Innlent

Hljóp tíu kílómetra í annað sinn á hækjum

Arnar Vilhjálmsson var rétt rúman einn og hálfan tíma að fara kílómetrana tíu á hækjunum. Hann er forritari að mennt en er atvinnulaus sem stendur. Fréttablaðið/daníel
Arnar Vilhjálmsson var rétt rúman einn og hálfan tíma að fara kílómetrana tíu á hækjunum. Hann er forritari að mennt en er atvinnulaus sem stendur. Fréttablaðið/daníel
„Ég var alla vega ekki síðastur í mark,“ segir Arnar Vilhjálmsson tölvunarfræðingur sem vakti mikla athygli í Reykjavíkurmaraþoninu á laugardag en hann var sá eini sem hljóp tíu kílómetra á hækjum.

Arnar er hreyfihamlaður en hann fékk heilahimnubólgu þegar hann var nokkurra mánaða. Síðan þá hefur hann þurft að styðjast við hækjur. Þetta er í annað skiptið sem Arnar hleypur tíu kílómetra í Reykjavíkurmaraþoninu en hann hljóp einnig í fyrra.

„Ég missti pabba minn úr krabbameini árið 2010 og í kjölfarið komu upp fleiri krabbameinstilfelli í fjölskyldunni. Í framhaldi af því ákvað ég að fara út að hlaupa, til að halda sjálfum mér sæmilega ferskum á erfiðum tímum í lífinu. Síðar ákvað ég að hætta að mæta bara pungsveittur á einhverja tónleika á menningarnótt heldur taka líka þátt í hlaupinu,“ segir Arnar. „Um leið gat ég látið gott af mér leiða því ég safnaði áheitum fyrir Krabbameinsfélagið.“

Arnar segir að það skapist alltaf einhver umræða hjá öðrum hlaupurum þegar hann kemur á fleygiferð á hækjunum. „Ég reyni alltaf að halda jöfnum hraða allt hlaupið og það er mjög fyndið að sjá hlaupara, sem voru kannski labbandi, byrja að hlaupa þegar ég nálgast þá. Það er allavega gott að vita af því að ég er smá hvatning fyrir aðra hlaupara.“

Ólíkt öðrum hlaupurum er mesta álagið á efri hluta líkamans hjá Arnari.

„Efri hluti líkamans tekur meirihlutann af álaginu. Lappirnar eru ekkert rosalega sterkar en efri hlutinn er hrikalega sterkur,“ segir Arnar. „Það var einmitt það sem var erfitt við þetta hlaup nú að ég var snemma orðinn aumur í höndunum.“ Arnar segist langt í frá vera hættur að hlaupa um á hækjunum en er þó ekki viss um að hann treysti sér í lengri hlaup.

„Ég veit ekki hvort ég fer í 21 kílómetra hlaupið. Ég er alltaf dálítið lengi að jafna mig og er til dæmis með risablöðrur á höndunum. En ég ætla pottþétt að halda hlaupunum áfram. Ég er jafnvel að spá í að taka þátt í Powerrade-mótaröðinni.

Arnar segir hækjurnar sem hann styðst við engan veginn þola álagið. „Þær eru mjög slitnar og gúmmíið á þeim er mjög fljótt að klárast. Hækjur eru ekki hannaðar fyrir tíu kílómetra,“ segir Arnar hlæjandi.

kristjan@frettabladid.is




Fleiri fréttir

Sjá meira


×