hafa soðið upp úr milli þeirra. Daníel Örn sagði að þeir hefðu dottið í jörðina og farið strax að munnhöggvast. Vinurinn hefði sagt að hann ætti að vera á hjólastíg frekar en göngustíg á rafhlaupahjóli.
Læknirinn og önnur vitni báru aftur á móti um að Daníel Örn hefði rétt rekist utan í vininn en þó fipast á hjólinu. Hann hefði haldið áfram en hjólað aðeins út í grasbala. Þá hefði hann snúið við og komið á eftir hópnum og farið að rífast við vininn.
Konurnar tvær hafi leitt vininn frá Daníel Erni á meðan læknirinn varð eftir. Hann hafi reynt að róa hann niður enda hafi hann verið ansi æstur. Læknirinn sagði að hann teldi Daníel Örn hafa verið orðinn rólegri og hann því gengið aðeins frá. Þá hafi Daníel og eiginkona vinarins farið að rífast og Daníel kallað konuna „kerlingartussu“.
Hann hafi þá gengið á milli og lagt höndina á bringuna á Daníel Erni, sem hafi brugðist ókvæða við og byrjað að kýla hann í síðuna.
„Ég kýli til baka kannski tvisvar. Svo verður mér litið niður og sé að hann heldur á hníf, þá átta ég mig á því að hann hafi verið að stinga mig.“
Fannst ömurlegt að maðurinn hennar væri í slagsmálum
Eiginkona læknisins lýsti atvikum á sama hátt og hann. Hún hafi þó ekki séð Daníel Örn stinga manninn hennar. Hún hafi verið aðeins á undan með vininum þegar vinurinn hljóp skyndilega af stað. Hún hafi haldið að vinurinn ætlaði að halda áfram að rífast við Daníel Örn.
Þegar hún sneri sér við hafi hún aftur á móti séð eiginmann sinn og Daníel Örn í áflogum, sem hún lýsti sem einhvers konar dansi, að því er virtist.
„Ég hugsaði, vá hvað þetta er ömurlegt, maðurinn minn til þrjátíu ára er allt í einu kominn í slagsmál. En hallærislegt.“
Hélt að eiginmaður hennar væri að deyja
Vinahjónin hafi hins vegar tilkynnt henni að maðurinn hennar hefði verið stunginn. Hún hefði umsvifalaust hringt á Neyðarlínuna, sett símann á jörðina við hliðana á sér og hlúð að manninum sínum, sem á hafi verið fjögur göt.
„Ég hélt að [maðurinn] væri að deyja. Ég hélt útaf þessari stungu á hálsinn að [maðurinn] væri dáinn eða að deyja. Af því að [vinurinn] var farinn þá hélt ég að hann væri að drepa [vininn] líka.“ Vinurinn hafði ákveðið að fara á eftir Daníel Erni eftir að hann hljóp á brott.
Dómarinn spurði hana hvort hún telji að manni hennar hefði blætt út hefði honum ekki verið komið undir læknishendur. Hún kvaðst ekki geta svarað því, enda væri hún sjúkraþjálfari en ekki læknir.
Hún sagðist þó telja að mildi hafi verið að maður hennar hafi lifað stunguna á hálsinn af. „Hálfur millimetri í aðra hvora áttina, þá hefði hann ekki lifað af þótt hann hefði farið beint upp á sjúkrahús.“
