Þegar slökkvilið skoðaði eldvarnir í húsinu að beiðni lögreglu í febrúar árið 2018 kom í ljós að engin brunahólf voru í húsnæðinu til að takmarka útbreiðslu elds og reykjar, flóttaleiðir voru ófullnægjandi, innveggir og gistirými voru úr auðbrennanlegu efni, ástand raflagna var óásættanlegt og skapaði eldhættu auk þess sem starfsemi sem fór fram í húsnæðinu fól í sér íkveikjuhættu.
Þorkell Kristján Guðgeirsson, eigandi 2findjobs og verktakafyrirtækisins Smíðalands sem leigði húsnæðið, er ákærður fyrir hættubrot í málinu sem er talið það fyrsta sinnar tegundar hér á landi. Aðalmeðferð málsins hófst í Héraðsdómi Reykjavíkur í gær.
Lögreglumaður sem var á meðal þeirra sem uppgötvuðu aðstæður í húsnæðinu lýsti búseturýmunum sem „svefnskápum eða kössum“ fyrir dómnum. Aðstæður hefðu ekki verið boðlegar neinum sem íverustaður. Sérfræðingur sem tók út raflagnir í húsnæðinu lýsti því sem svo að sér hefðu „fallist hendur“ þegar hann sá aðstæður. Mikið hefði verið um lausar raflagnir og rafmagnstöflur ómerktar. Bæði hafi verið bruna- og rafstuðshætta vegna frágangsins.
Jón Viðar Matthíasson, slökkviliðsstjórinn á höfuðborgarsvæðinu, sagði að slökkvilið hefði aldrei gefið leyfi fyrir neitt í líkingum við þær aðstæður sem voru í iðnaðarhúsnæðinu og vísaði til skorts á brunavörnum og íkveikjuhættu. Svefnklefarnir hefðu verið úr auðbrennanlegu efni og frágangur á raflögnum hefði verið þannig að menn hefðu þurft að skoða þær tvisvar til þrisvar til þess að trúa eigin augum.
Sagðist slökkviliðsstjóri þakklátur lögreglu að hafa tilkynnt um aðstæður því „annars hefði getað farið mjög illa“. Hann hefði ekki boðið í það ef kviknað hefði í um nótt þegar menn voru sofandi. Benti Jón Viðar á að frá því að málið kom upp eftir annað atvik komið upp og vísaði þar augljóslega til brunans mannskæða á Bræðraborgarstíg. Ekki væri hægt að bera aðstæður beint saman en málin væru í „sama kálgarði“.
Fleiri rými í smíðum þegar slökkvilið bar að
Einar Bergmann Sveinsson, sviðsstjóri forvarnasviðs slökkviliðsins á höfuðborgarsvæðinu, sagði að þegar lögregla og slökkvilið kom í húsnæðið við Smiðshöfða hafi verið unnið að smíði fleiri búseturýma. Þorkell Kristján hafði engu að síður borið því við fyrir dómnum að til hefði staðið að flytja starfsmennina í annað húsnæði strax daginn eftir.
Þegar Einar Líndal, verjandi Þorkels Kristjáns, spurði Einar út í hvað hann hefði fyrir sér um að fleiri starfsmenn hefðu átt að búa í húsnæðinu svaraði hann að erlendir starfsmenn á staðnum hefði verið að smíða fleiri hólf og sagt fleiri væntanlega. Af smíðinni hefði hlotist íkveikjuhætta.
Auk rýmanna sem voru smíðuð sérstaklega sagði Einar að rými sem voru fyrir í húsnæðinu hefðu verið útbúin til dvalar fyrir starfsmenn.
Tilfinning slökkviliðs hafi strax verið að fólk væri í hættu í húsnæðinu og sagðist Einar telja að það hefði verið heppni að ekkert slæmt hefði gerst þar. Hefði kviknaði í húsnæðinu sæi hann ekki hvernig allir hefðu getað komist út, að minnsta kosti ekki án þess að slasast alvarlega.
Þorkell Kristján hélt því fram við upphaf aðalmeðferðarinnar í gær að búseturýmunum hefði verið komið upp til þess að leysa húsnæðisvanda sem hann stóð frammi fyrir með starfsmenn verktakafyrirtækis síns sem voru allir erlendir. Um algera „bráðabirgðalausn“ hafi verið að ræða.
„Við gerðum þetta í algerri neyð,“ sagði hann.
