„Jólin eru samt ekki svo frábrugðin því sem gerist annars staðar. Nema að kannski er stressið minna. Kaupfélagið er til dæmis bara opið fjóra daga í viku frá eitt til fimm og við þurfum ekkert að breyta því fyrir jól. Hér eru allir sultuslakir.“
Í Kaupfélaginu segir Edda að fáist öll nauðsynjavara og það sem snýr að bústörfunum, auk einhverrar gjafavöru. „Svona ef eitthvað skyldi gleymast í verslunarferðinni suður,“ bætir hún við.
Skortur á samgöngum segir Edda hins vegar að sé nokkuð sem fólk lagi sig að. Þannig séu til dæmis ekki til sölu jólatré í hreppnum. „Hér eru allir með gervitré. Ég var að basla við það fyrst eftir að við fluttum að fá mér lifandi tré, en gafst upp á því.“
Vegagerðin segir Edda að neiti að moka nema einu sinni í viku fram að áramótum og eftir það séu engar samgöngur þar til í mars, nema að þeim mun snjóléttara sé. Í Árneshreppi er grunnskólinn Finnbogaskóli, einn sá minnsti í landinu með fjóra nemendur. „Ég á þar elsta barnið, fjórtán ára stelpu. En hún þarf að fara að heiman næsta vetur því hér er enginn tíundi bekkur,“ segir Edda og kveður dóttur sína fá inni hjá ættingjum fyrir sunnan.
Elísa Ösp Valgeirsdóttir, skólastjóri Finnbogaskóla, segir jólahald í skólanum hefðbundið, þrátt fyrir fámenni. En vissulega sé kannski svolítið annar bragur á þessu með nemendurna á öllum skólastigum, í öðrum bekk, fjórða, fimmta og svo níunda bekk.
„Og jólin sameina náttúrlega alla. Þau halda hér sín litlu jól, en þau eru kannski aðeins öðruvísi hér að því leyti að börnin sjá um öll atriðin og skemmta foreldrum sínum og ættingjum,“ segir Elísa Ösp. Fyrirséð segir hún líka að nemendur haldist fjórir næstu þrjú árin. Þannig bætist ein sex ára í hópinn þegar sú elsta hættir í vor.
olikr@frettabladid.is
