Tökum á kvikmyndinni Laxdælu Lárusar lauk í vikunni. Fyrsta verk leikstjórans var að ákveða að breyta nafni myndarinnar.

„Ég held reyndar að við séum að fara að breyta þessu nafni eitthvað hvað úr hverju, það er ekki alveg komið á hreint í hvað. En nafninu verður breytt,“ segir Ólafur Jóhannesson leikstjóri og annar handritshöfunda Laxdælu Lárusar.

„Tökurnar gengu tiltölulega sársaukalaust fyrir sig,“ segir Ólafur. „Maður var kannski af og til að græta leikara með öskrunum í sér en maður verður bara að vera harður við þetta lið. Nei, þetta var allt voðalega blítt og gott bara.“ Hann segist dofinn eftir tökur. „Eins og bara með alla sem vinna einhverja álagsvinnu, þegar fólk fer á svona túr þá er það eðlilega smá dofið eftir á, þá náttúrulega aðallega ég, því mesta vinnan lendir á mér,“ segir hann á sömu léttu nótunum.

Myndin fjallar um verkfræðing sem blandar sér í pólitíkina í Búðardal en gerir sér fljótlega grein fyrir að þar ríkir lítil heimsstyrjöld. Funduð þið fyrir erjum? „Nei, því miður ef svo má segja. Við vorum fjórar vikur í Búðardal, allir rosalega hjálplegir og almennilegir, stutt í alla tökustaði og svona. Svo þegar maður kom í Reykjavík var maður fjörutíu mínútur frá Árbæ niður í miðbæ og flugvélar, steypustöðvar, mótor-hjól og gsm-sendar að trufla hljóðið. Maður fékk pínu Reykjavíkursjokk.“

Hann segir sofið á þessu í bili áður en klipping hefst. „Ég var að koma úr í fótbolta og gekk vel. Setti nokkur mörk og svona. Svo ætla ég að fara að heimsækja mömmu, fer kannski í sund.“
kbs@frettabladid.is