Mikill uppgangur er í kvennaknattspyrnu um gervalla Evrópu þessa dagana. Hin ýmsu lið virðast vera byggja upp til framtíðar og sést það best á þeim gífurlega áhuga erlendis frá á ungum knattspyrnukonum frá Íslandi.

Sveindís Jane Jónsdóttir, Alexandra Jóhannsdóttir, Karólína Lea Vilhjálmsdóttir, Andrea Rán Snæfeld Hauksdóttir, Guðný Árnadóttir, Hlín Eiríksdóttir, Berglind Rós Ágústsdóttir og Barbára Sól Gísladóttir eru allt dæmi um unga íslenska leikmenn sem hafa haldið í atvinnumennsku á undanförnum vikum. Sú síðastnefnda fór þó aðeins á láni.

Þá hafa eldri leikmenn á borð við Hallberu Guðnýju Gísladóttur, Berglindi Björgu Þorvaldsdóttur, Önnu Björk Kristjánsdóttur og Örnu Sif Ásgrímsdóttur einnig haldið út síðan síðasta tímabil hófst hér heima.

Ástæðan er einfaldlega sú að lið erlendis eru að undirbúa sig undir að kvennafótboltinn færist nær umhverfinu sem þekkist karla megin. Svo segir Daði í þræði sem hann birti á Twitter-síðu sinni í gær.

Daði hefur starfað sem knattspyrnuþjálfari frá árinu 2002 og fór meðal annars með Sigurði Ragnar Eyjólfssyni til Kína í ársbyrjun 2017 og starfaði þar í tæpt ár.

„Síðastliðið ár sáu stórlið vaxtamöguleikana hjá konum. Árið 2014 var ég Dortmund og stjórnendur ypptu öxlum, „warum frauen?“ Á okkar ástkæra ylhýra mætti þýða „warum frauen“ myndi þýðast sem „af hverju konur.“ Daði hélt svo áfram.

„Í Mönchengladbach var eigandinn hins farinn að skipa fyrir að hann vildi sjá ungar konur geta speglað sig í félagslitunum. Dortmund mun hefja keppni í haust.“

Oft drifið áfram af aukinni samfélagslegri meðvitund

„Hvati liðanna er tvíþættur, tekjumöguleikar með því að bæta helming mannkyns í viðskiptamannahópinn sem kaupir treyjur, áskriftir og fleira. En hann er einnig í mörgum tilvikum drifinn áfram af aukinni samfélagslegri meðvitund.“

„Borussia Dortmund, Barcelona, Real Madrid og Manchester United segjast vera mikilvægar stofnanir í samfélagi sínu. Margir innan félaganna hafa bent á að það sé ómögulegt án þess að vera með kvennalið og drifið áfram breytingar.“

Lyon er fyrirmyndin

„Fyrirmyndin er Lyon. [Jean-Michel] Aulas, forseti félagsins hefur uppskorið ekki bara í titlum heldur jákvæðum áhrif á allt félagið. Hann spáir því töluverðri aukningu á tekjum inn í kvennaboltann þennan áratuginn og telur fjárfestinguna góða.“

„Á Íslandi setja til dæmis Valur og Breiðablik yfirlýstan metnað í kvennastarfið sem hefur jákvæð áhrif á alla umgjörð félagsins. Þau og fleiri eru nú farin að byggja módel á að selja og lána leikmenn sína erlendis.“

Af hverju eru íslenskir leikmenn samt að fara í stórlið erlendis?

„Þær sem eru að leiða bylgjuna núna voru 8 til 14 ára gamlar þegar landsliðið fór á EM 2009. Sýnilegar fyrirmyndir og aukinn áhugi gaf þeim vítamínssprautu. Meiri áhugi félaganna, þjálfara og foreldra ýtti enn frekar undir. Sara Björk Gunnarsdóttir hefur haft gríðarlega jákvæð áhrif á ímynd íslenskra knattspyrnukvenna og rutt brautina meira en fólk áttar sig á.“

Þá hrósar Daði íslenska uppeldiskerfinu og segir það í heimsklassa.

„Við vanmetum það rosalega og þetta eru mjög efnilegir leikmenn. Í boði eru ekki miklar upphæðir í samanburði við karlaboltann. Enn eru stór svæði sem gefa af sér frábæra leikmenn karla megin vanþróuð.“

Undir lokin nefnir Daði að umboðsmennska og hvernig leikmenn eru skoðaðir (e. scouting) sé að mestu í óreiðu í kvennaboltanum.

„Það munu mörg glerþök liggja í valnum eftir tíu ár. Þetta er rétt að byrja,“ sagði Daði Rafnsson að lokum um framtíð kvennafótboltans á Twitter-síðu sinni.