Innlent

Erum að komast í tísku aftur

Bragi að leik með drekaskátum á drekaskátamóti á Úlfljótsvatni 2011.
Bragi að leik með drekaskátum á drekaskátamóti á Úlfljótsvatni 2011.
Það eru forréttindi að vera skátahöfðingi og verkefnin eru fjölbreytt. Þau byggjast á heimsóknum á drekaskátamót hjá yngstu krökkunum og að vera í kokteilboðum með barónessum og kóngum og öllu þar á milli," segir Bragi Björnsson lögmaður og skátahöfðingi Íslands sem hefur verið stanslaust í skátastarfi í þrjátíu og tvö ár og gegnt ýmsum embættum.

Bragi kveðst hafa eignast vini til lífstíðar innan hreyfingarinnar enda sé heillandi að fá að hitta fólk alls staðar að úr heiminum með ólíka trú og ólíkan bakgrunn og það eina sameiginlega sé skátastarfið. Þegar spurt er nánar út í samskipti hans við kóngafólk svarar hann.

„Félagsskapurinn World Scout Foundation hefur þann tilgang að safna fé til heimshreyfingar skáta og heiðursformaður hans er Karl Gústaf Svíakóngur sem er mikill skáti. Hann mætir líka á öll heimsmót sem eru haldin á fjögurra ára fresti og sefur þar í tjaldi eins og við hin. Þeir eru ekkert sérstaklega hrifnir af því öryggisverðirnir."

Á enn upp á pallborðið
Með hollenskum skátum og sænsku konungshjónunum en Karl Gústaf er mikill skáti og heiðursformaður World Scout foundation.
Nú er hátíðaár hjá íslenskum skátum því hundrað ár eru frá því hreyfingin skaut rótum hér á landi. „Þetta er vissulega merkilegur áfangi," segir Bragi.

„Það er ekkert sjálfgefið að frjáls félagasamtök skuli hafa verið á lífi í hundrað ár ef maður veltir fyrir sér öllum breytingunum sem orðið hafa í heiminum á þeim tíma. Skátahreyfingin varð til árið 1907 – hún var ekki stofnuð formlega – heldur varð til þannig að Baden nokkrum Powell fannst börn í borgum ekki hafa nóg fyrir stafni og vildi gefa þeim tækifæri til að verja frístundum sínum á uppbyggilegan hátt. Hann fór að skrifa efni sem höfðaði til krakka og kenna þeim að stofna flokka sem leystu hinar ýmsu þrautir úti í náttúrunni.





Málin rædd með Rekkaskátum í útilegu í vetur.
Hugmyndin fór eins og eldur í sinu um Bretland og Baden Powell ákvað að hætta sínum ferli í hernum til að halda utan um starfið. Þrátt fyrir allar tæknibreytingar sem orðið hafa síðan á það ævintýri sem skátahreyfingin er enn upp á pallborðið.

Bragi viðurkennir að samkeppni um frítíma barna sé mun meiri en fyrir einni öld, þar komi til tölvur, sjónvarp, íþróttir, almenn tónlistarkennsla og margt fleira. „Aðalatriðið er að börn hafi aðgang að heilbrigðum félagsskap," segir hann.

Með skátum frá Líbanon sem skemmtu með þjóðlagatónlist og þjóðdönsum á Jamboree í Svíþjóð í fyrrasumar.
„Tækið sem við skátarnir höfum er útilífið og sú áskorun að kljást við náttúruna. Krakkarnir mynda hópa sem takast á við ýmsar þrautir og finna lausnir. Við fullorðna fólkið eigum að vera þeim til halds og trausts en ekki gera hlutina fyrir þá. Hitt er svo ljóst að skátafélögin eru knúin áfram af hugsjón og krafti vissra einstaklinga og þar sem fullorðið fólk tekur að sér að vera sveitarforingjar er mesti stöðugleikinn í starfinu.

Á því hvílir sú krafa að hafa starfið það spennandi að krökkunum leiðist ekki og okkar verkefni sem erum að sinna landshreyfingunni er að finna leið til að létta undir með þessum sjálfboðaliðum svo þeir brenni ekki út."

Þóttum hallærisleg
Skátahöfðinginn skellti sér í brúarstökk á aldarafmæli kvenskáta 2010.
Bragi segir þekkt að þegar krakkar komist á gelgjualdurinn vilji áhuginn minnka á skipulögðum tómstundum. Þó kveðst hann finna fyrir breytingu á því á síðustu árum.

„Okkur er að takast að halda betur í aldurshópinn frá fermingu fram að menntaskóla. Björgunarsveitir taka inn nýliða um 17 ára aldurinn og það hefur verið mjög eðlilegt framhald hjá mörgum skátum að ganga til liðs við þær. Vegna þeirra skýru markmiða skátahreyfingarinnar að gera unglinga að virkum og ábyrgum einstaklingum er það þeim eðlilegt að láta gott af sér leiða í björgunarsveitum. Við teljum okkur líka finna að gildi okkar skátanna séu aftur að komast í tísku eftir hrun. Við þóttum ansi hallærisleg á tímabili. Ég fann það á eigin skinni að sumum þótti einkennilegt að lögmaðurinn skyldi vera að eyða tíma sínum í eitthvert sjálfboðaliðastarf í stað þess að græða peninga.

En það er mun meiri skilningur á starfi okkar í samfélaginu í dag. Við þreytumst líka seint á að benda á að niðurstöðurnar af þjóðfundinum, um þau gildi sem íslenska þjóðin taldi skipta mestu máli, hafa ótrúlega samsvörun við skátalögin. Og nú þegar við fögnum því að hafa verið við lýði í hundrað ár þá lítum við ekki bara í baksýnisspegilinn heldur horfum fram á veginn í þeirri trú að sá samhugur og sú hjálpsemi við náungann sem við lofum í skátaheitinu eigi fullt erindi áfram. Þess vegna erum við svo bjartsýn."




Fleiri fréttir

Sjá meira


×