Þættirnir Leitin að upprunanum sem sýndir voru á Stöð tvö núí haust fjölluðu um ættleidda Íslendinga sem leita uppruna síns. Í þáttunum fundu þrjár konur blóðfjölskyldur sínar í fjarlægum löndum eftir mikla rannsóknarvinnu.

Þættirnir hafa verið mörgum ættleiddum áÍslandi hvatning og hefur fyrirspurnum um upprunaleit rignt inn hjá Íslenskri ættleiðingu. Þá leggur fólk inn beiðni um tíma hjá sálfræðingi til að undirbúa sig fyrir upprunaleitina og að fá að sjáættleiðingarskjölin sín

„Við vorum að fá eina beiðni á tveggja mánaða fresti á síðasta ári. Nú erum við að sjá eina beiðni á viku,“ segir Kristinn Ingvarsson, framkvæmdastjóri Íslenskrar ættleiðingar.

Kristinn segir félagið fyrst og fremst veita sálrænan stuðning fyrir leitina, á meðan henni stendur en einnig eftir hana. Einnig vilji foreldrar í sumum tilfellum fá aðstoð, enda upplifi sumir höfnun eða þeir hafi ekki verið að standa sig sem foreldrar, ef barnið vill leita uppruna síns. En það er á dagskrá hjáÍslenskri ættleiðingu að aðstoða við leitina sjálfa.

„Það er komiðá dagskrá hjá okkur og partur af starfsáætlun næsta árs er að heimsækja upprunalönd, til að mynda Sri Lanka og Indónesíu, til að ná sambandi við yfirvöld þar og búa til tengiliði sem við getum reitt okkur á,“ segir Kristinn.

Sigríður Dhammika Haraldsdóttir er ættleidd frá Sri Lanka og hefur dreymt um að leita upprunans frá barnæsku. Eftir þættina hefur hún varla getað hugsað um annað.

„Ég grét og hló og allt yfir þessum þáttum. Þættirnir gáfu manni kannski líka falskar vonir því ef maður kemst á þennan stað, að finna foreldra sína eða ekki, þá veit maður ekki hvernig það endar,“ segir Sigríður en í þáttunum náðist árangur í öllum leitunum en það þarf ekki að vera raunin hjá öðrum.  

Sigríður segir þættina hafa hrist upp í mörgum sem eru ættleiddir á Íslandi en misjafnt sé hvort fólk sé tilbúið að taka skrefið og fara af stað í þetta ferðalag. Hún er sjálf tilbúin til þess en segir erfitt að standa í því ein og með enga tengiliði.

„Ég er smá hrædd við það. Hvað geri ég svo þegar ég kem út, það eru engar skrár þar. Fer ég bara inn á næstu stofu og bið um hjálp eða hvað geri ég. Þetta er auðvitað auðveldara þegar þú ert með einhvern með þér, eins og var í þáttunum,“ segir Sigríður og segir að hún myndi alltaf þiggja að leita upprunans í sjónvarpinu, jafnvel þótt hún sé ekki sérlega mikið fyrir sviðsljósið. En hún vonar að fyrirætlanir Íslenskrar ættleiðingar, að finna tengiliði í upprunalöndunum, geti hjálpað henni við leitina.