Erfitt sé að segja til um hvort fæðingartíðni hér á landi haldi áfram að lækka en líklegt sé að fæðingartíðni standi í stað á þessu ári.
„Mögulega hefur hækkun þaksins í fæðingarorlofi hvetjandi áhrif þegar fram í sækir. En svo má líka spyrja sig að því hvort Ísland er ekki bara komið þangað sem hin Norðurlöndin eru. Norðurlöndin eru reyndar þekkt fyrir það að barnlausar konur eru þar hlutfallslega færri en annars staðar í Evrópu en barnleysi er þó algengara annars staðar á Norðurlöndum en það er hér. Og svo má velta því fyrir sér hvort við færumst ekki nær „tveggja barna normi“ með tíð og tíma en það er erfitt að segja,“ segir Ólöf.

„Þegar ný fæðingarorlofslöggjöf var innleidd upp úr aldamótunum 2000 þar sem greiðslur í fæðingarorlofi voru hækkaðar, fæðingarorlof lengt og báðum foreldrum tryggður réttur til fæðingarorlofs, hækkaði fæðingartíðnin nokkuð. Í hruninu voru greiðslur í fæðingarorlofi lækkaðar verulega og þessi lækkun hefur haldist þar til nýverið. Þetta leiddi til þess að fæðingarorlofstaka feðra dróst verulega saman, einkum eftir 2011 sem ég fjallaði um í grein ásamt Heiðu Maríu Sigurðardóttur, en einnig er fjallað um þetta atriði í rannsókn Guðnýjar Eydal og Ásdísar Arnalds,“ segir Ólöf. „Ari Klængur Jónsson doktorsnemi hefur nýlega birt grein þar sem hann skoðar fæðingartíðni eftir fæðingarröð. Þar sést að líkur fólks á að eignast sitt fyrsta barn hafa minnkað verulega en líkur á fæðingum annars og þriðja barns er mun stöðugri. Þetta er vísbending um að barnlausum konum sé að fjölga.“
Það hefur sýnt sig að breyta má hegðun fólks með aðgerðum á sviði fjölskyldustefnu. Dæmi um þetta er Þýskaland þar sem fæðingartíðni hækkaði í 1,7 á örfáum árum eftir að norræn stefna í fæðingarorlofsgreiðslum var tekin upp. Þar hafði fæðingartíðnin verið 1,3 allar götur frá 1970. Annar þáttur sem virðist hafa leitt til tiltölulega hárrar fæðingartíðni á Norðurlöndunum er opinber og ódýr barnagæsla.
„Lækkuð fæðingartíðni er alþjóðlegt fyrirbæri og flestir mannfjöldafræðingar líta svo á að þetta sé vandamál. Fæðingartíðni hefur alls staðar lækkað og víða í heiminum er hún lægri en tvö börn á ævi hverrar konu. Það er litið á það sem vandamál þegar sífellt færri eru til að ala önn fyrir sífellt fleiri öldruðum einstaklingum. Þeim fjölgar hlutfallslega meðal íbúa þegar fæðingum fækkar og svo bætist við að við lifum sífellt lengur. En svo má ekki heldur gleyma því að fjölgun jarðarbúa skapar ýmiss konar vandamál sem við þurfum að berjast við. Ef marka má alþjóðaspár um þróun mannfjölda í heiminum lítur reyndar út fyrir að um miðja þessa öld hætti jarðarbúum að fjölga.“
Andlega hliðin á það til að gleymast
Ákvörðunin um að eignast barn er ferli. Það byrjar með því að par tekur markvissa ákvörðun um að reyna barneignir, hætta á getnaðarvörnum og láta náttúruna hafa sinn gang. Þetta ferli getur tekið frá nokkrum mánuðum til nokkurra ára. Ef fólk hefur reynt sjálft í nokkurn tíma án árangurs fer það að gruna að eitthvað geti verið að og leitar sér aðstoðar. Þetta getur tekið langan tíma, sem tekur á andlega, líkamlega og fjárhagslega. En oft gleymist að hlúa að andlegu hliðinni. Þetta segir Helga Sól Ólafsdóttir, félagsráðgjafi á Kvenna- og barnasviði Landspítalans og Livio Reykjavík. Hún starfar með fólki í þessari stöðu og styður það í gegnum sorgarferli þess.
„Fólk sem lendir í fósturmissi eftir að hafa verið að reyna lengi að eignast barn veit að ef það ætlar að reyna aftur þá kostar það líkamlega, andlega og ekki síst fjárhagslega. Stundum þurfa þau að taka sér hlé frá meðferðum vegna þess að þau eru að borga síðasta lán sem þau tóku fyrir meðferðinni svo þau geti tekið nýtt lán fyrir næstu meðferð. Og þrátt fyrir að þau geri allt sem í þeirra valdi stendur til að eignast barn þá tekst það stundum ekki,“ segir Helga Sól.
„Þetta getur verið mjög erfitt ferli. Það virðist vera tilhneiging til að einfalda þessa flóknu lífsreynslu. Fólk sem hefur ekki upplifað að eiga erfitt með að eignast barn á erfitt með setja sig í spor hinna. Og því fylgir oft að ráð eru gefin með góðum huga en af hugsunarleysi. Til dæmis það að það sé svo erfitt að eiga smábörn, þau vaki á næturnar o.s.frv. þannig að þau séu í raun heppin að þurfa ekki að upplifa það. Eða að þau þurfi bara að slaka á og fara eina helgi í sumarbústað. Þetta eru ekki hjálpleg ráð heldur frekar til þess fallin að fólk upplifi að þaað sé eitt með þennan vanda og sorg,“ segir Helga Sól.
Rannsóknir hafa sýnt fram á að þegar fólk er búið að ljúka þessu ferli og átta sig á að barn verður ekki partur af lífi þess, þá yfirleitt eru lífsgæði alveg ágæt að sögn Helgu. Fólk finnur lífsfyllingu í öðru og sambandsslit eru ekki algengari en hjá öðrum. Enda hefur það gengið í gegnum erfiða lífsreynslu saman. „Stundum er einnig kominn tími til að skoða aðra möguleika og þá jafnvel kveðja drauminn um barnið og byggja upp líf sitt með öðrum áherslum. Þó hafa rannsóknir sýnt að þegar fólk eldist og vinir eru að eignast barnabörn þá er hætta á að fólk upplifi sorg á ný,“ segir Helga Sól.