Í auglýsingu frá félaginu segist Afstaða lengi hafa haldið úti lista yfir þá lögmenn sem „félagið þekkir og getur með góðri samvisku gefið meðmæli þegar kemur að sakamálum.“
Öllu máli skipti fyrir fanga að hafa lögmann sér við hlið sem er traustins verður og reynsla Afstöðu sýni að það séu ekki endilega „stjörnulögmenn“ sem eru best til þess fallnir að gæta hagsmuna félagsmanna þeirra.
Gerð er krafa um lögmenn kynni sig og sína sérþekkingu auk þess að veita „loforð um að sinna félagsmönnum Afstöðu vel,“ eins og það er orðað í auglýsingu félagsins.
Fái þeir sæti á listanum þurfa þeir svo að greiða hóflegt gjald til félagsins.

Í 33. grein siðaregla lögmanna segir að lögmanni sé óheimilt að greiða öðrum aðila sérstaka þóknun fyrir að láta hann vísa skjólstæðingum til sín.
Lögmönnum sé að sama skapi óheimlt að áskilja sér úr hendi annars lögmanns eða annars aðila sérstaka þóknun fyrir að vísa skjólstæðingi til lögmannsins.
Í samtali við Vísir segir formaður Lögmannafélags Íslands, Reimar Pétursson, að þessar greiðslur hafi ekki komið til umfjöllunar í félaginu. Hann eigi því erfitt með að leggja mat á það hvort þær kunni að stangast á við siðareglur lögmanna. Hann útilokar ekki að félagið taki málið til umfjöllunar.
Reynt var að ná í Guðmund Inga Þóroddson, formann Afstöðu, vegna málsins, bæði í gegnum síma og tölvupóst, en án árangurs.