Betra vatn til framtíðar

Vatnsgæði og mikilvægi þess í vatnsstjórnun er umræðuefni alþjóðlegs Dags vatnsins þann 22. mars nk. Hreint vatn er grundvöllur fyrir heilbrigði manna og vistkerfa, og er mikilvægur liður í sjálfbærri efnahagsþróun samfélaga. Vatnsgæði ber ekki oft á góma í þjóðfélagsumræðunni á Íslandi. Það er kannski ekki skrýtið í ljósi þess að við höfum með örfáum undantekningum hreint og afar gott vatn. Næringarefnaauðgun sem ógnar vatnavistkerfum í mörgum löndum er nær óþekkt á Íslandi. Jafnframt er 95% af neysluvatni á Íslandi ómengað grunnvatn, en ekki klórað yfirborðsvatn. Af þessum sökum er ekki óalgengt að við tölum um „hreinasta vatn í heimi". Við njótum góðs af þessu næga ómengaða vatni í flestum undirstöðuatvinnuvegum okkar, eins og í fiskiðnaði, orkuframleiðslu, landbúnaði, gróðurhúsaræktun. Tækifæri geta leynst til frekari verðmætasköpunar bæði með nýsköpun svo og betri markaðssetningu á afurðum og þjónustu úr þessu gæðavatni.

Ekkjur eða óreiðumenn?

Sagt var frá því um daginn í einu dagblaðanna að kona sem missti manninn sinn fyrir skemmstu hefði fengið synjun hjá bankanum sínum þegar hún fór fram á niðurfellingu verðbóta upp á kr. 1.5 milljónir (en ætlaði að borga höfuðstólinn). Konan sér ein fyrir börnum sínum þremur og á erfitt með að láta enda ná saman.

Evrópukrísa ritstjórans

Ólafi Þ. Stephensen, nýjum ritstjóra Fréttablaðsins, tekst um margt vel upp á nýjum vinnustað og honum eru hér með fluttar árnaðaróskir. En það sem háir þessum skelegga blaðamanni er hjákátlegur trúarhiti í ESB-málum sem birtist okkur lesendum blaðsins með reglulegu millibili.

Um réttindi fatlaðra

Oddný Mjöll Arnardóttir og Þórdís Ingadóttir skrifa um fullgildingu Íslands á samningi Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðra

Lagaskrifstofa Alþingis

Vigdís Hauksdóttir skrifar um vandaða lagasetningu

Englar dauðans

Um daginn hringdi fornvarnarfulltrúinn í skóla sonar míns í mig. Um leið og hún kynnti sig fann ég hjartsláttinn örvast og áhyggjurnar flæða um líkamann. „Í hverjum andskotanum er strákurinn nú lentur?" hugsaði ég. Í ljós kom að erindi hennar varðaði son minn ekki neitt heldur allt annað.

Gera það gott í góulok

Hönnunarmarsinn er tekinn að hljóma úr fjarlægð og brátt skellur hann á; það var vel til fundið hjá aðstandendum að nota marsinn og mars sem einkennisheiti fyrir hátíðahöld næstu daga. Íslenskir hönnuðir marsera nú inn á hinn opinbera vettvang í skrúðgöngu.

Aðildarumsókn að ESB vinnur gegn hagsmunum Íslands í Icesavedeilunni.

Einhverjum kann að finnast þessi fyllyrðing, sem fram kemur í fyrirsögn greinarinnar, vera full brött og ætla ég því í eftirfarandi línum, að sýna fram á réttmæti hennar.

Hagsmunir hverra?

Eignarhald á íslenskum fyrirtækjum er óvenjulegt um þessar mundir. Mörg eru undir forsjá ríkisbanka eða kröfuhafa þrotabúa bankanna. Fyrir önnur er alger óvissa um framtíð reksturs og eignarhalds því ekki hefur verið tekið á þeirra málum. Þetta ófremdarástand leiðir til óheilbrigðra vinnubragða og því þarf sem fyrst að koma skikki á eignarhald atvinnufyrirtækja og koma þeim í hendur eigenda sem hafa þekkingu á rekstrinum og hag af því að hann gangi vel. Verðmæti og störf eru í húfi og það er þjóðarhagur að endurskipulagning á eignarhaldi gangi sem hraðast fyrir sig.

