Aðalmeðferð í máli  ákæruvaldsins gegn Kristjáni Markúsi Sívarssyni og tveimur 19 ára drengjum var framhaldið í Héraðsdómi Reykjaness eftir hádegi í dag.

Ákærðu gáfu skýrslu á mánudag og þriðjudag en í dag var komið að fórnarlambinu í málinu, 18 ára pilti sem segir þremenninga hafa ráðist á sig og svipt hann frelsi sínu í húsi í Vogum á Vatnsleysuströnd í ágúst á síðasta ári. Eru Kristján og drengirnir tveir ákærðir fyrir sérstaklega hættulega líkamsárás, frelsissviptingu, ólögmæta nauðung og tilraun til fjárkúgunar.

Pilturinn var beðinn um að lýsa atburðarásinni fyrir dómi í dag. Sagðist hann hafa komið í Voga ásamt félaga sínum sem hann hefði verið að djamma með dagana á undan.

Réðust á hann um leið og hann kom inn

Lýsti hann því að félagi hans hefði alltaf verið að tala um að Kristján vildi tala við hann. Hann sagði það svo hafa komið í ljós að annar félagi hans hefði stolið af honum PlayStation-leikjatölvu.

„Ég sagði eitthvað við hann að Diddi [Kristján Markús] ætlaði að koma og sækja tölvuna. Það fréttist, Diddi fékk screenshot af því,” sagði pilturinn.

Hann hafi svo farið í Voga og sagði að ákærðu hefðu ráðist á hann um leið og hann kom inn í húsið. Sagði pilturinn að Kristján hefði kýlt hann í gólfið og að þeir hafi talað um að taka reipi og binda hann niður. Það hafi hins vegar ekki verið gert þar sem þeir voru þrír á móti honum einum. 

Lét piltinn sleikja frunsu

„Ég get ekki sagt nákvæmlega í hvaða röð þetta gerðist en ég get sagt hvað gerðist. Hinir strákarnir voru með rafbyssuna en Diddi var mest að kýla mig. Svo lætur Diddi mig sleikja frunsu sem er framan í honum. Þeir láta rafbyssu á kynfæri mín þannig að ég pissa á mig. Svo láta þeir mig sleikja hundapiss á gólfinu, hrækja á gólfið og láta mig sleikja það,” sagði pilturinn.

Þá sagði hann ákærðu einnig hafa tekið sprautunál og sprautað í lærið á honum. Þeir hafi einnig tekið eldhúshníf og skorið í bakið á honum.

„Þeir létu mig drekka átta flöskur af smjörsýru. [...] Svo eru þeir að kýla mig á fullu og láta mig syngja fyrir sig á meðan ég var grátandi.”

Átti að borga Kristjáni hálfa milljón

Pilturinn sagði svo að í kjölfarið á árásinni hafi þremenningarnir búið til skuldir á hann. Kristján hafi sagt að hann þyrfti að borga honum 500 þúsund krónur, annars myndi hann brjóta á honum hnéskeljarnar og nauðga honum. Öðrum meðákærðu átti hann að borga 100 þúsund krónur og kaupa iPhone 6 handa hinum þegar sá sími kæmi út.

Kristján hafi síðan sagt við félaga piltsins sem kom með honum í Vogana að hann ætti að taka piltinn í gíslingu þangað til að hann myndi borga skuldina. Þeir hafi síðan farið aftur til Reykjavíkur og sagðist pilturinn hafa náð að flýja þegar þeir stoppuðu í Skeifunni.

Þá hafi hann hringt í pabba sinn og þeir farið saman til lögreglunnar og á slysadeildina. Sagði pilturinn að hann væri búinn að vera mjög hræddur síðan árásin átti sér stað og hafi glímt við mjög mikla áfallastreituröskun í kjölfarið.

Aðspurður sagðist pilturinn telja að hann hefði verið í Vogum í nokkra klukkutíma en gat ekki tilgreint mjög nákvæmlega um tímasetningar. Hann sagðist þó halda að hann hefði komið um hálfeitt í Voga.

Hafði tekið spítt áður en hann kom í Voga

Verjendur ákærðu spurðu piltinn svo nánar út í atburðarásina. Vísaði verjandi Kristjáns til dæmis í símagögn sem hann sagði sýna að hann hefði ekki komið í Voga fyrr en rétt fyrir klukkan þrjú og að hann hefði verið kominn aftur í Hafnarfjörð klukkutíma síðar.

Pilturinn sagði þá að það gæti verið að tímaskyn hans væri ekki rétt en stóð þó við það að hann hafi verið lengur en þrjá tíma í Vogum.

Fram kom að pilturinn hafi tekið inn fíkniefni áður en árásin átti sér stað. Kvaðst hann hafa tekið spítt en kannaðist ekki við að hafa tekið smjörsýru áður þó að félagi hans hafi haldið því fram hjá lögreglu.

„Af hverju ertu að spyrja svona asnalegra spurninga?”

Verjandi Kristjáns sagði ákærða halda því fram að pilturinn hafi verið í Vogum í mesta lagi í 25-30 mínútur. Hann sagði þetta ekki rétt en verjandinn hélt því fram að símagögn styddu þetta.

„Það passar ekki nema að ég sé að ímynda mér að ég hafi verið þarna í lengri tíma,” sagði pilturinn.

Verjandinn þjarmaði þá að honum og ýjaði að því að hvorki gögn né læknisvottorð rynnu stoðum undir frásögn piltsins. Þá spurði hann hvort hann gæti haft frásögnina af því sem gerðist frá þriðja aðila, stúlku sem hann var með í meðferð og þekkti einn af ákærðu.

„Ég var þarna, ég veit alveg hvað gerðist. Af hverju ertu spyrja svona asnalegra spurninga?” svaraði pilturinn þá.