Rafmagnsbylting er framundan í flugsamgöngum, að mati flugáhugamannsins Friðriks Pálssonar, sem spáir því að rafknúnar flugvélar verði farnar að fljúga í innanlandsfluginu innan sjö til átta ára. Fjallað var um málið í fréttum Stöðvar 2.
Tímamót urðu í þróun rafmagnsflugvéla fyrir tveimur vikum þegar Cessna Grand Caravan, knúin rafmagnshreyfli, hóf sig til flugs í Bandaríkjunum. Nafn hennar gæti verið íslenskt, hún heitir Magni X, og er stærsta rafknúna flugvél heims til þessa, með sæti fyrir níu farþega.
En það er ekki víst að hún haldi metinu lengi því fyrirtæki eins og Airbus eru á fullu að þróa rafmagnsmótora til að prófa á stærri þotum.
Það er þó talið líklegast að nítján sæta vél frá sænska fyrirtækinu Heart Aerospace valdi byltingunni. Framleiðendur hennar stefna að því að hún verði komin með leyfi til farþegaflugs eftir fimm ár, árið 2025.
„Það er talað um að jafnvel 200 manna vélar verði farnar að fljúga innan tíu ára. Það eru litlar vélar farnar að fljúga strax í dag. Það eru fyrstu vélarnar byrjaðar að fara í áætlunarflug á styttri leiðum,“ segir Friðrik, sem er áhugamaður um rafvæðingu flugsins.
Friðrik kveðst sannfærður um að þetta sé framtíðin. Rafmagnsflugvélar séu hljóðlátar og gríðarlega hagkvæmar, tugum prósenta hagkvæmari heldur en aðrar vélar. Með rafgeymum þurfi þær ekki að bera þungan eldsneytisfarm.
„Það er algjör rafmagnsbylting framundan. Og ég get talað af eigin reynslu því ég var svo heppinn, sem gamall flugmaður, að fá að fljúga lítilli flugvél úti í Noregi í fyrra.
Ég er búinn að keyra rafmagnsbíl í tæp sjö ár. Það er bylting.
En byltingin í fluginu, hún verður miklu meiri. Og hún verður svo spennandi að það er full ástæða fyrir fólk að fara að kynna sér þetta fljótt, sér í lagi borgarstjórn Reykjavíkur,“ segir Friðrik, sem á sínum tíma leiddi undirskriftasöfnun til stuðnings flugvelli í Vatnsmýri.
En gætu rafmagnsflugvélar breytt afstöðu borgaryfirvalda til flugvallarins? Ekki segir Sigurborg Ósk Haraldsdóttir, formaður skipulags- og samgönguráðs Reykjavíkur.
„Það er mjög spennandi þróun sem á sér stað, svo sannarlega. En hún breytir ekki í grundvallaratriðum rúmfræðinni, það er að segja: Við þurfum að stytta vegalengdir hjá fólki í Reykjavík. Við þurfum að byggja í Vatnsmýrinni til þess að bæta borgina, til þess að styrkja miðbæinn og til þess að takast á við loftlagsbreytingar. Það breytir því ekki,“ segir Sigurborg.
Friðrik bendir á að ef fólki sé annt um umhverfið ætti það að tryggja að rými verði fyrir rafmagnsflug.
„Þú verður að horfa á framtíðina. Þú verður að horfa á hvað er að gerast framundan. Og ef við horfum fram á það, sem er ekki efi í mínum huga, að flugið verður umhverfisvænsti ferðamátinn, þá þurfum við að passa upp á það að skapa honum það vægi og það pláss sem hann þarf.“
Sænsku vélinni er ætlað að flytja nítján farþega til áfangastaða í allt að 400 kílómetra fjarlægð.
„Þannig að þetta hentar afskaplega vel hér til dæmis innanlands á Íslandi. Þetta er miklu nær í tíma en ég þori eiginlega bara að segja. Ég hugsa að innan bara sjö til átta ára þá verðum við farin að fljúga á rafmagni hér innanlands,“ segir Friðrik.
En finnst Sigurborgu líklegt að flugvöllurinn sé að fara á næstu árum?
„Já, svo sannarlega,“ er svar hennar.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2:
