Skyldi hún vera byrjuð? „Já, býst þó ekki við að bókin komi út á þessu ári en vonandi því næsta. Í henni vil ég segja börnum frá Kjarval, þeim merka listamanni og verkum hans. Ég hugsa hana fyrir stálpaða krakka, kannski 8 til 12 ára, og mig langar að hafa hana í stóru broti, svipuðu og Íslandsbókin. Verkin hans Kjarvals eru mörg svo stór og það væri gaman að geta sýnt þau almennilega.“

„Ég er svo heppin að foreldrar mínir, Elínbjört Jónsdóttir og Tryggvi Páll Friðriksson, hafa alltaf verið viðloðandi myndlist svo þegar ég var krakki var mér dröslað á allar sýningar og ég endaði á að læra að meta það. Ég held líka að myndlist og myndlesning verði æ þýðingarmeiri því öll heimsmynd okkar og framsetning á efni er svo myndræn.“
Margrét telur verk Kjarvals höfða vel til krakka, enda leynist þar margt og þau séu ævintýraheimur.

Kjarval var náttúrlega ólíkindatól og sérstakur í háttum og það væri hægt að skrifa bók um hann sem hálfgerða skrípapersónu en það langar mig ekki að gera. En hann bjó stundum við forvitnilegar aðstæður, var í tjaldi heilu sumrin og þá var útilegubúnaður og útivistarfatnaður mikið öðruvísi en í dag.“

„Áður en ég fór á þing skrifaði ég og þýddi nokkrar barnabækur og sá um myndritstjórn slíkra bóka, ég er í raun komin aftur í það.
Barnabækur eru mitt hjartans mál. Ég tel að við séum á ögurstundu varðandi það hvort við höldum áfram að tala og skrifa íslensku eða ekki og barnabækur hljóta að skipta þar miklu máli. Við búum ekki til 25 ára lesendur, annaðhvort ánetjast fólk bókum í barnæsku eða ekki og útgáfa á barnabókum er eitt af því sem verður að vera í lagi hjá okkur.“