Hestadagar í Reykjavík

Óskar Bergsson skrifar hestamennsku

Sjálfdæmi eða regla

Sigmundur Ernir Rúnarsson skrifar um gegnsæi

Í átt að heilbrigðara samfélagi

Jóhann Ingi Kolbeinsson skrifar um samkeppni

Boðberar válegra tíðinda

Magnús Karl Magnússon, Guðmundur Þorgeirsson og Sigurður Guðmundsson skrifa um Herbalife

Klink og banki

Hvaða samfélagshópur ætli noti mynttalningarvélar bankanna hvað mest? Hvaða samfélagshópur ætli sé hvað líklegastur til að vilja skipta myntinni sem hann lætur vélina telja beint í seðla?

Lýðræðissjóðir?

Þótt lífeyrissjóðir landsmanna hafi orðið fyrir miklu áfalli í hruninu og tapað stórlega á fjárfestingum í hlutabréfum og skuldabréfum, situr að mestu leyti sama fólkið í stjórnum þeirra og fyrir hrun. Í fréttaskýringu hér í blaðinu í gær kom fram að þrír af hverjum fjórum stjórnarmönnum í sex stærstu lífeyrissjóðunum hafa setið þar frá því fyrir hrun.

Alex Jurshevski og þingmenn Íslands

Alex Jurshevski, skeleggi Kanadamaðurinn sem hræddi líftóruna úr Samfylkingunni og helftinni af Vinstri Grænum í Silfri Egils á sunnudaginn mætti fyrir tveim nefndum Alþingis í gær, en hann hefur verið hér á landi í nokkra daga að kynna sig og fyrirtæki sitt.

Verkaskipting og samstarf FME og Seðlabankans

Gunnar Axel Axelsson skrifar um ábyrgð á fjármálastöðugleika og fall fjármálakerfisins

Hvað kostar sanngirni?

Lára Magnúsardóttir skrifar um sanngirnisbætur

Fíkniefnahundar í skólum

Árni Einarsson skrifar um forvarnir

Vernd fyrir níðinga

Guðjón Sigurðsson skrifar um samfélagsmál

Burt með þig, grámygla

Ísland er eyja. Það búa örfáir hérna. Það er glatað veður 75 prósent af árinu. Það er auðvelt að verða samdauna grámyglunni og veslast upp í vonleysi og væli. Það þarf átak til að komast héðan og þá fer maður á hausinn um leið og maður fær sér kaffibolla og samloku í útlöndum. Takk æðislega, sveigjanlega íslenska króna!

Ljós hvað?

Birgir Rafn Þráinsson skrifar um háhraða nettengingar

Skjögrandi á háum hælum

Ég lýsti því á þessum stað fyrir tæpu ári, þá var liðið hálft ári frá hruni, að Íslendingar hefðu á liðnum árum leyft sér ýmsan munað. Ég tók landbúnaðinn sem dæmi. Í bráðum sjötíu ár hafa margir gagnrýnt búverndarstefnuna og talið hana leggja of þungar byrðar á neytendur og skattgreiðendur. Stjórnvöld hafa þó alla tíð daufheyrzt við gagnrýninni á tveim forsendum.

Afréttarinn mikli

Haustið 2008 reið stærsta fjármálakreppa allra tíma yfir á Íslandi. Á sama tíma sprakk risavaxin fasteignabóla og gengi krónunnar hrundi um helming. Efnahagslegar hamfarir af þessari stærðargráðu kalla óumflýjanlega á tímabundinn samdrátt í landsframleiðslu og aukningu atvinnuleysis.

