Vinnur með forgengileikann Gunnþóra Gunnarsdóttir skrifar 29. ágúst 2019 08:30 „Þegar ég var að setja þetta verk upp þá reyndi ég að gera það án hugsunar en lenti í verulegum erfiðleikum,“ segir Margrét. Fréttablaðið/Anton Brink Það má segja að starf listamannsins sé eins og mantra því hann þarf alltaf að koma tilfinningum og skynjunum í eitthvert efni,“ segir Margrét þar sem hún er stödd í Grafíksalnum. Á sýningunni Forkostulegt og fagurt er hún með blöndu af nýjum og eldri verkum. „Ég byrjaði að vinna út frá frönsku veggfóðri í upphafi þessarar aldar þegar ég var á árs starfslaunum og dvaldi aðallega á vinnustofum Cité des Arts í París. Það þema fór að ásækja mig þegar mér var sagt frá formóður minni í hreinan kvenlegg og undirstrikar hvað DNA er sterkt í kvenleggnum þrátt fyrir marga ættliði. Svo var líka annað. Ég sá lítið af málverkum á þessum tíma en fannst hönnun og tækni orðin áberandi í listinni á kostnað frumaflsins. Listiðnaðarmaðurinn var alltaf að fá hugmyndir frá listamanninum svo ég ákvað að snúa því við og taka hugmyndir mínar frá listiðnaðinum.“ Margir kringlóttir fletir mynda eitt verkið á sýningunni í Grafíksalnum. Það er úr endurunnum pappír. „Tilveran virðist gerð í einhvers konar kerfi. Þegar ég var að setja þetta verk upp þá reyndi ég að gera það án hugsunar en var í verulegum erfiðleikum því það myndaðist alltaf munstur,“ lýsir Margrét. Hún kveðst farin að nota vatnsliti á pappír í meira mæli en áður. „Slík verk eru auðveldari viðfangs en olía á striga. Ég þarf ekki vinnustofu til að gera þau, heldur get ég verið með þau á borði eða gólfi og stundum á vegg.“ Það listaverk sem myndar þungamiðju sýningarinnar er frá árunum 2008 og 9, málað með eggtemperu sem Margrét bjó til. „Þá dvaldi ég í Kjarvalsstofu í París, ég var þar þegar hrunið varð, það var hræðilegur tími, krónan einskis metin og ekkert hægt að nota Visa eða millifæra,“ lýsir hún. Á öðrum vegg er mynd, unnin með sömu aðferð, að verða hrörnuninni að bráð, málningin er tekin að flagna og agnir að sáldrast niður á gólf. „Þetta á að hrynja,“ segir Margrét og útskýrir nánar. „Það er forgengileikinn sem ég vinn með. Við fæðumst og hverfum, allt fjarar út, eyðist og verður að engu, alveg eins og munstrið. En hver hlekkur er mikilvægur, líka saga og líf hvers einstaklings og slíkt á ekki að lítilsvirða í krafti valds og peninga.“ Forkostulegt og fagurt er önnur einkasýning Margrétar á þessu ári og hún stendur bara út þessa viku. Auk þess tekur hún þátt í hinni stóru samsýningu Umhverfing á Snæfellsnesi. Á fimmta tug einkasýninga á Margrét að baki, enda hefur hún starfað sem myndlistarmaður í tæp 50 ár og stundað kennslu í 27 ár, bæði við framhaldsskóla, grunnskóla og myndlistarskóla. Einnig unnið við grafíska hönnun, rekið auglýsingastofu og gallerí. Verk eftir hana eru í eigu helstu listasafna landsins. Birtist í Fréttablaðinu Menning Myndlist Mest lesið Æðisleg tilfinning að þurfa ekki að geðjast fólki Tónlist Hjólhýsabyggðin á Laugarvatni og Húsið á Eyrarbakka Lífið „Tíu ár en enginn hringur“ Makamál „Þetta var svolítið biblíuleg mynd“ Lífið Páll Óskar genginn í það heilaga: „Besti dagur lífs okkar“ Lífið Veltir fyrir sér hvort hann sé dottinn úr tísku Lífið Líkt við apa og klappað eins og hundi Lífið Krabbameinið sem týndist: „Fyrst sagði ég bara fokk!