Í verkefninu eru rannsakaðar leiðir til að skapa nýjan fatnað úr ósöluhæfum flíkum með þekkingu og aðferðafræði hönnunar. Sjónum er beint að tísku á Íslandi í tengslum við sjálfbærni.

Í fréttatilkynningu segir meðal annars:
„Ljóst er að endurvinnsla mun spila veigamikið hlutverk í framtíðinni.
Það að draga þurfi úr framleiðslu og breyta aðferðum þarf hinsvegar ekki að koma niður á sköpunargleðinni. Þvert á móti munum við hafa enn meiri þörf fyrir sköpun og þekkingu.
Óhófleg neyslumenning og stuttur líftími textíls gerir tísku- og textíliðnaðinn mjög óumhverfisvænan. Þessu má breyta meðal annars með því að glæða gömul klæði og efni nýju lífi og vinna með þau á skapandi hátt.“

Nemendur eru þau Andri Páll Halldórsson Dungal, Arthur Werner, Brynja Líf Haraldsdóttir, Guðrún Ísafold Hilmarsdóttir, Jóhanna María Sæberg, Leslie Adhara Curumaco Pineda, Rubina Singh og Sigurey Bára Reynisdóttir. Blaðamaður fékk að heyra nánar um nokkur verkefni.
Bandarískur vinnulýður og breskt pönk
Andri Dungal segist hafa byrjað á því að rannsaka fatnað bandaríska vinnulýðsins og á sama tíma pönk senuna í Bretlandi um 1980.

„Eins og þessir hópar eru ólíkir vil ég meina að þeir deili því að láta fötin sín endast eins og hægt er og að gera þau persónulegri.
Í mínu Misbrigða verkefni gerði ég því föt innblásin af vinnufatnaði, og þá aðallega gallaefni, sem hafa gengið í gegnum kynslóðir og því farið í gegnum miklar breytingar til þess að henta þeim aðila sem klæðist fötunum í dag, óháð kyni.“
Brenglaðar staðalímyndir kvenna
Sigurey Reynisdóttir var með verkefnið Skewed. Hún segir ferlið hafa byrjað á rannsókn á ljósmyndaverkinu Venus eftir Hörpu Þórsdóttur sem snýst um brenglaðar staðlímyndir kvenna og líkamsímynd.

„Ég dró innblástur frá skuggum og súrealískum formum sem einkenna ljósmyndaverkið. Með verkið í huga hóf ég að rannsaka minn eigin líkama og hvað brenglaðar hugmyndir um líkama kvenna hafa mótað skoðun mína á mér.
Ég ákvað að vinna með leður í línunni og hóf að móta form sem mér þótti áhugaverð við minn eigin líkama. Línan sýnir skúlptúr og óregluleg form sameinast líkama og sýna þar af leiðandi nýja lögun líkamans.“
Töskurnar leiddu verkefnið
Rubina Singh notaðist við töskur í hönnun sinni og umbreytti þeim í flíkur.

„Ómeðvitað í ferlinu þegar við vorum að gramsa í gegnum fötin úr Rauða krossinum var ég búin að safna að mér alls kyns töskum. Það var eitthvað við smáatriðin og áferðina á töskunum sem vakti áhuga og ég reyndi að leiða þann áhuga í gegnum flíkurnar.“
Hér að neðan má sjá nokkrar vel valdar myndir úr tískusýningu Misbrigða:











