Innlent

Ráðherra rólegur í skugga málshöfðana

Erlendir kröfuhafar efast margir um neyðarlögin sem sett voru í bankahruninu, þau mismuni kröfuhöfum eftir þjóðerni. Viðskiptaráðherra segist anda með nefinu yfir þessu. Ótvírætt mat lögfræðinga sé að þau standist. Myndin sýnir þegar höfuðstöðvum Landsbankans var lokað 6. október síðastliðinn.
Fréttablaðið/GVA
Erlendir kröfuhafar efast margir um neyðarlögin sem sett voru í bankahruninu, þau mismuni kröfuhöfum eftir þjóðerni. Viðskiptaráðherra segist anda með nefinu yfir þessu. Ótvírætt mat lögfræðinga sé að þau standist. Myndin sýnir þegar höfuðstöðvum Landsbankans var lokað 6. október síðastliðinn. Fréttablaðið/GVA

Frá því að neyðarlögin voru sett síðasta haust hefur legið fyrir að það myndi reyna á lögmæti ýmissa aðgerða sem farið var í fyrir dómstólum, segir Gylfi Magnússon viðskiptaráðherra.

Hann segist „anda með nefinu" yfir þeim tíðindum, sem fréttamiðlar greindu frá í gær, að lögfræðistofan Norton-Rose segði að einhverjir hefðu nú þegar hafið mál gegn íslenska ríkinu og að allt að sextíu erlendar fjármálastofnanir gætu gert slíkt sama. Gylfi segir alltaf hafa verið gert ráð fyrir þessu.

„Enda hafa menn legið yfir stöðu íslenska ríkisins í þessum málum. En við höfum reynt hvað við getum að ná samningum frekar en að láta menn útkljá mál sín fyrir dómstólum og ég tel að það hafi tekist í ýmsum mikilvægum álitamálum, þótt það sé örugglega ekki raunin í þeim öllum."

Ráðherrann minnir á að með „þeirri lausn sem fundin var varðandi Íslandsbanka og Kaupþing [um að erlendir kröfuhafar eignist þá þegar gömlu bankarnir verða teknir yfir] ætti að vera hægt að komast hjá því að kljást fyrir dómstólum um það hvernig staðið var að mati á eignunum sem fóru á milli gömlu og nýju bankanna". Þetta hafi verið „eitt af því sem hefði ella nær örugglega endað að einhverju marki fyrir dómstólum".

Hins vegar sé fyrirsjáanlegt að höfðað verði mál út af öðrum málum. Þá verði tekið á því.

„En það má nú líka hafa í huga að lögfræðifyrirtæki beita ýmsum aðferðum til að ná fram hagstæðari samningum fyrir sína umbjóðendur, meðal annars hótunum um málsóknir. Ég lít nú á þessa undarlegu skoðanakönnun Norton-Rose svolítið í því ljósi. Þetta er frekar samningatækni en eitthvað annað, þótt ég dragi ekki í efa að þeir séu fulltrúar fyrir marga sem gætu hugsað sér að fara í mál," segir Gylfi.

Hvernig kemur það heim og saman að ríkið hafi reynt að ná samningum við sem flesta, ef allt að sextíu bankar eru að íhuga að höfða mál gegn íslenska ríkinu?

„Það er nú fljótt að koma, því það eru oft margir sem eiga kröfur á einstök fyrirtæki og auðvitað margir sem telja sig hafa orðið fyrir tjóni út af neyðarlögunum. En það þarf ekki að segja mikið um líkurnar á því að kröfur þeirra nái fram að ganga, þótt einhverjir tugir íhugi málssókn," segir Gylfi.

Spurður hvort líklegt sé að neyðarlögin standist, segir Gylfi það „ótvírætt mat" þeirra lögfræðinga, sem hafa skoðað þau fyrir íslenska ríkið, að svo sé.

klemens@frettabladid.is






Fleiri fréttir

Sjá meira


×