Eftir hatrammar deilur í Árneshreppi tóku fulltrúar andstæðra fylkinga hver utan um annan í dag, staðráðnir í að standa saman, þótt menn séu áfram ósammála um Hvalárvirkjun. Þetta kom fram í frétt Stöðvar 2 af Ströndum. 



Blíðan sem mætti okkur á Gjögri í dag var eiginlega í hrópandi ósamræmi við þann pólitíska storm sem leikið hefur um Árneshrepp undanfarnar vikur. En mun öldur lægja í samfélaginu þar?

Eftir skólaslit í Finnbogastaðaskóla í dag birti Hrafn Jökulsson þessa ljósmynd en dóttir hans var eini nemandinn eftir áramót. Það vekur ekki síður athygli að á myndinni er saman fólk sem staðið hefur í harðvítugum deilum. 



„Auðvitað er sáttarhugur í okkur,“ segir Eva Sigurbjörnsdóttir, oddviti Árneshrepps. 



„Við erum bara gamlir vinir,“ segir Hrafn um leið og hann tekur utan um Evu. Og hún samsinnir. 



„Og við munum halda áfram að vera það. Við ætlum bara að vinna þessu sveitarfélagi til góða. Það er fyrst og fremst það sem við gerum,“ segir Eva. 



„Heyr, heyr,“ segir Hrafn. 



Þau segjast þó sammála um að vera ósammála um virkjunina.



„Það er allt í lagi að vera ósammála um eitthvað. Það væri nú lítið fútt í þessu annars,” segir Hrafn.



„Já, segðu,” segir Eva og hlær. 

„Strandamenn eru vanir því að nota stundum stór orð. En þeir eru líka vanir því að standa saman. Og í litlu samfélagi eins og Árneshreppi stendur ekkert annað til boða heldur en að standa saman. Þó að það sé ágreiningur um stór mál. 



Og við virðum skoðanir annarra, - hljótum að gera það. Og öll dýrin í skóginum halda áfram að vera vinir, ætla ég rétt að vona,“ segir Hrafn. 



„Við erum ekki neinn minnihluti og meirihluti núna. Við munum vera hreppsnefnd allra í sveitinni, ekki bara þeirra sem kusu okkur. Þannig að ég vil meina að það muni gróa um heilt, já.



Og við munum ganga saman þessa vegferð, þó að hún geti verið erfið. Fólk hefur bara misjafnar skoðanir og það er ekkert við því að gera. Við munum bara öll finna bestu lausnirnar. Ég er alveg sannfærð um það,“ segir Eva.

En er Hrafn sestur að til frambúðar? 



„Það vona ég. Við vitum náttúrlega ekki hvað verður um Finnbogastaðaskóla og hver framtíð byggðarinnar verður hér. Það er ögurstund í Árneshreppi. 



Og þessvegna væri svo gott ef fólk hugsaði um önnur úrræði heldur en þessa virkjun. Til dæmis hvernig er hægt að efla mannlífið hérna.  En svo sannarlega vona ég að ég geti verið hér til frambúðar því að hvergi veröldinni kann ég betur við mig,“ svarar Hrafn Jökulsson. 



Hér má sjá frétt Stöðvar 2.