„Að gefa út bók er algjör berskjöldun“ Dóra Júlía Agnarsdóttir skrifar 7. júní 2022 20:00 Elsa Margrét var að senda frá sér sína fyrstu bók, Dansað í friði. Aðsend Elsa Margrét Böðvarsdóttir gaf út sína fyrstu bók Dansað í friði í maí síðastliðnum. Elsa Margrét er viðskiptafræðingur og viðurkenndur bókari að mennt en hún ákvað loks á fimmtugsaldri að nota vinstra heilahvelið meira og hvíla það hægra og gefa sig á vald listsköpunar, sem hafði legið í dvala að mestu síðan á unglingsárum. Blaðamaður heyrði í Elsu og fékk nánari innsýn í hennar skapandi hugarheim. Bókin segir frá Mörtu, sem er að stíga sín fyrstu skref fjarri heimahögum og vinum, í Háskóla Íslands. Fyrir þann tíma hefur líf hennar farið þá leið sem hún hafði valið sér. Hún er jarðbundin og tekur sjaldnast áhættur. Því kemur hún sjálfri sér á óvart með að hella sér út í félagslífið í skólanum. Afdrifarík ákvörðun leiðir hana á vit ævintýra erlendis þar sem hún finnur ástina. Voveiflegur atburður fær hana til að taka stóra ákvörðun um líf sitt, sem verður að risavöxnu verkefni og dansinn verður fyrirferðamikill hluti af hennar framtíð. Bókarkápan fyrir Dansað í friði.aðsend Hvaðan sóttir þú innblástur fyrir bókinni Dansað í friði? Mér finnst dans svo magnað fyrirbæri að mig langaði að koma fjölbreytileika og eiginleika hans fyrir í bókinni minni. Ég fór að bera mikla virðingu fyrir honum þegar ég starfaði í starfaskiptafélaginu AIESEC á mínum háskólaárum. Þá fór ég á nokkrar alþjóðlegar ráðstefnur, þar sem var mikið dansað. Þarna voru fulltrúar margra þjóða komnar saman og sumir þeirra töluðu ekki einu sinni ensku, en það gátu allir dansað saman, þvert á öll tungumál og menningu. Hvað varðar aðrar bækur þá hef ég verið voðalega upptekin að lesa íslenskar gæða bókmenntir eftir fræga karlkyns höfunda og talaði mig niður og sagði sjálfri mér að þetta gæti ég aldrei gert, ég gæti aldrei skrifað svona bækur. Einnig las ég mikið af ævintýrabókum eins og Harry Potter og Lord of The Rings. Í raun var það við komu Storytel og endurkomu Ísfólksins sem ég fór að trúa því að ég gæti alveg örugglega skrifað eitthvað sem einhverjir myndu hugsanlega líka nenna að lesa, og ég fór að detta meira inn í afþreyingarlestur eins og Jenny Colgan bækurnar. Þessar bókmenntir lögðu grunnin að því að mig langaði að máta mig við ritlistina og með sparki frá markþjálfa varð svo Dansað í friði til. Fylgir þú ákveðnu ferli þegar þú skrifar eða koma hugmyndirnar og flæðið á skrifum til þín á handahófskenndum tímum? Ef ég fæ stórkostlega hugmynd þá reyni ég að koma henni á blað sem fyrst, bara nokkur stikkorð. Síðan fær hugmyndin að vaxa í höfðinu, þar til ég get gert beinagrind. Ég skrifa mjög línulega, en stundum varð maður bara að hlaupa áfram með einhverja hugmynd sem átti að gerast seinna í bókinni. Ég þyrfti eiginlega að geta lokað mig alveg af þegar ég er að skrifa. Sögurnar halda bara áfram að koma, þó ég leggi frá mér tölvuna. Þetta varð stundum til þess að ég var alveg í mínum eigin heimi og gleymdi oftar en ekki hvert ég var að fara á bílnum. Ég endaði einu sinni í Hafnarfirði á leið minni frá Reykjavík og heim í Kópavoginn, þar sem bókin hélt vitundinni föstum tökum. Að endingu fór ég ein í bústað og kláraði bókina þar, vann frá sjö á morgnana til tólf á kvöldin með matar og pottapásum í fimm daga. Þar varð tveir þriðju hlutinn til. Og já, ég tók fjóra áfanga í hraðritun í vélritun í fjölbraut, sem er að skila sér í miklum fjölda orða á stuttum tíma. Hvernig er tilfinningin að setja lokapunktinn á sögu og senda frá sér bók? Ég hef notað mikið upp á síðkastið það ófrumlega orð skrítið. Tilfinningin er skrítin. Ég var svo hamingjusöm þegar ég sá að ég hafði náð að skrifa heila bók, að orðafjöldinn væri nægur. Ég hafði fulla trú á að ég gæti skrifað smásögu, svo þetta kom mér mikið á óvart. Ég sveif á bleiku skýi þarna í sumarhúsinu þegar fyrsta uppkasti var lokið. Tilfinningin var svipuð og eftir brúðkaupið mitt og þegar ég fæddi börnin mín, bara algjör alsæla sem entist í margar vikur. En þá var stærsta þrautin eftir. Að finna einhvern sem var tilbúinn í að gefa hana út fyrir mig. Og þvílík heppni. Ég komst að hjá útgefanda sem kolféll fyrir sögunni og var jafnvel stundum spenntari en ég fyrir útgáfunni. Að gefa út bók er algjör berskjöldun. Ég er að opna öllum aðgang að heila mínum og hugsunum, og maður er hræddur um að verða stimplaður eitthvað. Sjálf er ég alveg rosalega gagnrýnin á bókina þegar ég les hana aftur yfir og verð hrædd um að eitthvað eigi eftir að fara fyrir brjóstið á lesendum. Hver myndir þú segja að væri markhópur bókarinnar? Ég held því miður að sá hópur sem bókin myndi falla mest í kramið hjá er á aldrinum 20-30 ára, en ég held að sá hópur sé frekar óvirkur í bókalestri. Ég vona samt að það sé ekki alveg rétt hjá mér. Sagan fjallar um unga konu frá því að hún hefur nám í Háskóla Íslands og í nokkur ár eftir það. Og á þessum tímum er mikið um djamm og skot, sem þessi aldurshópur ætti að tengja við og mikið þroskaferli. Ég hef heyrt frá fólki á öllum aldri sem finnst bókin skemmtileg lesning. Ég hélt á tímabili að þessi bók myndi höfða frekar til kvenna, en ég hef eiginlega fengið sterkari viðbrögð frá karlmönnum sem hafa lesið hana. Þetta er klassa drama, en líka heimspekilegar hugleiðingar í bland. Þó er rómansinn stóra málið, eins og er oftast á þessum ungdómsárum sem söguhetjan Marta er á. Bókmenntir Mest lesið Skotin flakka milli Enoks og Birgittu: „Settu franskarnar í pokann“ Lífið Sinnir sjúklingum í sama herbergi og hún fékk greiningu Lífið Segja Freddie Mercury eiga laundóttur Lífið Gellur fjölmenntu í sumarpartý Ingu Lindar Lífið Gimbur borin með svart hjarta á bakinu Lífið Fréttatía vikunnar: Evrópudeildin, kappakstur og sólmyrkvi Lífið Ósérhlífinn starfsmaður bjargaði ómvölum frá endurvinnslu Lífið Eva Laufey og Haraldur selja húsið á Skaganum Lífið Nadía og Arnar selja fallegt hús í Hafnarfirði Lífið Var hent í ljónagryfjuna þegar hann fór inn á Vog Lífið Fleiri fréttir Segja Freddie Mercury eiga laundóttur Skotin flakka milli Enoks og Birgittu: „Settu franskarnar í pokann“ Sinnir sjúklingum í sama herbergi og hún fékk greiningu Fréttatía vikunnar: Evrópudeildin, kappakstur og sólmyrkvi Billy Joel greindist með heilasjúkdóm Gimbur borin með svart hjarta á bakinu Eva Laufey og Haraldur selja húsið á Skaganum Gellur fjölmenntu í sumarpartý Ingu Lindar Nadía og Arnar selja fallegt hús í Hafnarfirði „Hæ allir saman, kjósið New Day Will Rise“ „Erum við að reyna fá fólk til þess að vera svikara“ Á spítala eftir samfarir við 583 menn Hjálmar með upplyftandi morgunkveðju Níu ára toppaði Hvannadalshnjúk og renndi sér niður Ósérhlífinn starfsmaður bjargaði ómvölum frá endurvinnslu Kim „loksins“ útskrifuð Frumsýning á Cannes og gullhamrar Bill Murray: „Nú er ég búin að toppa mig algjörlega“ Sigurvegarinn vill banna Ísrael Tilkynna um 29 ný atriði á Iceland Airwaves Rúrik fellur í skuggann á kynþokkafullum Jóni Var hent í ljónagryfjuna þegar hann fór inn á Vog Color Run flytur úr Laugardal og í Kópavog Dunda dömurnar fögnuðu í bongó blíðu Baltasar Kormákur og Ólafur Jóhann saman í Þjóðleikhúsinu Dulúðug hvít andlit: „Nú horfi ég á þetta allt öðruvísi“ Keyptu glæsihús Atlanta-hjónanna á undirverði Eggert Gunnþór og Elsa selja einbýlið Eitt fallegasta hús Reykjavíkur komið á sölu Sagði að hún kæmist aldrei á forsíðu Vogue Bakslag í veikindi Valgeirs Sjá meira
