Lífið

Hei, sjáðu!

Edda Andrésdóttir minnist 25 ára afmælis Stöðvar 2.
Edda Andrésdóttir minnist 25 ára afmælis Stöðvar 2.
Stöð 2 er 25 ára í dag, sunnudaginn 9. október. Í tilefni af því rifjar einn helsti fréttaþulur stöðvarinnar, Edda Andrésdóttir, upp kynni sín af henni. Edda kom til starfa frá Ríkissjónvarpinu 1990 og er að öðrum ólöstuðum andlit fréttastofunnar á Stöð 2 síðustu áratugi. Svo er hún líka dagskrárgerðarmaður, blaðamaður og rithöfundur, svo allt sé talið upp!

"Hélt einhvern veginn að fyrsta spurningin yrði: Hvað ertu eiginlega búin að vera lengi þarna á Stöð 2? Og þá ætlaði ég að segja: Síðan í gær! Sem hefði auðvitað verið ansi langur gærdagur! En þýðir að það hefur oftast verið býsna gaman - á Stöð 2, á Fréttastofunni ..."

Hvað gerir fréttir þá svona spennandi?

"Núið, augnablikið, hraðinn, spennan, suðupotturinn. Hver dagur er nýr dagur, að finnast maður vera með puttann á púlsinum, að vera á sinn hátt þar sem hlutirnir eru að gerast. Miðla þeim áfram til þeirra sem hlusta og horfa - stundum varfærnislega, stundum skemmtilega. Að gefa af sér. Að bera virðingu fyrir viðfangsefni og áhorfendum og vona að þeir séu með okkur í kvöld og aftur annað kvöld. Annars væri þetta ansi lítils virði.

Fyrir ykkur öll?

"Já, svo ekki sé talað um fólkið sem vinnur á bak við tjöldin og gerir að verkum að við förum yfirleitt í loftið, dag eftir dag, kvöld eftir kvöld. Fólkið sem við á fréttastofunni treystum á. Reynslu þess, þekkingu. Þetta er tæknifólkið, kamerumenn, klipparar, sminkur, útsendingarstjórar, prompter-fólkið, skriftan sem telur niður 10 - 9 - 8 - 7 (þar til verður ekki aftur snúið!). Þetta fólk er Stöð 2. Sama hvernig allt velkist og þvælist. Sama í hvaða stórsjóum hún lendir. Því þetta er auðvitað bara keðja. Og enginn hlekkur má slitna."

25 ár eru líka afar langur tími í sjálfu sér, þótt þetta hafi liðið hratt. Það ánægjulegasta er kannski að fyrirtækið, Stöð 2, er alltaf að vaxa og dafna með nýjum dagskrárliðum, nýju fólki.

"Stöð 2 er alltaf að þroskast! Vonandi! Stöðug á sinn hátt - þótt við höfum þurft að sjá á bak allt of mörgu fólki - en alltaf að reyna eitthvað nýtt og alltaf að gefa fólki með hugmyndir tækifæri. Nægir að nefna Næturvaktina og svo hinar þáttaraðirnar tvær, Dagvaktina og Fangavaktina. Risaskref - hvað á ég að segja - í afþreyingu, list og menningu. Þannig þarf sjónvarpsstöð einmitt að vera, mótandi, vinna sigra og hafa líka bein til að þola dræmar undirtektir.

Mér dettur nú bara í hug sonarsonur minn sem er á þeim aldri að finnast hann þurfa að vinna nýja sigra á hverjum degi - skora betra mark en í gær, taka fleiri armbeygjur, hlaupa hraðar. Það er honum afar mikils virði að einhver taki eftir þessu og til að tryggja það kallar hann: "Hei, sjáðu mig!" Og fær þá undirtektir í samræmi við glæsileika framlagsins, stundum rífandi góðar, stundum dræmar - annars lærir maður auðvitað ekki neitt. Þetta er liður í þroska hans og sýnir bara heilbrigðan metnað. En í þessu er líka alltaf í hvert sinn þessi barnslegi ákafi og eftirvænting - sem ég ætla að yfirfæra á afmælisbarnið, á Stöð 2, og vona að hún varðveiti í allri sinni framleiðslu í framtíðinni og geti þá kallað með umtalsverðu öryggi í hvert einasta skipti: "Hei, sjáðu mig!"






Fleiri fréttir

Sjá meira


×


Tarot dagsins

Dragðu spil og sjáðu hvaða spádóm það geymir.