Þessu fékk Lóa Hjálmtýsdóttir, sem er meðal hinna tilnefndu, að kynnast við athöfnina í gær. Tilnefningum er haldið leyndum allt þar til þær eru kynntar en þó þannig að þeir sem hljóta tilnefningu vita að þeir eru meðal hinna útvöldu. Svo þeir mæti nú örugglega en aðrir höfundar láta helst ekki sjá sig.

Hvað er Gunnar Helga að gera hérna?

Þegar svo rithöfundar, útgefendur og aðrir sem komu að athöfninni mættu til leiks var augum gjóað óspart í allar áttir til að sjá hverjir aðrir væru meðal tilnefndra.

Svo var með Lóu Hlín Hjálmtýsdóttur sem var tilnefnd í flokki barna- og ungmennabóka fyrir bókina sína Héragerði. Hún tók hópinn út og taldi til fjóra barnabókahöfunda aðra en sig sjálfa en fimm alls hljóta tilnefningu í hverjum flokki um sig. Allt eins það átti að vera eða þar til hún rak augu í Gunnar Helgason og henni krossbrá.  

Gunnar er einn skeleggasti talsmaður barnabókahöfunda sem um getur. Efasemdirnar gerðu þegar vart við sig. Skyndilega var Lóa búin að telja sig upp í sex barnabókahöfunda. Gunnar gat aðeins verið þarna af einni ástæðu og Lóa óttaðist að hún væri bara alls ekki meðal hinna útvöldu.

Lóa gerir sig reiðubúna til að flýja af vettvangi

Lóa lýsir þeirri angist sem sig greip á Facebook-síðu sinni: 

„Takk fyrir mig. Kær kveðja, konan sem mætti á Kjarvalsstaði í gær, hélt að tvíburabróðir Gunnars Helgasonar væri Gunnar sjálfur, sem gerði það að verkjum að hún taldi vitlaust tilnefnda barnabókahöfunda og greip því kápuna sína í skyndi til að vera tilbúin að flýja þegar upp kæmist um miskilninginn: að henni hefði óvart verið boðið á athöfnina og væri alls ekki tilnefnd til Íslensku bókmenntaverðlaunanna.“

Þarna var sem sagt útgefandinn hjá Drápu, Ásmundur Helgason, tvíburabróðir Gunnars, mættur til að fagna sínum manni, glæpasagnahöfundinum Skúla Sigurðssyni sem hlaut tilefningu til Blóðdropans við þetta sama tækifæri.