Innlent

Tilfinningalíf kvenna á framabraut: Sjálfstraust, gleði og hvatvísi

Erla Björg Gunnarsdóttir skrifar
Ingveldur Ásta Björnsdóttir og Þorgerður Arna Einarsdóttir gerðu rannsókn á sjálfstrausti íslenskra kvenna í stjórnunar- og leiðtogastörfum.
Ingveldur Ásta Björnsdóttir og Þorgerður Arna Einarsdóttir gerðu rannsókn á sjálfstrausti íslenskra kvenna í stjórnunar- og leiðtogastörfum. vísir/daníel
Ingveldur Ásta Björnsdóttir og Þorgerður Arna Einarsdóttir, nemendur í MPM-náminu í Háskóla Reykjavíkur, vildu svara þeirri spurningu hvaða eiginleikar íslenskra kvenleiðtoga valda því að þær stíga fram, taka stjórnina og axla ábyrgð. Þær tóku viðtöl við sextán íslenskar konur sem eru eða hafa verið stjórnendur eða leiðtogar.

Meginniðurstaðan er að 80 prósent kvennnanna er með gott sjálfstraust en helmingur þeirra segist þó alls ekki hafa verið með gott sjálfstraust í æsku.

„Flestar þeirra hafa eflt sjálfstraustið með því að fara fram af brúninni, út fyrir þægindarammann og taka slaginn. Með hverjum sigri hafa þær yfirunnið eigin vanmátt og eflt sjálfstraustið. Þær eiga líka flestar sameiginlegt að vera hvatvísar og stökkva fremur en hrökkva ef þeim býðst tækifæri,“ segir Þorgerður.

Tuttugu prósent viðmælenda höfðu ekki gott sjálfstraust að eigin mati. „En þörfin til að hafa áhrif og láta gott af sér leiða er ríkari hjá þeim en að hafa gott sjálfstraust og því demba þær sér út í djúpu laugina,“ segir Ingveldur. 

Meðal þeirra sem rætt var við í rannsókninni eru Svafa Grönfeldt, þróunarstjóri Alvogen, Guðfinna Bjarnadóttir, fyrrverandi rektor HR og framkvæmdastjóri í LC ráðgjöf, Katrín Pétursdóttir, framkvæmdastjóri Lýsis hf., Vigdís Finnbogadóttir, fyrrverandi forseti Íslands og Elínrós Lyngdal, forstjóri Ellu.
Annað sem konurnar áttu sameiginlegt var að þær lýsa sér sem jákvæðum og glaðlyndum einstaklingum. Flestar deila miklum og almennum áhuga á fólki, líðan annarra og umhverfi sínu. 

„Rauði þráðurinn í viðtölum okkar við þær var þessi brennandi ástríða og ótrúleg lífsgleði. Þær hreinlega elskuðu að vera til. Jákvæðni þeirra birtist í því að þær beina sjónum sínum að styrkleikum sínum og rífa sig ekki niður þótt þær séu ekki góðar í öllu. Þess í stað raða þær í kringum sig góðu fólki sem vegur upp á móti þeirra veikleikum,“ segir Ingveldur. 

Af konunum sextán eru tíu þeirra fyrstu börn foreldra sinna, fjórar eru annað barn og aðeins tvær aftar í systkinaröðinni. Margar þeirra lýstu uppeldi sínu þannig að hafa fengið mikinn stuðning en alls ekki pakkaðar inn í bómul. 

„Þær þurftu að reka sig á og taka áskorunum, gera mistök og læra af þeim,“ segir Þorgerður og bætir við að viðtölin við konurnar hafi verið trúnaðarsamtöl og því sé rannsóknin góð samtímaheimild um tilfinningalíf kvenna á framabraut. 




Fleiri fréttir

Sjá meira


×