Litlu munaði að flugmaður lítillar flugvélar, sem brotlenti á Skálafellsöxl í september, hefði ekki komist frá flakinu sem varð alelda á örfáum sekúndum. Hann segir ótrúlegt í raun hvað hann slasaðist lítið og kraftaverk að hann sé enn á lífi.



Um miðjan september fengu viðbragðsaðilar tilkynningu um að neyðarsendir lítillar flugvélar hefði farið í gang við Móskarðshnjúka. Skömmu síðast barst svo tilkynning frá vegfaranda um að svartur reyki stigi til himins frá svæðinu nærri þeim stað þaðan sem neyðarboðin bárust.



Allt tiltækt björgunarlið var sent af stað en í ljós kom að lítil flugvél hafði brotlent á Skálfellsöxl. Um borð var Birgir Steinar Birgisson, flugmaður, sem með ótrúlegum hætti komst lífs af frá slysinu.



„Þegar ég átta mig á því að ég er að fara í jörðina lokaði ég bara augunum rétt fyrir höggið. Ég hélt að þetta væri bara búið,“ segir Birgir.



Birgir segir að hann hafi ekki verið lengi á flugi þegar slysið varð, kannski um tíu mínútur. Við brotlendinguna missti hann aldrei meðvitund. „Sem betur fer því ég væri líklega ekki hérna.“



Við höggið þegar flugvélin lenti á jörðinni rifnaði annar vængurinn af og eldur kom upp.



„Ég opna augun. Sé strax að hnéð er mjög opið, er stórslasaður þar. Það kemur svartur reykur upp úr mótornum og þá lít ég strax til hægri, hurðin er þar, þá hafði vængurinn dottið af og lokaði alveg fyrir mig að komast út. Ég skynja einhvern reyk eða eld þar og lít strax til vinstri, þar er glugginn og ég sé að hann er farinn úr, þannig að ég spenni mig strax úr beltinu, tek með höndum í karminn og spyrni mér út,“ segir Birgir.



Hann segir að einungis sekúndur hefðu skipt því að mun verr hefði getað farið.



„Ég rétt kem út, þreifa eftir símanum mínum. Finn hann ekki, horfi inn í vél í eina, tvær sekúndur, kem mér í burtu og ég er ekki kominn út fyrir væng endann þegar hún er bara alelda.“



Mikið slasaður ákvað Birgir að bíða björgunar nærri flakinu í ljósi þess að neyðarsendir vélarinnar ætti að fara sjálfkrafa í gang en að auki myndi reykur frá vélinni auðvelda björgunaraðilum að komast til hans. Þegar hann áttar sig á því að þyrla frá ferðaþjónustuaðila, sem hafði verið fenginn til að fljúga yfir vettvang hafi ekki séð reykinn læddist grunur að honum að neyðarsendirinn hafi jafnvel ekki farið í gang.



„Þá stend ég upp, geng af stað og þá finnst mér eins og það sé að leka aðeins blóð úr hnénu á mér. Þannig að ég fer úr bolnum og bindi hann utan um sárið og reyni að loka því þannig.“



Þannig gekk Birgir um kílómetra leið frá flakinu í átt að Skálafelli. Á sama tíma var mikið lið björgunarliðs á leið á vettvang, meðal annars þyrla Landhelgisgæslunnar. Andri Jóhannesson, flugmaður var í áhöfn þyrlunnar. Hann og Birgir eru góðir vinir en þessum tímapunkti vissi hann ekki að Birgir hefði lent í slysinu. Fyrir lágu upplýsingar um hvaða flugvél væri að ræða og reyndi Andri að grennslast fyrir, á leið í útkallið, hvort Birgir vissi um slysið og reyndi að hringja í hann.

„Síðan auðvitað svaraði hann ekki, það var slökkt á símanum, sem gerist aldrei hjá honum, hann er alltaf með símann á sér. En ég hugsaði í svona tær sekúndur, ætli hann sé eitthvað tengdur þessu,“ segir Andri.



Frá því fyrsta útkall berst og þar til þyrla Landhelgisgæslunnar var komin í loftið liðu aðeins tuttugu og sex mínútur. Birgir var svo kominn á spítala rétt rúmum fimmtíu mínútum frá því vélin hrapaði til jarðar. Andri segist hafa verið feginn að sjá Birgi koma gangandi á móts við þyrluna.



„Feginn að sjá að hann var á lífi. Þetta er bara kraftaverk að hann skuli labba frá þessu.“ Segir Andri.



Birgir segir að sjokkið vegna slyssins hafi í raun komið strax. Hann segir hlutina hafa gerst það hratt að ekki hafi gefist tími til að verða hræddur. Samdægurs hafi lögregla og Rannsóknarnefnd samgönguslysa tekið af honum skýrslu. Hann segir að vel hafi gengið, síðustu vikur, að vinna sig andlega frá atvikin, meðal annars með aðstoð geðhjúkrunarfræðings sem hefur umsjón með áfallahjálp.



Birgir hefur einkaflugmannspróf og hefur þó nokkra reynslu en hann hefur flogið í tíu ár. Þrátt fyrir að hafa lent í aðstæðum sem erfitt er að ímynda sér að vera í ætlar hann sé að fljúga áfram.



„Ég er búinn að fara tvisvar sem farþegi og fá að taka í eins og flugnemar fá að gera í fyrstu tímum. Löppin á enn þá svolítið í land þannig að ég geti sjálfur stýrt fullkomlega. Þannig að ég flýg bara þegar löppin er tilbúin.“



Birgir segist ekki hræddur við að fljúga aftur. „Nei, eins og ég segi ég stökk bara strax með vini mínum bara nokkrum dögum seinna. Ég varð aldrei skelkaður við að þurfa fara aftur að fljúga. Bara um leið og ég get þá stekk ég af stað.“