Innlent

Ræktar feldfé til að fá mjúka og fíngerða ull

Kristján Már Unnarsson skrifar
Kristbjörg Hilmarsdóttir á vinnustofu sinni og handverksbúð á Þykkvabæjarklaustri.
Kristbjörg Hilmarsdóttir á vinnustofu sinni og handverksbúð á Þykkvabæjarklaustri. Stöð 2/Arnar Halldórsson.
Nokkrir sauðfjárbændur eru farnir að rækta svokallað feldfé, þar sem áhersla er lögð á gæði ullarinnar, en mjúk og fíngerð feldfjárull er eftirsótt í handverki. Frá þessu var sagt í fréttum Stöðvar 2 og í þættinum „Um land allt“, sem fjallaði um Álftaver í Vestur-Skaftafellssýslu. 

Á bænum Þykkvabæjarklaustri eru þau Kristbjörg Hilmarsdóttir og Sigurður Sverrisson ekki bara í hefðbundnum sauðfjárbúskap. Þau eru með gistiheimili fyrir ferðamenn, hann er auk þess bifvélavirki og rekur bílaverkstæði en í hinum hluta verkstæðisins er hún búin að koma sér upp handverksbúð og vinnustofu. 

„Þar sem ég er bæði að súta og spinna og vinna úr ull, sauma úr skinnum, og bara ýmislegt sem mér dettur í hug og langar að prófa að gera. Það er ég með hérna,“ segir Kristbjörg. 

En það er engin venjuleg ull sem hún notar því þau ala ekki bara sauðfé vegna kjötsins, hluti af stofninum er svokallað feldfé. En hvernig sjá leikmenn eins og við muninn á því og venjulegu fé?

Kristbjörg útskýrir muninn á feldfé og öðru sauðfé.Stöð 2/Arnar Halldórsson.
„Leikmenn sjá ekkert alltaf muninn,“ segir Kristbjörg um leið og hún lyftir slíkri gimbur upp. 

„Hún er náttúrlega mjög toglöng og hún er rosalega hrokkinhærð. Krullurnar ná alveg inn að bjór, - sem sagt hún er krulluð alveg inn að skinni.“ 

Bændur í Meðallandi voru frumkvöðlar í ræktun feldfjár og síðan hafa nokkrir aðrir bæst við en Kristbjörg giskar á að feldfé á landinu telji innan við 300 kindur. Tilgangurinn er auðvitað sá að auka verðmætin.

„Ég sel mikið af feldfjárull í handverksfólk. Handverksfólk er mjög hrifið af því að vinna feldfjárullina. Togið er svo rosalega fíngert og mjúkt,“ segir Kristbjörg.

Horft frá Þykkvabæjarklaustri í átt til Kötlu. Kirkjan næst en fjær eru bæirnir Þykkvabæjarklaustur 2 og Norðurhjáleiga til hægri.Stöð 2/Arnar Halldórsson.
Munkaklaustur var á Þykkvabæjarklaustri í nærri fjögurhundruð ár fyrir siðaskipti en saga mannlífs í Álftaveri, fyrr og nú, var sögð í þættinum Um land allt.

Hér má sjá frétt Stöðvar 2:


Tengdar fréttir

Búið að rýma í Álftaveri

Búð er að rýma í Álftaveri og bæi í Höfðabrekku. Í Álftaveri var töluverður fjöldi fólks samankominn, að sögn lögreglunnar á Hvolsvelli, enda stóð til að ættarmót færi þar fram um helgina. Álftaver er lítil sveit í Vestur-Skaftafellssýslu, vestan við Kúðafljót og rétt austan við Mýrdalssand.

Langaði til að gráta

"Manni langaði að fara að gráta. Það var bara þannig. Þetta er eitthvað sem ég vildi ekki sjá aftur,“ segir Kristbjörg Hilmarsdóttir, bóndi á Þykkvabæjarklaustri 2. Undir það tekur Sigurður Arnar Sverrisson.

Skilur loks gamlar sagnir

„Það kom enginn í fyrra þegar við upplifðum nákvæmlega það sama. Nú erum við miðdepill alls hérna,“ segir Soffía Gunnarsdóttir, starfskona á dvalarheimilinu Klausturhólum. Soffía býr á bænum Jórveri 1 í Álftaveri, og er þetta í annað sinn á rúmu ári sem hún verður fyrir fyrir barðinu á öskugosi.

Einu börnin í Álftaveri hafa einkabílstjóra

Tvær systur á bænum Þykkvabæjarklaustri eru einu börnin sem eftir eru í fornfrægri sveit. Næstu leikfélagar búa í fimmtíu kílómetra fjarlægð og skólabílstjórinn, sem er þeirra einkabílstjóri, ekur tvöhundruð kílómetra á dag til að koma þeim í og úr skóla.

Ískyggileg fækkun barnafólks í Skaftafellssýslum

Börnum og barnafjölskyldum í sveitunum frá Mýrdalssandi og til Hornafjarðarfljóts hefur fækkað svo ískyggilega á undanförnum árum að íbúar þar spyrja sig hvort heilsársbyggð muni leggjast af. Stöð 2 byrjar nú fréttaröð þar sem þessi þróun mála er skoðuð og spurt hvaða tækfæri eru til endurreisnar.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×