Úr lækninum í lögfræði

„Ætli þetta flokkist ekki að einhverju leyti undir elliglöp,“ segir bæklunar- og handaskurðlæknirinn Magnús Páll Albertsson, sem útskrifaðist nýlega með Masters-gráðu í lögfræði frá Háskólanum í Reykjavík, 54 ára að aldri.

„Ég og kollegi minn, bæklunarskurðlæknirinn Ragnar Jónsson, störfum að mestu í matsstörfum, sem eru á mörkum læknisfræðinnar og lögfræðinnar. Okkur langaði að öðlast meiri þekkingu í lögfræðihlutanum og ákváðum því að skella okkur saman í námið,“ segir Magnús, spurður um hvað hafi valdið því að miðaldra maður með 12 ára sérþekkingu í læknisfræðum ákvað að setjast á skólabekk á nýjan leik. Eins og áður segir útskrifaðist Magnús nú í sumar en Ragnar útskrifast á næsta ári.

„Þetta var mjög strembið en ég rek eigin stofu og gat ráðið mínum vinnutíma þannig að nokkru sjálfur. En þetta var vel þess virði og námið hefur gefið mér nýja sýn á störf lögfræðinga,“ segir Magnús.

Ef 14 ára grunn- og framhaldsskólanámi er bætt ofan á háskólanámið fást út samtals 26 ár sem Magnús hefur verið í skóla, eða rétt um helmingur ævinnar. „Það er alltaf gaman að læra eitthvað nýtt,“ segir Magnús og hlær.

Spurður um hvort sé skemmtilegri, læknisfræðin eða lögfræðin, segist Magnús ómögulega geta gert upp á milli. „En ég held að þessi blanda fari mjög nálægt því að mynda hinn fullkomna kokteil.“