Áhugaverð staðreynd þegar horft er til þess að Antonio var á sínum tíma notaður sem hægri bakvörður.

Frá því að David Gold og David Sullivan keyptu West Ham United í janúar 2010 hefur félagið sótt – keypt eða fengið á láni - 49 framherja. Fúlgum fjár hefur verið eytt í þennan gríðarlega fjölda framherja, allt með það að markmiði að festa sig í sessi í ensku úrvalsdeildinni.

Eftir að hafa sótt leikmenn á borð við Mido, Benni McCarthy, Jordan Hugill, Wellington Paulista, Marouane Chamakh, Marco Borriello, Nene, Nikica Jelavic, John Carew, Albian Ajeti, Modibo Maiga, Simone Zaza, Emmanuel Emenike, Robbie Keane, Ashley Fletcher, Lucas Perez, Carlton Cole, Andre Ayew, Enner Valencia, Javier Hernandez, Mauro Zarate, Andy Carroll, Diafra Sakho, Demba Ba og Sebastian Haller þá er það Michael Antonio, fyrrum leikmaður Nottingham Forest, sem hefur nýtt tækifærið.

Sá fór í gegnum endurnýjun lífdaga eftir að David Moyes tók við liðinu á nýjan leik en Slaven Bilić, fyrrum þjálfari liðsins, hafði ætlað að gera Antonio að hægri bakverði.

Fyrir leikinn í gær var Antonio jafn goðsögninni Paolo di Canio með 47 úrvalsdeildarmörk. Það var því við hæfi að Antonio, sem er loksins kominn í treyju númer 9 hjá félaginu, hafi fagnað 48. marki sínu fyrir West Ham með … sjálfum sér. Þar kom bersýnilega í ljós að hinn 31 árs gamli Antionio tekur lífinu ekki of alvarlega.

„Við vorum að ræða þetta fyrr í vikunni og ég sagði að besta fagnið væri eins og í Save The Last Dance. Kannski gæti einhver lyft mér upp eins og Baby? En ég fékk pappa útgáfu frekar og lyfti henni upp.“ 

Ljóst er að Antonio hefur aðeins ruglast á kvikmyndum en Baby er úr Dirty Dancing frá áttunda áratugnum en ekki Save The Last Dance sem kom út um aldamótin.

„Ég er mjög ánægður. Ég varð fyrir vonbrigðum með frammistöðu Antonio í fyrri hálfleik en hann gerði nóg til að þagga niðri í mér í síðari hálfleik,“ sagði gleðigjafinn Moyes að leik loknum.

West Ham er sem stendur á toppi ensku úrvalsdeildarinnar með tvo sigra úr tveimur leikjum til þessa.