Fyrstu niðurstöður heilsufarsrannsóknar vegna díoxínmengunar frá sorpbrennslum sýna að starfsmenn Funa og íbúar á Ísafirði þurfa ekki að óttast heilsufarsleg áhrif vegna mengunarinnar. Þetta er mat sóttvarnalæknis.

Díoxínmagn í blóði þeirra sem unnu í Funa eða bjuggu næst sorpbrennslunni er hæst 60 prósent yfir viðmiðunargildum sem voru fengin frá tuttugu manns á Ísafirði og í Reykjavík.

Í marsmánuði var safnað blóðsýnum og mjólkursýni frá íbúum á Ísafirði, í Skutulsfirði, Reykjavík, Vestmannaeyjum og á Kirkjubæjarklaustri, eftir að í ljós kom að sorpbrennslur í Skutulsfirði, Eyjum og á Klaustri höfðu um árabil myndað díoxín yfir mörkum fyrir sorpbrennslur sem tóku til starfa eftir 2003.

„Þetta er léttir, það verður að viðurkennast,“ segir Haraldur Briem sóttvarnalæknir. Spurður um niðurstöðu mælingarinnar, og við hvað sé miðað, segir Haraldur að heilsuverndarmörk séu ekki vel skilgreind. „Þetta er ekki vel skilgreint, ég verð að játa það. En menn telja að þetta magn ógni ekki heilsu manna að neinu leyti.“ Haraldur segir að í Bandaríkjunum sé miðað við 25-30 píkógrömm (pg/g) sem heilsuverndarmörk. „Það er heldur ekki hægt að fullyrða að þó að gildin færu í 50 að það ógni heilsu og okkar vísindamenn telja sig fullvissa um að þetta magn sé skaðlaust.“

Hæstu gildi úr blóðsýnum starfsmanna og íbúa í Skutulsfirði voru 16,2 pg/g. Viðmiðunargildi voru í kringum tíu pg/g sem er ámóta og þekkist á Norðurlöndunum.

Þrátt fyrir jákvæða niðurstöðu mælir sóttvarnalæknir engu að síður með að allir sem starfa við sorpbrennslur noti hlífðarbúnað og öndunargrímur við störf sín. „Ég mæli með því að menn verji sig vel og vonandi heyra þessir brennsluofnar bráðum sögunni til,“ segir Haraldur.

Enn er unnið að blýmælingum hjá þeim sem voru rannsakaðir með tilliti til díoxíns. Niðurstöður þeirra mælinga verða væntanlega gerðar kunnar síðar í þessum mánuði. Þær mælingar gefa til kynna hvort annars konar mengun hafði áhrif á fólk á þeim svæðum þar sem sorpbrennslur störfuðu.

svavar@frettabladid.is