Foreldrar og skólastarf

Guðrún Valdimarsdóttir skrifar um menntamál

Hin eina sanna siðbót

Eflaust hef ég setið of lengi á spjalli með gömlu körlunum hér í spænska þorpinu Zújar. Þeir mega nefnilega ekkert misjafnt sjá en þá grípa þeir í gömlu tugguna: „Svona vitleysa var ekki látin líðast þegar Franco var og hét. Réttast væri að flengja liðið." Ég er ekki orðinn hlynntur einræði en tel að flengingar gætu komið okkur á beinu brautina þar sem pólitísk rétthugsun afvegaleiddi okkur.

Leggðu á djúpið

Í vikunni er þess minnst að Sinfóníuhljómsveit Íslands hefur starfað í sex áratugi. Vonir brugðust um að hljómsveitin fagnaði afmæli sínu í nýju tónlistarhúsi. Því verða afmælistónleikar hljómsveitarinnar á fimmtudag í dauðum sal Háskólabíós, sal sem hefur reynst hljómsveitinni erfiður allar götur frá því húsið var reist fyrir fjármuni Sáttmálasjóðs 1961. Fyrir þann tíma var hljómsveitinni gert að leika í Austurbæjarbíói og Þjóðleikhúsinu.

SMS-lán og fjárhagsleg heilsa

Ragnheiður Sverrisdóttir skrifar um falskar lausnir

Mýtan um hamingjusama hommann

Lögreglan í Reykjavík hafði sérstaklega á orði að síðasta helgi hefði verið með friðsælasta móti í miðbæ Reykjavíkur, þrátt fyrir að mikill fjöldi fólks hafi þar verið saman kominn til að skemmta sér.

Enn einn sölumaður siglir í bæinn

Það var í þessum skrifuðu orðum að upplýsa á RUV að Rússinn Alex Jurshevski hafi reynt að ráða sig í starf hjá hinu opinbera. Sjálfur segist hann vera sérfræðingur í „skuldastjórnun“. Hið opinbera taldi ekki þarft að bæta einum grilljóna á mánuði manni við jötuna við þá iðju.

Opnið augun

Á Íslandi þrífst skipulögð glæpastarfsemi. Það er staðreynd, sem ekki þarf lengur að deila um. Í fréttaskýringu í helgarblaði Fréttablaðsins var fjallað um þann heim, sem hér er orðinn til, þar sem konum er haldið í kynlífsþrælkun, fólk er ánauðugt í vinnu, menn eru fluttir til Íslands gagngert til að brjóta af sér, fórnarlömbum og hugsanlegum vitnum er hótað og grófu ofbeldi er beitt.

Þjóðin þarfnast auðlinda sinna

Karl V. Matthíasson skrifar um sjávar-útvegsmál Ísland þarf á sjómönnum að halda. Þeir eru einn grundvöllur þess að Ísland getið risið úr rústum græðginnar. Framlag íslenskra sjómanna til þjóðarbúsins fyrr og síðar er ómetanlegt. Sjómenn hafa háð harðvítuga baráttu við sjóinn og fyrir kjörum sínum. Slysavarnir, vökulög, tryggingar, jólafrí, reglulegt uppgjör og margt annað kemur upp í hugann. Þó fyrirkomulag útgerðar breytist verða alltaf til sjómenn.

Samstaða

Á Íslandi þrífst skipulögð glæpastarfsemi. Það er staðreynd, sem ekki þarf lengur að deila um. Í fréttaskýringu í helgarblaði Fréttablaðsins var fjallað um þann heim, sem hér er orðinn til, þar sem konum er haldið í kynlífsþrælkun, fólk er ánauðugt í vinnu, menn eru fluttir til Íslands gagngert til að brjóta af sér, fórnarlömbum og hugsanlegum vitnum er hótað og grófu ofbeldi er beitt.

Veröld sem var?

Hver stingur hausnum út?

Eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna um icesave velta menn því helst fyrir sér hvenær Ögmundur Jónasson verður ráðherra að nýju. Hitt sýnist þó vera brýnna að finna þann flöt sem nota má til að leysa það viðfangsefni sem þjóðaratkvæðagreiðslan gerði ekki.

Fæðubót: Böl eða blessun?

