Sögustundin: ÍA - KR 1996

Það er óhætt að segja að 10. áratugur síðustu aldar hafi verið áratugur ÍA, en liðið varð þá Íslandsmeistari fimm ár í röð, frá 1992 til 1996. Síðasti titilinn var sá torsóttasti, en úrslitin réðust ekki fyrr en í lokaumferðinni þegar Skagamenn unnu KR-inga 4-1 í frægum úrslitaleik um Íslandsmeistaratitilinn.

ÍA missti sterka leikmenn eftir tímabilið 1995, en Sigurður Jónsson og Arnar og Bjarki Gunnlaugssynir héldu út í atvinnumennsku. Þrátt fyrir það tefldu Skagamenn fram sterku liði og miklu munaði um innkomu hins 17 ára Bjarna Guðjónssonar, sonar Guðjóns Þórðarsonar sem tók við liði ÍA á ný eftir tvö ár hjá KR. Arftaki hans í Vesturbænum var Luca Lúkas Kostic, fyrrverandi fyrirliði ÍA.

ÍA og KR voru í sérflokki í Sjóvá-Almennra deildinni (eins og 1. deild nefndist þá). Skagamenn voru í toppsætinu framan af móti, en KR-ingar náðu toppsætinu með sigri í leiknum gegn ÍA á KR-velli í 9. umferð. Ríkharður Daðason skoraði eina mark leiksins á 68. mínútu, en KR varð fyrir miklu áfalli þegar að Guðmundur Benediktsson meiddist í leiknum. Guðmundur hafði farið hamförum í fyrri umferðinni og var þegar þarna var komið við sögu markahæsti leikmaður deildarinnar með níu mörk.

KR-ingar misstu af tækifæri til að ná fjögurra stiga forystu þegar þeir gerðu 1-1 jafntefli gegn Keflavík í 10. umferð og í næstu umferð töpuðu Vesturbæingar sínum fyrsta leik gegn Leiftri Ólafsfirði. Skagamenn voru einnig í vandræðum með að hala inn stig á þessum tíma, en markahrókurinn Mihajlo Bibercic yfirgaf liðið eftir að hafa verið settur á bekkinn í leik gegn Val.

ÍA sat í toppsætinu þegar þrjár umferðir voru eftir. Í 16. umferð tók ÍA á móti Grindavík og eftir átta mínútna leik í seinni hálfleik var útlitið ekki bjart fyrir Guðjón Þórðarson og lærisveina hans; tveimur mörkum undir og einum manni færri. En Skagamenn áttu magnaðan endasprett og skoruðu sex mörk á síðasta hálftímanum og unnu leikinn 6-3. Á sama tíma vann KR ÍBV með einu marki gegn engu.

Í 17. og næstsíðustu umferðinni komst KR á toppinn á markatölu eftir 3-2 tap ÍA fyrir ÍBV á Hásteinsvelli. Á sama tíma skildu KR og Stjarnan jöfn á KR-velli, 1-1, en Einar Þór Daníelsson, vinstri kantmaður KR, var rekinn af velli í leiknum og var því í leikbanni í úrslitaleiknum sem fór fram degi á eftir öðrum leikjum í lokaumferðinni.

Það leit ekki vel út með veðrið í vikunni fyrir úrslitaleikinn eins og Gunnlaugur Jónsson, núverandi þjálfari ÍA, lýsti í samtali við Vísi á þriðjudaginn:

„Í minningunni var það stórkostlegur leikur. Það var troðfullur völlur og það hefðu verið fleiri áhorfendur ef Hvalfjarðargöngin hefðu verið komin. Það voru margir sem þurftu frá að hverfa í Reykjavík þaðan sem Akraborgin lagði úr höfn, Það leit ekkert sérstaklega út með veðrið. Það var þvílík rigning daganna á undan, en það stytti upp að morgni leikdags og það var frábært veður meðan leikurinn fór fram. Stemmningin á leiknum var líka frábær,“ sagði Gunnlaugur, en KR dugði jafntefli til að verða Íslandsmeistari í fyrsta sinn síðan 1968.

Guðjón Þórðarson kom mörgum í opna skjöldu með liðsuppstillingu sinni eins og Gunnlaugur lýsti fyrir Vísi: „Ég var ekki fastamaður í liðinu þetta sumar, en hann stillti mér upp sem hægri bakverði og Steinari Adolfssyni sem vinstri bakverði og setti Sigursteinn Gíslason á miðjuna þar sem hann hafði ekki spilað í einhvern tíma. Og Sigursteinn naut sín mjög vel á þungum velli á móti þeirra akkeri á miðjunni, Heimi Guðjónssyni. Það gekk allt upp og þetta var stórkostlegur sigur.“

Liðin þennan dag voru þannig skipuð:

ÍA: Þórður Þórðarson; Gunnlaugur Jónsson, Ólafur Adolfsson, Zoran Milijkovic, Steinar Adolfsson; Ólafur Þórðarson, Alexander Högnason, Sigursteinn Gíslason, Haraldur Ingólfsson; Haraldur Hinriksson (35. Kári Steinn Reynisson), Bjarni Guðjónsson.

KR: Kristján Finnbogason; Þormóður Egilsson, Óskar Hrafn Þorvaldsson, Brynjar Björn Gunnarsson, Ólafur H. Kristjánsson; Hilmar Björnsson, Heimir Guðjónsson, Sigurður Örn Jónsson (63. Ásmundur Haraldsson), Þorsteinn Jónsson (68. Bjarni Þorsteinsson); Guðmundur Benediktsson, Ríkharður Daðason.

Skagamenn reyndust sterkari þegar á hólminn var komið. Miðvörðurinn Ólafur Adolfsson skoraði fyrsta mark leiksins með skalla eftir hornspyrnu Haraldar Ingólfssonar einni mínútu fyrir leikhlé og eftir 20 mínútna leik í seinni hálfleik tvöfaldaði Haraldur forystuna með skalla eftir fyrirgjöf Bjarna Guðjónssonar frá hægri.

Sex mínútum minnkaði Ríkharður muninn með sínu 14. marki í deildinni, en Bjarni kláraði leikinn með tveimur mörkum á fjórum mínútum undir lokin. Hið fyrra kom eftir sendingu Sigursteins og hið síðara eftir sendingu fyrirliðans Ólafs Þórðarsonar sem lyfti Íslandsmeistarabikarnum að leik loknum.

„Við sýndum enn og aftur að Skagamenn eru bestir þegar mest á reynir,“ sagði Ólafur Þórðarson í samtali við DV eftir leikinn.

„Við vorum oftast á toppnum í sumar og allt tal um að KR-ingar hafi verið að spila bestu knattspyrnuna í sumar kveikti bara enn frekar í okkur. Við lékum að mínu mati einn okkar besta leik í sumar og hann kom á virkilega góðum tíma. Það lögðu sig allir 100% í verkefnið og vel það og þegar það gerist er uppskeran góð.

„Við gerðum okkur alveg grein fyrir því að það var allt eða ekkert fyrir okkur. Við höfðum allt að vinna og engu að tapa. Við erum langbestir.“