Bókin segir frá Mörtu, sem er að stíga sín fyrstu skref fjarri heimahögum og vinum, í Háskóla Íslands. Fyrir þann tíma hefur líf hennar farið þá leið sem hún hafði valið sér. Hún er jarðbundin og tekur sjaldnast áhættur. Því kemur hún sjálfri sér á óvart með að hella sér út í félagslífið í skólanum. Afdrifarík ákvörðun leiðir hana á vit ævintýra erlendis þar sem hún finnur ástina. Voveiflegur atburður fær hana til að taka stóra ákvörðun um líf sitt, sem verður að risavöxnu verkefni og dansinn verður fyrirferðamikill hluti af hennar framtíð. Bókarkápan fyrir Dansað í friði.aðsend Hvaðan sóttir þú innblástur fyrir bókinni Dansað í friði? Mér finnst dans svo magnað fyrirbæri að mig langaði að koma fjölbreytileika og eiginleika hans fyrir í bókinni minni. Ég fór að bera mikla virðingu fyrir honum þegar ég starfaði í starfaskiptafélaginu AIESEC á mínum háskólaárum. Þá fór ég á nokkrar alþjóðlegar ráðstefnur, þar sem var mikið dansað. Þarna voru fulltrúar margra þjóða komnar saman og sumir þeirra töluðu ekki einu sinni ensku, en það gátu allir dansað saman, þvert á öll tungumál og menningu. Hvað varðar aðrar bækur þá hef ég verið voðalega upptekin að lesa íslenskar gæða bókmenntir eftir fræga karlkyns höfunda og talaði mig niður og sagði sjálfri mér að þetta gæti ég aldrei gert, ég gæti aldrei skrifað svona bækur. Einnig las ég mikið af ævintýrabókum eins og Harry Potter og Lord of The Rings. Í raun var það við komu Storytel og endurkomu Ísfólksins sem ég fór að trúa því að ég gæti alveg örugglega skrifað eitthvað sem einhverjir myndu hugsanlega líka nenna að lesa, og ég fór að detta meira inn í afþreyingarlestur eins og Jenny Colgan bækurnar. Þessar bókmenntir lögðu grunnin að því að mig langaði að máta mig við ritlistina og með sparki frá markþjálfa varð svo Dansað í friði til. Fylgir þú ákveðnu ferli þegar þú skrifar eða koma hugmyndirnar og flæðið á skrifum til þín á handahófskenndum tímum? Ef ég fæ stórkostlega hugmynd þá reyni ég að koma henni á blað sem fyrst, bara nokkur stikkorð. Síðan fær hugmyndin að vaxa í höfðinu, þar til ég get gert beinagrind. Ég skrifa mjög línulega, en stundum varð maður bara að hlaupa áfram með einhverja hugmynd sem átti að gerast seinna í bókinni. Ég þyrfti eiginlega að geta lokað mig alveg af þegar ég er að skrifa. Sögurnar halda bara áfram að koma, þó ég leggi frá mér tölvuna. Þetta varð stundum til þess að ég var alveg í mínum eigin heimi og gleymdi oftar en ekki hvert ég var að fara á bílnum. Ég endaði einu sinni í Hafnarfirði á leið minni frá Reykjavík og heim í Kópavoginn, þar sem bókin hélt vitundinni föstum tökum. Að endingu fór ég ein í bústað og kláraði bókina þar, vann frá sjö á morgnana til tólf á kvöldin með matar og pottapásum í fimm daga. Þar varð tveir þriðju hlutinn til. Og já, ég tók fjóra áfanga í hraðritun í vélritun í fjölbraut, sem er að skila sér í miklum fjölda orða á stuttum tíma. Hvernig er tilfinningin að setja lokapunktinn á sögu og senda frá sér bók? Ég hef notað mikið upp á síðkastið það ófrumlega orð skrítið. Tilfinningin er skrítin. Ég var svo hamingjusöm þegar ég sá að ég hafði náð að skrifa heila bók, að orðafjöldinn væri nægur. Ég hafði fulla trú á að ég gæti skrifað smásögu, svo þetta kom mér mikið á óvart. Ég sveif á bleiku skýi