Faðir minn kenndi mér ungum að gleðjast aldrei yfir óförum annarra. Ég verð þó að játa að ég átti erfitt er ég las grein dr. Magnúsar Jóhannssonar um fæðubótarefni í Læknablaðinu í fyrri viku!

Nýtum tækifærið

Íslenska heilbrigðiskerfið er eitt það besta í heimi. Það státar af vel menntuðu og þjálfuðu starfsfólki, er vel tækjum búið og byggt á sterkum innviðum. Í þessum gæðum felast tækifæri sem við getum nýtt til atvinnusköpunar með miklum ávinning fyrir íslenskt samfélag.

Uppstokkun

Fjölmiðlar ræða nú „uppstokkun“ í ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri Grænna og eitthvað er rætt um breytingu í ráðherra

Framtíð pungsins

Átakið karlmenn og krabbamein stendur nú yfir og hefur væntanlega ekki farið framhjá neinum. Landsfrægir grínistar hafa kerfisbundið hvatt okkur karlmenn til að þukla á pungunum okkar í forvarnaskyni og ekki að ástæðulausu; haldbær pungþekking getur bjargað lífi okkar.

Grikklandsfárið

Grikkland er á hausnum. Það eru ekki nýjar fréttir. Grikkland hefur oft áður verið á hausnum. Hins vegar er látið í það skína í umræðum hér á Íslandi að í þetta sinn séu örlög Grikkja því að kenna að þeir tóku upp evruna. Ef þeir væru svo heppnir að hafa sinn gamla gjaldmiðil, drökmuna, væru þeir á leið út úr kreppunni, svona eins og Íslendingar, sem eru svo heppnir að hafa krónuna. Þess í stað verði þeir nú að sæta því að Evrópusambandið kúgi þá til að skera niður ríkisútgjöld og lækka laun opinberra starfsmanna. Þannig sé Grikkland Íslandi víti til varnaðar.

Góðum verkum haldið á lofti

Oft er því haldið fram að í hraða nútímasamfélagsins gefist lítill tími til að huga að náunganum. Vissulega er samfélagið gerbreytt frá því sem var, jafnvel fyrir aðeins hálfri öld þegar mun stærri hluti daglegs lífs kvenna og barna fór fram inni á heimilinu. Stuðningur við þá samborgara sem á liðsinni þurfti að halda var þá að langstærstum hluta í höndum heimavinnandi kvenna.

„Fréttir“

Rétt fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna voru settar á flot alls konar vitleysis-sögur um gang viðræðna í London. Því var ranglega haldið fram að stjórnarandstaðan hefði komið í veg fyrir að lagt yrði fram nýtt tilboð. Og einnig að til hefði staðið að undirrita nýja samninga en stjórnarandstaðan

Bösl í hnasli og sýsl í rusli

Snjóa leysir, daga lengir, birta eykst. Undan snjónum gægjast fyrstu græðlingar vorsins, undursmáir og viðkvæmir krókusar, gult gras sem grænkar í rótina af gleði yfir fyrirheitum um sumar og sól. Og svo auðvitað allt ruslið.

Misjöfnun

Þegar nýr erfingi dönsku krúnunnar var að í þann mund að koma í heiminn, fyrir nokkrum árum síðan, mátti heyra umræðu þar í landi hvort ekki væri rétt að framvegis yrði miðað við elsta barn kóngsins en ekki elsta son, þegar ákveðið skyldi hver ætti að erfa þjóðhöfðingjaembættið. Það væri, jú, misrétti að hin ófædda og fræðilega dóttir krónprinsins myndi

Íslenska krónan: Er sveigjanleikinn of dýru verði keyptur?

Í þeirri miklu fjármálakreppu sem riðið hefur yfir heimsbyggðina síðustu misseri upplifði ekkert ríki hrun sem var neitt í líkingu við það sem við Íslendingar upplifðum. Á ýmsa mælikvarða er hrun bankakerfisins Íslandi árið 2008 langstærsta fjármálakreppa allra tíma hvar sem er í heiminum.