“ Áskorun Ósanngjarnt hvernig stúlkan var dregin inn í umræðu sem var að miklu leyti „algjör þvæla“ Lífið Svar við spurningu lesanda: Hvað má fróa sér oft í viku? Lífið Fleiri fréttir Listamaðurinn á bak við Áfanga í Viðey látinn Eliza hlaut heiðursverðlaun Fyrsta alþjóðlega barokkhátíðin í Reykjavík Gerður Kristný hlýtur virt norsk bókmenntaverðlaun Hættir sem leikhússtjóri og hefur störf í ráðuneytinu Myndaveisla: Sex listrænum áratugum fagnað með glæsilegri sýningu Amanda og Brák meðal handhafa Íslensku myndlistarverðlaunanna Kaflaskil í íslenskri menningarsögu Hjartnæm stund Guðna með Herði og Kára Grindavíkurbær heiðursgestur Menningarnætur 2024 Kristín Ómarsdóttir meðal þeirra sem hlaut Fjöruverðlaunin Síðasta verk Nóbelsverðlaunahafans gefið út gegn hans eigin óskum Listræn og lífleg starfsemi í gömlu Áburðarverksmiðjunni Myndaveisla: Yfir þúsund manns í listrænu fjöri í Hveragerði Myndaveisla: Þotulið hönnunarbransans fagnaði með stæl Myndaveisla: Fullt út úr dyrum og næstum uppselt fyrir opnun „Óþekka barnið“ í íslenskri myndlist fer nýjar leiðir Íslensk strandmenning í brennidepli á Akranesi Þrífst vel í brjálaðri vinnumenningu í New York Samtal við mömmu sem olli straumhvörfum Deilt um hinn dísæta hnakka: Forheimskandi efnishyggja eða vítamínsprauta? Lofar breyttu lífi með fyrirvara „Tækifæri til að pæla í fallegri veruleika eftir dauðann“ Troðfullt í Marshall-húsinu á opnun listrænna systra Tóku saman höndum fyrir Hendi næst Settist í öll sæti Eldborgar og tók 5000 sjálfsmyndir Emils- og Línu-tónskáldið Georg Riedel látið Kristín og Anna tilnefndar til bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Hildur Hermóðsdóttir er látin Taka stutt hlé frá leikhúsinu fyrir ferðalög til Perú og Keníu Sjá meira
Það má segja að starf listamannsins sé eins og mantra því hann þarf alltaf að koma tilfinningum og skynjunum í eitthvert efni,“ segir Margrét þar sem hún er stödd í Grafíksalnum. Á sýningunni Forkostulegt og fagurt er hún með blöndu af nýjum og eldri verkum. „Ég byrjaði að vinna út frá frönsku veggfóðri í upphafi þessarar aldar þegar ég var á árs starfslaunum og dvaldi aðallega á vinnustofum Cité des Arts í París. Það þema fór að ásækja mig þegar mér var sagt frá formóður minni í hreinan kvenlegg og undirstrikar hvað DNA er sterkt í kvenleggnum þrátt fyrir marga ættliði. Svo var líka annað. Ég sá lítið af málverkum á þessum tíma en fannst hönnun og tækni orðin áberandi í listinni á kostnað frumaflsins. Listiðnaðarmaðurinn var alltaf að fá hugmyndir frá listamanninum svo ég ákvað að snúa því við og taka hugmyndir mínar frá listiðnaðinum.“ Margir kringlóttir fletir mynda eitt verkið á sýningunni í Grafíksalnum. Það er úr endurunnum pappír. „Tilveran virðist gerð í einhvers konar kerfi. Þegar ég var að setja þetta verk upp þá reyndi ég að gera það án hugsunar en var í verulegum erfiðleikum því það myndaðist alltaf munstur,“ lýsir Margrét. Hún kveðst farin að nota vatnsliti á pappír í meira mæli en áður. „Slík verk eru auðveldari viðfangs en olía á striga. Ég þarf ekki vinnustofu til að gera þau, heldur get ég verið með þau á borði eða gólfi og stundum á vegg.