Innlent

Snar­ræði á­hafnar þyrlunnar bjargaði manns­lífi

Árni Sæberg skrifar
Flugstjórinn Þórarinn Ingi Ingason studdist við nætursjónauka. Hann gerði þó lítið gagn vegna slæms skyggnis.
Flugstjórinn Þórarinn Ingi Ingason studdist við nætursjónauka. Hann gerði þó lítið gagn vegna slæms skyggnis. Andri Jóhannesson

Áhöfn þyrlu Landhelgisgæslunnar komst í hann krappan á föstudag þegar sækja þurfti alvarlega veikan sjúkling á Ísafjörð í aftakaveðri. Áhöfnin ákvað að fljúga þyrlunni aftur á bak inn Skutulsfjörð og komst þannig á leiðarenda. Læknar sem meðhöndluðu manninn á Landspítalanum segja snarræði áhafnarinnar hafa bjargað lífi hans.

Þegar útkall barst Landhelgisgæslunni á föstudag var vægast sagt aftakaveður á Ísafjarðardjúpi, vindhraði náði 35 til 40 metrum á sekúndu og skyggni var gott sem ekkert. 

Andri Jóhannesson, þyrluflugmaður hjá Landhelgisgæslunni, skipaði áhöfn þyrlunnar sem sinnti verkefninu ásamt þeim Þórarni Inga Ingasyni flugstjóra, Jóhanni Eyfeld stýrimanni, Árna Frey Sigurðssyni flugvirkja og Birki Hlynssyni lækni. 

Hann segir í samtali við Vísi að útkallið hafi verið eitt það erfiðasta sem hann hefur sinnt á fimmtán ára ferli hjá Landhelgisgæslunni.

Gátu ekki flogið með vindinn í rassinn

Andri segir að þegar komið var að Vestfjörðum hafi veður verið svo slæmt að ekki hafi verið hægt að fljúga beint að Ísafirði eins og venjulega. Því hafi verið ákveðið að lækka flugið niður í þrjú hundruð fet [um eitt hundrað metra] og fljúga út Breiðafjörðinn vestur fyrir Vestfjarðakjálkann.

Þá hafi vindur staðið úr Norð-norðvestri beint inn í Ísafjarðardjúp og stórhættulegt hefði verið að fljúga með vindinn „í rassinn“ inn fjörðinn. Hann segir aðflugið að Ísafirði vera með því erfiðara sem gerist. Flugvöllurinn sé umkringdur háum fjöllum í mjóum firðinum.

Hann segir að áhöfnin hafi tvisvar reynt að fljúga inn fjörðinn í lítilli hæð og nánast engu skyggni en svo ákveðið að það væri ómögulegt.

Lentu til að funda

Þá voru góð ráð dýr og áhöfnin ákvað í sameiningu að reyna að lenda þyrlunni til þess að funda um stöðuna. Áhöfnin var nálægt því að hverfa frá útkallinu þegar skyggni bættist örlítið og sást til Bolungarvíkur. Þá var ákveðið að lenda þyrlunni á malarvegi við muna Bolungarvíkurganga.

Þegar staðan var tekin kom í ljós að eldsneytisbirgðir þyrlunnar myndu sennilega ekki duga til þess að komast aftur til Reykjavíkur enda hafði þyrlan verið töluvert lengur á lofti en gert var ráð fyrir og það í öflugum mótvindi alla leiðina frá Reykjavík.

Þá varð ljóst að ekki yrði unnt að færa sjúklinginn til Bolungarvíkur þar sem hann var ekki í ástandi til þess. Því var það eina í stöðunni að komast til Ísafjarðar, þar sem hægt væri að taka eldsneyti og sækja sjúklinginn.

Flugu fimm kílómetra aftur á bak

Andri segir að ljóst hafi verið að ekki yrði hægt að fljúga með hefðbundnum hætti inn á Ísafjörð með öflugan vindinn í bakið. Þá hefði verið ómögulegt að snúa þyrlunni við til þess að lenda. Því var ákveðið að bakka inn allan Hnífsdalinn með vindinn „í nefið“.

Til þess að rata leiðina var flugvirkjanum Árna Frey falið að vísa veginn. Það gerði hann með því að hanga hálfur út úr þyrlunni aftanverðri fastur í beisli. Með leiðsögn Árna Freys og flugfimi flugstjórans og flugmannsins tókst að bakka þyrlunni um fimm kílómetra leið á um tuttugu mínútum.

Aðstæður voru erfiðar á Ísafjarðarflugvelli.Andri Jóhannesson

Þegar á Ísafjörð var komið var eldsneyti tekið með svokallaðri „hot refueling“ aðferð, þar sem ekki er slökkt á hreyflum þyrlunnar, enda var of hvasst til þess að ræsa þá á ný. 

Á meðan eldsneyti var dælt á þyrluna var sjúklingnum, sem þegar hafði þurft að endurlífga einu sinni, komið fyrir í þyrlunni.

Var vart hugað líf

Sem áður segir má með sanni segja að áhöfn þyrlunnar hafi bjargað mannslífi á föstudaginn enda var maðurinn sem sóttur var vestur búinn að fá hjartaáfall.

Hann var sendur í aðgerð tafarlaust eftir komuna til Reykjavíkur og segja læknar sem framkvæmdu aðgerðina að hann hefði látið lífið án hennar. Að sögn Andra er maðurinn nú við fulla heilsu.

Sýnir fram á mikilvægi þyrlubjörgunarmála

Andri segir að atvikið á föstudag sýni fram á það hversu mikilvægt sé að þyrlubjörgunarmál hér á landi séu í lagi. Ekki sé langt síðan engin þyrla var tiltæk til útkalla og það gerist oft að einungis ein þyrla og ein áhöfn sé tiltæk. Tvær þyrlur og tvær áhafnir þurfi til þess að sinna útköllum í meira en tuttugu sjómílna fjarlægð.

„Þetta skrifast náttúrulega fyrst og fremst á stjórnvöld,“ segir hann.

Þá segir Andri að málaflokkurinn sé sérlega mikilvægur hér á landi enda búum við á eyju lengst úti í Atlantshafi og getum því ekki reitt okkur á aðstoð annarra líkt og hin Norðurlöndin og Bretar geta gert. Svo ekki sé minnst á það að Ísland sé erfiðasta leitar- og björgunarsvæði í heiminum.

Að lokum bendir Andri á að einnig sé mikilvægt að Landhelgisgæslan fái fjármagn til þess að geta æft sig við allar aðstæður. Enda hefði verkefnið á föstudag verið ómögulegt án þrautþjálfaðrar áhafnar.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Fleiri fréttir

Sjá meira


×