Í þessu augnamiði fundaði stór hópur vísindamanna í höfuðstöðvum Skógræktar ríkisins að Mógilsá á dögunum, og ræddu hvernig tvinna má saman rannsóknir á umhverfi lands og sjávar. Saman kom vísindafólk á sviði trjá- og viðarfræði, loftslagssögu og fornvistfræði en einnig fornleifafræði, haffræði og aldursgreiningar með geislakolum. Öll þessi vísindasvið eiga snertifleti í norðurslóðarannsóknum.
Pétur Halldórsson, kynningarfulltrúi Skógræktar ríkisins, segir rekavið víða að finna, ekki bara liggjandi í fjörum heldur í gripum og mannvirkjum sem smíðuð hafa verið úr honum í gegnum árin.

Á fundi vísindamannanna varð að samkomulagi að hópurinn myndi skrifa þverfaglega yfirlitsgrein um núverandi stöðu þessara mála og þau viðfangsefni sem blasa við á komandi árum á sviði rekaviðarrannsókna á norðurslóðum. Helsta hvatningin að þessum skrifum er hversu viðkvæmt norðrið er fyrir loftslagssveiflum. Sömuleiðis er þröskuldur í þessari vinnu hversu saga beinna mælinga er stutt á norðurslóðum. Þekkingu skortir á þeim sveiflum sem hafa orðið í aldanna rás á útbreiðslu hafíssins, hafstraumakerfum, sjávarhæð, útbreiðslu lífvera, flutningshraða innan Íshafsins og mikilvægi rekaviðar fyrir samfélög fólks í norðri, skrifar Pétur um fundinn.
Yfirlitið er hugsað til að forgangsraða vettvangsathugunum og rannsóknarverkefnum á komandi árum og koma rekaviði norðurslóða á framfæri sem fjölþættri gagnauppsprettu svo betur megi skilja eðlisþætti heimskautakerfanna í fortíð og nútíð.
Gluggi inn í fortíðina
- Rekaviður á norðurslóðum tengir saman mismunandi rannsóknarsvið á norðurslóðum
- Hann er aðgengilegur og fremur ódýr upplýsingabanki um umhverfið og gefur geysimikla möguleika sem enn eru vannýttir og þarfnast rannsókna
- Með þverfaglegri samvinnu er hægt að vinna áreiðanlegri gögn um fortíðina og ná lengra aftur í tímann en fyrirliggjandi gögn úr mælitækjum leyfa
- Rekaviðurinn sem berst til Íslands kemur frá skógum Síberíu. Rannsóknir frá árinu 1971 sýndu að rekaviðurinn berst um 400–1.000 kílómetra á ári og það tekur drumbana um 4 til 5 ár að reka til Íslandsstranda
Fréttin birtist fyrst í Fréttablaðinu 31. maí