“ Það listaverk sem myndar þungamiðju sýningarinnar er frá árunum 2008 og 9, málað með eggtemperu sem Margrét bjó til. „Þá dvaldi ég í Kjarvalsstofu í París, ég var þar þegar hrunið varð, það var hræðilegur tími, krónan einskis metin og ekkert hægt að nota Visa eða millifæra,“ lýsir hún. Á öðrum vegg er mynd, unnin með sömu aðferð, að verða hrörnuninni að bráð, málningin er tekin að flagna og agnir að sáldrast niður á gólf. „Þetta á að hrynja,“ segir Margrét og útskýrir nánar. „Það er forgengileikinn sem ég vinn með. Við fæðumst og hverfum, allt fjarar út, eyðist og verður að engu, alveg eins og munstrið. En hver hlekkur er mikilvægur, líka saga og líf hvers einstaklings og slíkt á ekki að lítilsvirða í krafti valds og peninga.“ Forkostulegt og fagurt er önnur einkasýning Margrétar á þessu ári og hún stendur bara út þessa viku. Auk þess tekur hún þátt í hinni stóru samsýningu Umhverfing á Snæfellsnesi. Á fimmta tug einkasýninga á Margrét að baki, enda hefur hún starfað sem myndlistarmaður í tæp 50 ár og stundað kennslu í 27 ár, bæði við framhaldsskóla, grunnskóla og myndlistarskóla. Einnig unnið við grafíska hönnun, rekið auglýsingastofu og gallerí. Verk eftir hana eru í eigu helstu listasafna landsins.
Birtist í Fréttablaðinu Menning Myndlist Mest lesið Æðisleg tilfinning að þurfa ekki að geðjast fólki Tónlist Hjólhýsabyggðin á Laugarvatni og Húsið á Eyrarbakka Lífið „Tíu ár en enginn hringur“ Makamál „Þetta var svolítið biblíuleg mynd“ Lífið Páll Óskar genginn í það heilaga: „Besti dagur lífs okkar“ Lífið Veltir fyrir sér hvort hann sé dottinn úr tísku Lífið Líkt við apa og klappað eins og hundi Lífið Krabbameinið sem týndist: „Fyrst sagði ég bara fokk!“ Áskorun Ósanngjarnt hvernig stúlkan var dregin inn í umræðu sem var að miklu leyti „algjör þvæla“ Lífið Svar við spurningu lesanda: Hvað má fróa sér oft í viku? Lífið Fleiri fréttir Listamaðurinn á bak við Áfanga í Viðey látinn Eliza hlaut heiðursverðlaun Fyrsta alþjóðlega barokkhátíðin í Reykjavík Gerður Kristný hlýtur virt norsk bókmenntaverðlaun Hættir sem leikhússtjóri og hefur störf í ráðuneytinu Myndaveisla: Sex listrænum áratugum fagnað með glæsilegri sýningu Amanda og Brák meðal handhafa Íslensku myndlistarverðlaunanna Kaflaskil í íslenskri menningarsögu Hjartnæm stund Guðna með Herði og Kára Grindavíkurbær heiðursgestur Menningarnætur 2024 Kristín Ómarsdóttir meðal þeirra sem hlaut Fjöruverðlaunin Síðasta verk Nóbelsverðlaunahafans gefið út gegn hans eigin óskum Listræn og lífleg starfsemi í gömlu Áburðarverksmiðjunni Myndaveisla: Yfir þúsund manns í listrænu fjöri í Hveragerði Myndaveisla: Þotulið hönnunarbransans fagnaði með stæl Myndaveisla: Fullt út úr dyrum og næstum uppselt fyrir opnun „Óþekka barnið“ í íslenskri myndlist fer nýjar leiðir Íslensk strandmenning í brennidepli á Akranesi Þrífst vel í brjálaðri vinnumenningu í New York Samtal við mömmu sem olli straumhvörfum Deilt um hinn dísæta hnakka: Forheimskandi efnishyggja eða vítamínsprauta? Lofar breyttu lífi með fyrirvara „Tækifæri til að pæla í fallegri veruleika eftir dauðann“ Troðfullt í Marshall-húsinu á opnun listrænna systra Tóku saman höndum fyrir Hendi næst Settist í öll sæti Eldborgar og tók 5000 sjálfsmyndir Emils- og Línu-tónskáldið Georg Riedel látið Kristín og Anna tilnefndar til bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Hildur Hermóðsdóttir er látin Taka stutt hlé frá leikhúsinu fyrir ferðalög til Perú og Keníu Sjá meira