þarna í sumarhúsinu þegar fyrsta uppkasti var lokið. Tilfinningin var svipuð og eftir brúðkaupið mitt og þegar ég fæddi börnin mín, bara algjör alsæla sem entist í margar vikur. En þá var stærsta þrautin eftir. Að finna einhvern sem var tilbúinn í að gefa hana út fyrir mig. Og þvílík heppni. Ég komst að hjá útgefanda sem kolféll fyrir sögunni og var jafnvel stundum spenntari en ég fyrir útgáfunni. Að gefa út bók er algjör berskjöldun. Ég er að opna öllum aðgang að heila mínum og hugsunum, og maður er hræddur um að verða stimplaður eitthvað. Sjálf er ég alveg rosalega gagnrýnin á bókina þegar ég les hana aftur yfir og verð hrædd um að eitthvað eigi eftir að fara fyrir brjóstið á lesendum. Hver myndir þú segja að væri markhópur bókarinnar? Ég held því miður að sá hópur sem bókin myndi falla mest í kramið hjá er á aldrinum 20-30 ára, en ég held að sá hópur sé frekar óvirkur í bókalestri. Ég vona samt að það sé ekki alveg rétt hjá mér. Sagan fjallar um unga konu frá því að hún hefur nám í Háskóla Íslands og í nokkur ár eftir það. Og á þessum tímum er mikið um djamm og skot, sem þessi aldurshópur ætti að tengja við og mikið þroskaferli. Ég hef heyrt frá fólki á öllum aldri sem finnst bókin skemmtileg lesning. Ég hélt á tímabili að þessi bók myndi höfða frekar til kvenna, en ég hef eiginlega fengið sterkari viðbrögð frá karlmönnum sem hafa lesið hana. Þetta er klassa drama, en líka heimspekilegar hugleiðingar í bland. Þó er rómansinn stóra málið, eins og er oftast á þessum ungdómsárum sem söguhetjan Marta er á.
Bókmenntir Mest lesið Skotin flakka milli Enoks og Birgittu: „Settu franskarnar í pokann“ Lífið Sinnir sjúklingum í sama herbergi og hún fékk greiningu Lífið Segja Freddie Mercury eiga laundóttur Lífið Gellur fjölmenntu í sumarpartý Ingu Lindar Lífið Gimbur borin með svart hjarta á bakinu Lífið Fréttatía vikunnar: Evrópudeildin, kappakstur og sólmyrkvi Lífið Ósérhlífinn starfsmaður bjargaði ómvölum frá endurvinnslu Lífið Eva Laufey og Haraldur selja húsið á Skaganum Lífið Nadía og Arnar selja fallegt hús í Hafnarfirði Lífið Var hent í ljónagryfjuna þegar hann fór inn á Vog Lífið Fleiri fréttir Segja Freddie Mercury eiga laundóttur Skotin flakka milli Enoks og Birgittu: „Settu franskarnar í pokann“ Sinnir sjúklingum í sama herbergi og hún fékk greiningu Fréttatía vikunnar: Evrópudeildin, kappakstur og sólmyrkvi Billy Joel greindist með heilasjúkdóm Gimbur borin með svart hjarta á bakinu Eva Laufey og Haraldur selja húsið á Skaganum Gellur fjölmenntu í sumarpartý Ingu Lindar Nadía og Arnar selja fallegt hús í Hafnarfirði „Hæ allir saman, kjósið New Day Will Rise“ „Erum við að reyna fá fólk til þess að vera svikara“ Á spítala eftir samfarir við 583 menn Hjálmar með upplyftandi morgunkveðju Níu ára toppaði Hvannadalshnjúk og renndi sér niður Ósérhlífinn starfsmaður bjargaði ómvölum frá endurvinnslu Kim „loksins“ útskrifuð Frumsýning á Cannes og gullhamrar Bill Murray: „Nú er ég búin að toppa mig algjörlega“ Sigurvegarinn vill banna Ísrael Tilkynna um 29 ný atriði á Iceland Airwaves Rúrik fellur í skuggann á kynþokkafullum Jóni Var hent í ljónagryfjuna þegar hann fór inn á Vog Color Run flytur úr Laugardal og í Kópavog Dunda dömurnar fögnuðu í bongó blíðu Baltasar Kormákur og Ólafur Jóhann saman í Þjóðleikhúsinu Dulúðug hvít andlit: „Nú horfi ég á þetta allt öðruvísi“ Keyptu glæsihús Atlanta-hjónanna á undirverði Eggert Gunnþór og Elsa selja einbýlið Eitt fallegasta hús Reykjavíkur komið á sölu Sagði að hún kæmist aldrei á forsíðu Vogue Bakslag í veikindi Valgeirs Sjá meira