Aron Leví Beck, borgarfulltrúi Samfylkingarinnar, krefur Vigdísi Hauksdóttur, oddvita Miðflokksins í Reykjavík, um afsökunarbeiðni og yfirlýsingu um bætta hegðun. Í bréfi sem Páll Bergþórsson, lögmaður Arons Levís, sendi á Vigdísi í síðustu viku er henni veittur þriggja daga frestur til að verða við kröfunni. Kemur fram í bréfinu að orðræða Vigdísar gegn Aroni Leví feli í sér refsiverðar aðdróttanir samkvæmt hegningarlögum. Samkvæmt refsirammanum er þyngsta refsing vegna meiðyrða tveggja ára fangelsi.

Málið snýst um ummæli Vigdísar á borgarstjórnarfundi 19. nóvember síðastliðinn þar sem Vigdís sakaði Aron Leví um spillingu vegna tengsla hans við fyrirhugaða byggingu Aldin Biodome við Stekkjarbakka í útjaðri Elliðaárdalsins.

Fram kemur í bréfinu að Aron Leví hafi árið 2015 sem nemandi í skipulagsfræðum tekið þátt í rannsókn á nýtingarmöguleikum affallsvatns úr Laugardalslaug við upphitun gróðurhvelfinganna, en á þeim tíma voru uppi hugmyndir um að reisa gróðurhvelfingarnar í Laugardal.

Athugasemdir eru gerðar við að Vigdís skuli á borgarstjórnarfundinum hafa lesið upp viðtal við Aron Leví frá árinu 2015 og sagt í kjölfarið: „Svona er spillingin í Reykjavík.“ Þá ýjaði hún að því að Aron Leví hefði „keyrt verkefnið áfram“ og „látið annarlega“. Einnig að hann hefði gengið í Samfylkinguna til að tryggja framgang verkefnisins.

„Bio Dome í Elliðaárdal er keyrt áfram með offorsi af meirihlutanum. Nú eru komnar skýringar á því. Einn borgarfulltrúi Samfylkingarinnar ber kápuna á báðum öxlum,“ segir í bókun Vigdísar. Einnig að með því að víkja af fundum þar sem málið var til umræðu hafi hann gengist við því að tengjast verkefninu. Þar að auki vekur hún athygli á því að Aron Leví var í varastjórn Hollvinasamtaka Elliðaárdalsins á tímabili og beitti sér fyrir því að Elliðaárdalur yrði ekki friðlýstur. Sambærileg ummæli má finna í útvarpsviðtölum við Vigdísi í síðustu viku.

Lögmaður Arons segir að í stað þess að gagnrýna verkefnið sé Vigdís að draga persónu Arons Levís inn í umræðuna að ósekju. „Þau ummæli sem eru rakin hér að framan beinast að persónu umbjóðanda míns og fara langt yfir öll velsæmismörk. Langsóttar fullyrðingar um tengsl umbjóðanda míns við milljarðauppbyggingu, dylgjur um spillingu og einhvers konar áframkeyrslu verkefnisins innan borgarstjórnar eru augljóslega til þess fallnar að rýra orðspor umbjóðanda míns og vega að starfsheiðri hans,“ segir í bréfinu til Vigdísar. „Umbjóðandi minn ætlar ekki að sitja undir orðræðu þinni, enda felur hún í sér ólögmæta meingerð og atvinnuróg sem enginn þarf að sæta á opinberum vettvangi, hvorki kjörnir fulltrúar né aðrar opinberar persónur.“

Bréfið er dagsett 21. nóvember síðastliðinn. Hafði hún til 24. nóvember til að verða við kröfu um afsökunarbeiðni. „Að öðrum kosti má búast við því að gripið verði til frekari aðgerða til að rétta hlut umbjóðanda míns, eftir atvikum með atbeina sýslumanns. Í því samhengi er áskilinn réttur til að auka við kröfur, breyta þeim og bæta við málsástæður, allt eftir því sem lög leyfa og umbjóðanda mínum hentar hverju sinni.“

Vigdís segist í samtali við Fréttablaðið ekki ætla að biðjast afsökunar. „Mitt svar við þessum ofsóknum skrifstofu borgarstjóra og borgarritara hefur alltaf verið – stefniði mér þá. Þau eru búin að elta mig á siðareglunum og ekkert gengur að ala mig upp,“ segir Vigdís og hlær. „See you in court! Þetta er þannig mál.“

Ekki hefur tíðkast að stjórnmálamenn á Íslandi stefni hverjir öðrum fyrir meiðyrði. Guðmundur Hálfdánarson, prófessor í sagnfræði við Háskóla Íslands, man ekki eftir slíku dæmi í seinni tíð. „Það voru heilmikil læti á fjórða áratugnum þar sem menn voru ásakaðir um geðveiki og annað slíkt, en það er ekkert sem ég man eftir nýlega þar sem leitað er til lögmanns,“ segir Guðmundur. Nærtækasta dæmið væri úrskurður siðanefndar Alþingis í máli Þórhildar Sunnu Ævarsdóttur, þingmanns Pírata, og Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins.

Guðmundur segir að síðustu áratugi hafi stjórnmálaumræðan að mestu verið laus við persónuárásir líkt og tíðkaðist á tímum persónukjörs. Vísar hann þá í Jónas frá Hriflu sem eigi það sameiginlegt með Vigdísi að geta umturnað geðprúðustu mönnum. „Jónas hafði þessi áhrif alls staðar, geðprúðustu menn hreinlega umturnuðust. Vigdís er þannig líka. Mér skilst að það sé erfitt að vera í Ráðhúsinu því að samskiptin séu svo eitruð. Þannig að þetta kemur ekki á óvart.“